Йоил 3 - Изге Яҙма

Раббының башҡа халыҡтарҙы хөкөм итәсәге

¹ Шул көндәрҙә, Йәһүҙә һәм Йәрүсәлимгә Әүәлге мул, имен тормошон кире ҡайтарам.

² Бөтә халыҡтарҙы йыйып, Йеһошафат үҙәненә килтерәм. Үҙемдең халҡым, биләмәм Исраилға ҡаршы Ҡылған ғәмәлдәре өсөн уларҙы хөкөмгә тарттырам. Сөнки халҡымды башҡа ҡәүемдәр араһына тараттылар, Еремде үҙ-ара бүлешеп алдылар.

³ Улар халҡымды йәрәбә ташлап бүлделәр, Ир балаларҙы фәхишәгә хаҡ итеп бирҙеләр, Шарап өсөн ҡыҙҙарҙы һаттылар.

⁴ Эй Тир һәм Сидон ҡалалары, Пелешеҫ ерендәге бөтә өлкәләр! Миңә ҡаршы нимә эшләмәк булаһығыҙ? Әллә ҡон ҡайтарырға уйлайһығыҙмы? Ул сағында, ҡара уны, ҡылғанығыҙҙы бик тиҙ, йәһәт кенә үҙ башығыҙға төшөрөрмөн.

⁵ Сөнки Минең көмөшөмдө, алтынымды алдығыҙ, иң гүзәл ҡомартҡыларымды илаһтарығыҙҙың ҡорамдарына индереп ҡуйҙығыҙ.

⁶ Йәһүҙә менән Йәрүсәлим халҡын, тыуған ерҙәренән айырып, яуандарға һаттығыҙ.

⁷ Хәҙер Мин уларҙы һеҙ һатып ебәргән ерҙәрҙән кире ҡайтарам, уларға ҡылған золомоғоҙҙо үҙ башығыҙға төшөрәм.

⁸ Ул-ҡыҙҙарығыҙҙы Йәһүҙә халҡына һатырмын, ә улар алыҫ ҡәүемгә – шеваларға һатып ебәрер, – ти Раббы. –

⁹ Халыҡтарға былай тип иғлан итегеҙ: „Һуғышҡа әҙерләнегеҙ, Батырҙарҙы яуға саҡырығыҙ. Яугирҙәрегеҙ, тупланып, һөжүмгә күсһен.

¹⁰ Төрәндәрегеҙҙән ҡылыс, Урағығыҙҙан һөңгө башаҡтары ҡойоғоҙ. Хатта иң көсһөҙө лә: ‘Мин ҡеүәтле!’ – тиһен.

¹¹ Эй эргә-тирәләге ҡәүемдәр, Тиҙерәк килеп бер урынға тупланығыҙ“». Йә Раббы, батырҙарыңды шунда ебәр.

¹² «Ҡәүемдәр күтәрелеп килһендәр, Йеһошафат үҙәнендә йыйылһындар. Мин шул ерҙә ултырырмын, Һәммә халыҡтарға хөкөм сығарырмын».

¹³ Ураҡ алығыҙ – иген өлгөргән. Килегеҙ, тапағыҙ – йөҙөм һыҡҡыс тулған, Һауыттар ашып түгелә. Ҡәүемдәрҙең залимлығы шулай хаттин ашҡан.

¹⁴ Өйөр-өйөр халыҡ – Хөкөм үҙәнендә. Хөкөм үҙәненә Раббы көнө яҡынлаша!

¹⁵ Ҡояш менән ай ҡарайыр, Йондоҙҙарҙың нуры һүнер.

¹⁶ Раббы Сиондан күкрәр, Йәрүсәлимдән гөрһөлдәр, Күк менән ер тетрәп торор. Әммә Раббы Үҙ халҡы өсөн – ышыҡ, Исраилдар өсөн ҡәлғә булыр.

Раббының халҡына фатиха бирәсәге

¹⁷ «Шунда Минең Раббы – Мөҡәддәс тауым Сионда төйәкләнгән Аллағыҙ икәнемде белерһегеҙ. Йәрүсәлим изге урын булыр; Ят ҡәүемдәр бүтән уның аша үтә алмаҫ.

¹⁸ Ул көндәрҙә былай булыр: Тауҙарҙан татлы шарап, Ҡалҡыулыҡтарҙан һөт ағып торор; Йәһүҙәнең һәр йырынына һыу тулыр. Раббы ҡорамынан ағып сыҡҡан шишмә Шиттим үҙәнен һуғарыр.

¹⁹ Йәһүҙәнең халҡын яфалаған, Ғәйепһеҙ кешеләрҙең ҡанын түккәнгә күрә Мысыр харабаға әйләнер, Эдом буш далаға әүерелер.

²⁰ Йәһүҙә – мәңгелеккә, Йәрүсәлим быуындан-быуынға ҡалыр.

²¹ Уларҙың түгелгән ҡаны өсөн үс алырмын, Ғәйеплене язаһыҙ ҡалдырмам. Раббы Сионда йәшәр!»