Ишағыяһ 32 - Изге Яҙма

Хаҡлыҡ һәм ғәҙеллек батшалығы

¹ Шулай булыр: батша хаҡлыҡта хакимлыҡ ҡылыр, Түрәләр ғәҙеллек менән етәкселек итер.

² Һәр береһе елдән ышыҡ, Көслө ямғырҙа ҡыуыш, сүлдәге шишмә, Ҡороп-кипкән ерҙә күләгә булған Бейек ҡая һымаҡ торор.

³ Шул саҡ күргәндәрҙең күҙе томаланмаҫ, Ишеткәндәрҙең ҡолағы тыңлар.

⁴ Томаланған зиһен асылып китер, Тотлоҡҡандар еңел һәм асыҡ һөйләшер.

⁵ Инде ахмаҡты – арҙаҡлы, Ҡәбәхәтте хөрмәтле тимәҫтәр.

⁶ Сөнки ахмаҡ алйотлоҡ һөйләй, Күңеле яуызлыҡты үҙ итә, Иманһыҙ эштәр ҡыла, Раббы хаҡында ялған тарата, Астарҙың ризығын тартып ала, Сарсағанды һыуһыҙ ҡалдыра.

⁷ Ҡәбәхәттең ҡылған ғәмәлдәре яман: Ярлының дәғүәһе хаҡ булһа ла, Уны ялғанлап юҡ итер өсөн тоҙаҡ ҡорор.

⁸ Выжданлының ниәте лә ғәҙел, Арҙаҡлы эштәре менән ул ныҡ торор.

Хөкөм һәм ҡотҡарыу

⁹ Эй вайымһыҙ йәшәгән ҡатындар, Тороғоҙ, тауышыма ҡолаҡ һалығыҙ! Эй ғәмһеҙ ҡыҙҙар, әйткән һүҙемде тыңлағыҙ!

¹⁰ Бер йылдан саҡ ҡына күберәк үткәс, Ҡотоғоҙ осасаҡ, ҡайғыһыҙҙар! Сөнки йөҙөм йыйыу мәле етмәҫ, Емеш-еләктең уңышы булмаҫ.

¹¹ Эй ғәмһеҙҙәр, тетрәнегеҙ! Вайымһыҙҙар, дер ҡалтырап тороғоҙ! Кейемдәрегеҙҙе сисеп ташлап, Тупаҫ туҡымаға уранығыҙ.

^12-13 Гүзәл баҫыуҙарҙы, Мул емешле йөҙөм баҡсаларын, Халҡымдың ерен ҡыҙғанып әрнегеҙ, Ул ерҙә сәнскәк менән билсән генә үҫәсәк, Шат ҡаланың бәхетле өйҙәре өсөн илағыҙ!

¹⁴ Сөнки зиннәтле һарай – ташландыҡ, Шаулы ҡала буп-буш булып ҡалыр. Күҙәтеү манаралары торған ҡалҡыулыҡтар Ҡырағай ишәктәр гиҙгән, Көтөүҙәр утлаған ергә әйләнәсәк.

¹⁵ Былар юғарынан өҫтөбөҙгә Рух түгелгәнгәсә дауам итер. Артабан сүл – емеш баҡсаһына, Баҡса булған ерҙәр урманға әйләнер.

¹⁶ Ул саҡта был сүлдә ғәҙеллек урынлашыр, Хаҡлыҡ уңдырышлы тупраҡта төйәкләнер.

¹⁷ Хаҡлыҡтың емеше – именлек, Нәтижәһе мәңгелек тыныслыҡ һәм хәүефһеҙлек булыр.

¹⁸ Халҡым именлек тулы өйҙәрҙә, Хәүефһеҙ, рәхәт ерҙәрҙә йәшәр.

¹⁹ Урмандарға боҙ-борсаҡ яуһа ла, Ҡала ер менән тигеҙләнһә лә,

²⁰ Бәхет һеҙҙе ташлап китмәҫ: Һуғарыулы ерҙә иген игерһегеҙ, Үгеҙ һәм ишәктәрегеҙҙе утлауға ебәрерһегеҙ.