ІІ Йылъяҙма 1 - Изге Яҙма

Сөләймәндең Раббынан зирәк аҡыл һорауы

¹ Дауыт улы Сөләймән батша булараҡ бик нығына. Раббы Аллаһы уның менән була, абруйын үҫтерә.

² Сөләймән бөтә исраилдарҙы – мең һәм йөҙ баштарын, хөкөмдарҙарҙы, Исраилдың бөтә түрәләрен, ғаилә башлыҡтарын саҡырта.

³ Шунан бөтә йыйынды эйәртеп Сөләймән Ғивғондағы табыныу ҡалҡыулығына йүнәлә, сөнки унда Алланың әүәл Раббы ҡоло Муса сүлдә яһатҡан Осрашыу сатыры була.

⁴ Ә Ҡыръяҫ-Еғаримдан Дауыт килтерткән Алла һандығы ул Йәрүсәлимдә ҡорҙортҡан сатырҙа торған була.

⁵ Ғивғондағы Раббы сатыры алдында Хурҙың ейәне, Уриҙың улы Бесалил эшләгән баҡыр ҡорбан усағы була. Сөләймән йыйын менән бергәләп шуның алдында Раббыға сәждә ҡылып мөрәжәғәт итә.

⁶ Ошонда, Раббы ҡаршыһында, Осрашыу сатыры алдындағы баҡыр ҡорбан усағында, Сөләймән мең дана тотош яндырыу ҡорбаны килтерә.

⁷ Ул төндө Алла, Сөләймәнгә күренеп: – Минән теләгәнеңде һора, – ти.

⁸ Сөләймән Аллаға: – Һин атайым Дауытҡа бөйөк һәм тоғро мөхәббәтеңде күрһәттең, уның артынса мине батша иттең.

⁹ Атайым Дауытҡа биргән вәғәҙәң артабан да үтәлә күрһен, Раббым Аллам. Һин мине ерҙәге туҙан һымаҡ күп һанлы халыҡ өҫтөнән батша итеп ҡуйҙың.

¹⁰ Хәҙер миңә был халыҡтың эсен-тышын аңларлыҡ зиһен үә ғилем бир, юғиһә Һинең бөйөк халҡыңа идара итеү кемдең ҡулынан килһен? – ти.

¹¹ Алла Сөләймәнгә былай тип яуап бирә: – Йөрәк түреңдә нәҡ ошо уй ятҡанға күрә, мал-мөлкәт, дан-шөһрәт, дошмандарыңдың йәнен йә булмаһа үҙеңә оҙон ғүмер түгел, ә Мин һине батша итеп ҡуйған халҡыма идара итерлек зиһен үә ғилем һорағаның өсөн,

¹² зиһен үә ғилем бирелер һиңә. Ә мал-мөлкәтте, дан-шөһрәтте Мин һиңә былай ҙа бик мул бирермен – һиңә тиклемге батшаларҙың да, һинән һуң киләсәктәренең дә береһендә лә ул тиклем булмаған да, булмаҫ та.

¹³ Ғивғондағы табыныу ҡалҡыулығынан, Осрашыу сатыры янынан, Йәрүсәлимгә ҡайтҡас, Сөләймән исраилдар өҫтөнән хакимлыҡты ғәмәлгә ашыра башлай.

¹⁴ Сөләймән яу арбалары, һыбайлылар йыя. Уның бер мең дүрт йөҙ яу арбаһы менән ун ике мең һыбайлыһы була. Ул быларҙы яу арбалары өсөн тәғәйенләнгән ҡалаларға һәм Йәрүсәлимдә үҙе эргәһенә урынлаштыра.

¹⁵ Сөләймән батшалыҡ иткән осорҙа Йәрүсәлимдә алтын менән көмөш ябай бер таш кеүек кенә ҡала. Кедр ағасы иһә Шефелала үҫкән ҡырағай инжир ағасы һымаҡ күп була.

¹⁶ Аттарҙы Сөләймәнгә Мысырҙан һәм Ҡәүиҙән килтерәләр. Батша сауҙагәрҙәре уларҙы Ҡәүиҙән аҡсаға һатып ала.

¹⁷ Һәр бер яу арбаһын Мысырҙан алты йөҙ шекел, ә атты йөҙ илле шекел көмөшкә алып ҡайталар ҙа аҡса эшләр өсөн хиттиҙәр менән арамиҙарҙың батшаларына һаталар.