Йоил 2 - Изге Яҙма

Раббы көнө яҡынлаша

¹ Мөгөҙ ҡысҡыртығыҙ Сионда, Изге тауымда хәүеф иғлан итегеҙ. Илдә йәшәгән һәр кем тетрәнһен! Сөнки Раббы көнө килә, ул бик яҡын.

² Дөм ҡараңғы бер көн, Болотло, ҡап-ҡара көн булыр ул! Бер ғәскәр килер Тауҙар өҫтөнә йәйелгән таңғы нур һымаҡ; Иҫәпһеҙ-хисапһыҙ ҡеүәтле бер сиреү. Быға тиклем ундайҙың һис булғаны юҡ, Бынан һуң килер быуындар ҙа ундайҙы күрмәҫ.

³ Алдарынан – ялҡын ялмап бара, Арттан ут көйрәтеп ҡала; Ғедән баҡсаһылай күркәм ерҙәр Улар үткәндән һуң бушлыҡҡа әйләнә. Һис нәмә уларҙан ҡотола алмай.

⁴ Ҡиәфәттәре атҡа оҡшаған, Һуғыш аттары кеүек сабалар.

⁵ Шулай тау армыттарынан Яу арбалары гөрһөлдәп елә; Шулай һаламды ялмаған ут сытырҙай, Шулай олоғара ғәскәр Саф-саф теҙелеп алышҡа килә.

⁶ Халыҡтар улар алдында ҡалтырап төшә, Ҡурҡыуҙан йөҙҙәре ағарып ҡата.

⁷ Улар яугир һымаҡ һөжүм итә, Диуарға һуғышсылай тырмашып менә. Һәр кем үҙ урынын белә, Берәү ҙә һуҡмағынан тайпылмай.

⁸ Бер-береһен этмәй-төртмәй, Сафтарҙы боҙмай туп-тура елә, Ҡоралдар араһынан йырып үтәләр, Уларҙы туҡтатыу мөмкин түгел.

⁹ Ҡалаға бәреп керәләр, Диуар буйлап йүгерәләр, Тәҙрәләрҙән ҡараҡ кеүек Өйҙәргә үрмәләйҙәр.

¹⁰ Ҡаршыларында ер ҡалтыраныр, Дер һелкенер күктәр. Ҡояш менән ай ҡарайыр, Йондоҙҙарҙың нуры шиңер.

¹¹ Раббы Үҙ ғәскәренең алдында һөрән һалыр. Иҫәпһеҙ-һанһыҙ Уның сиреүе. Уның һүҙен үтәүселәр ҡеүәтле. Раббының көнө бөйөк, дәһшәтле! Быға кем түҙә алыр?

Раббыға ҡайтығыҙ

¹² Тик Раббы хатта ошо мәлдә лә: «Ураҙалар тотоп, илап, йәш түгеп Ысын йөрәктән Миңә кире ҡайтығыҙ, – тип саҡыра. –

¹³ Кейемегеҙҙе түгел, Йөрәгегеҙҙе йыртығыҙ. Аллағыҙ Раббыға ҡайтығыҙ. Сөнки Ул мәрхәмәтле, рәхимле; Ул – сикһеҙ түҙемле, оло мөхәббәтле, Ул билдәләнгән ҡазаны күндермәҫкә шат булыр.

¹⁴ Кем белә, бәлки, һеҙҙе йәлләр ҙә ниәтенән кире ҡайтыр, Артынса бәрәкәт бирер, Ул саҡта Аллағыҙ Раббыға икмәк саҙаҡалары, Түкмә ҡорбандар килтерерһегеҙ.

¹⁵ Борғо ҡысҡыртығыҙ Сионда, Изге ураҙа иғлан итегеҙ, йыйын саҡырығыҙ!

¹⁶ Халыҡты йыйығыҙ, Уларҙы изге йыйынға саҡырығыҙ: Ҡарттар ҙа, балалар ҙа йыйылһын, Имсәк имгән сабыйҙар ҙа ҡалмаһын; Кейәү менән кәләш тә бүлмәләренән сыҡһын.

¹⁷ Ҡаһиндар – Раббы хеҙмәтселәре – илап, Ҡорамдың айуаны менән ҡорбан усағы араһында: „Йә Раббы, халҡыңды йәллә, – тип ялбарһын. – Үҙ биләмәңде хурлыҡҡа төшөрмә, Сит ҡәүемдәрҙең көлкөһөнә ҡалдырма. ‘Ҡайҙа уларҙың Аллаһы?’ – тимәһендәр“».

Раббының яуабы

¹⁸ Шул заманда Раббы, Үҙ ере өсөн әрнеп, халҡын ҡыҙғаныр.

¹⁹ Раббы халҡына былай тип яуап бирер: «Бына Мин һеҙгә ашлыҡ, яңы шарап, Зәйтүн майы бирермен. Шуларҙы туйғансы ашап-эсерһегеҙ. Башҡаса ҡәүемдәр араһында Һеҙҙе оятҡа ҡалдырмам.

²⁰ Төньяҡтан ябырылған дошманды Һеҙҙән алыҫҡа ҡыуырмын. Уны ҡыуан ерҙәргә, сүллеккә, Алдан килгәнен – көнсығыш диңгеҙгә, Арттағыһын көнбайыш диңгеҙгә быраҡтырырмын. Үләкһәләренән ҡот осҡос һаҫыҡ еҫ таралыр». Ысынлап та Раббы бөйөк эштәр ҡыла!

²¹ Эй тупраҡ, ҡурҡма, ҡыуан, рәхәтлән, Раббы бөйөк эштәр башҡарҙы!

²² Эй ҡыр йәнлектәре, ҡурҡмағыҙ! Далалағы көтөүлектәр йәшелләнер, Ағастар емеш бирер, Инжир менән йөҙөм ишелеп уңыр.

²³ Эй Сион халҡы, Аллағыҙ Раббыла һөйөнөс-шатлыҡ табығыҙ! Ул һеҙгә игелеккә көҙгө ямғырҙы бирҙе; Элеккесә көҙгө ямғырҙы ла, Яҙғы яуынды ла муллап ебәрҙе.

²⁴ Ырҙындарығыҙ ашлыҡҡа тулы булыр, Һыҡҡыстарҙан шарап менән зәйтүн майы ташып ағыр.

²⁵ «Ябырылған саранчалар сиреүенең, Күс-күс саранчалар рәүешендә Һеҙгә ебәрелгән бөйөк ғәскәремдең Ҡырып ашап бөткәнен артығы менән бирәм.

²⁶ Туйғансы рәхәтләнеп ашарһығыҙ, Һеҙҙең өсөн мөғжизәләр ҡылған Аллағыҙ Раббының исемен данларһығыҙ. Халҡым башҡа бер ваҡытта ла хурлыҡҡа ҡалмаҫ.

²⁷ Белерһегеҙ, Исраил халҡы араһындамын, Мин – Раббы, һеҙҙең Аллағыҙ, башҡаһы юҡ. Халҡым башҡа бер ваҡытта ла хурлыҡҡа ҡалмаҫ!

Бөтәһе өҫтөнә Үҙемдең Рухымды яуҙырырмын

²⁸ Бынан һуң Мин барлыҡ кешеләргә Үҙемдең Рухымды яуҙырырмын. Улдарығыҙ, ҡыҙҙарығыҙ пәйғәмбәрлек итер, Ҡарттарығыҙ әүлиә төштәр күрер, Йәштәрегеҙгә илаһи күренмештәр иңер.

²⁹ Ул көндәрҙә Үҙ Рухымды хатта Ир һәм ҡатын ҡолдарға ла яуҙырырмын.

³⁰ Күктә һәм ер йөҙөндә хикмәтле билдәләр күрһәтермен: Ҡан, ут һәм төтөн бағаналары күренер.

³¹ Раббының бөйөк һәм дәһшәтле көнө килерҙән алда Ҡояш – ҡараңғылыҡҡа, ай ҡанға әйләнер!

³² Ул заманда Раббыны исеме менән саҡырғандар барыһы ла ҡотолор, сөнки, Раббы әйткәнсә, Сион тауында һәм Йәрүсәлимдә ҡотолоп иҫән ҡалыусылар һәм улар араһында Раббы Үҙе саҡырғандар булыр.