ІІ Батшалар 11 - Изге Яҙма

Дауыт менән Баҫ-Шевағ

¹ Яҙ еткәс, батшалар яуға сыға торған ваҡытта, Дауыт үҙенең хеҙмәтселәрен һәм Исраилдың бөтә ғәскәрен Йоав етәкселегендә һуғышҡа ебәрҙе. Улар, ғаммондарҙы еңеп, Раббаны ҡамауға алды. Дауыт иһә Йәрүсәлимдә ҡалды.

² Бер кисте Дауыт, түшәгенән тороп, һарайының башына йөрөргә сыҡты һәм унан һыу ҡойонған бер ҡатынды күреп ҡалды. Ул ҡатын ғәжәп сибәр ине.

³ Дауыт был ҡатындың кем икәнен белешергә кешеләр ебәрҙе. – Әлиғамдың ҡыҙы, хитти ҡәүеменән булған Урияһтың ҡатыны Баҫ-Шевағ ул, – тип килеп әйттеләр.

⁴ Дауыт хеҙмәтселәрен был ҡатынды алып килергә ебәрҙе. Ҡатын батша янына килгәндә, яңы ғына күреме тамамланып, таҙарынған ине. Дауыт уның менән йоҡланы. Һуңынан ҡатын өйөнә ҡайтып китте.

⁵ Бер аҙҙан ҡатын ауырға ҡалғанын белде лә был хаҡта Дауытҡа хәбәр итте.

⁶ Дауыт Йоавҡа: «Хитти Урияһты минең янға ебәр», – тигән хәбәр күндерҙе. Йоав Урияһты Дауытҡа ебәрҙе.

⁷ Урияһ килгәс, Дауыт унан Йоавтың, яугирҙәрҙең хәле, һуғыштың барышы тураһында һорашты.

⁸ Шунан Дауыт Урияһҡа: – Өйөңә ҡайтып ял ит, – тине. Урияһ һарайҙан сыҡты, уның артынан батшаның бүләген ебәрҙеләр.

⁹ Әммә Урияһ өйөнә ҡайтманы, хакимының башҡа хеҙмәтселәре менән бергә батша һарайының ҡапҡаһы төбөндә йоҡланы.

¹⁰ Дауытҡа Урияһтың өйөнә ҡайтмағанын еткерҙеләр. Дауыт Урияһтан: – Оҙон юлдан йонсоп бөткәнһең, ниңә өйөңә ҡайтманың? – тип һораны.

¹¹ – Изге һандыҡ та, Исраил менән Йәһүҙә ғәскәрҙәре лә ҡыуышта йәшәй, хакимым Йоав менән уның яугирҙәре лә асыҡ яланда ҡуна, – тине Урияһ. – Ә мин өйөмә ҡайтып, ашап-эсеп, ҡатыным менән йоҡлап ятайыммы? Һинең менән, һинең ғүмерең менән ант итеп әйтәм: мин улай эшләйһе түгелмен.

¹² Шунан Дауыт: – Бөгөн дә ҡал, ә иртәгә мин һине кире ебәрермен, – тине. Урияһ иртәгәһе көнгә тиклем Йәрүсәлимдә булды.

¹³ Дауыт уны үҙенә саҡырҙы, Урияһ уның менән ашаны-эсте. Дауыт уны иҫерткәнсе эсерҙе. Әммә Урияһ кисен йоҡларға өйөнә ҡайтманы, ә хакимының хеҙмәтселәре менән бергә кисәге урынында йоҡланы.

¹⁴ Иртәгәһен Дауыт, Йоавҡа хат яҙып, уны Урияһҡа биреп ебәрҙе.

¹⁵ Хатында ул былай тип яҙғайны: «Урияһты алыштың иң ҡыҙыу еренә ҡуй ҙа, уны ҡалдырып, сигенегеҙ. Ул шунда әжәлен тапһын».

¹⁶ Шулай итеп, Йоав ҡаланы ҡамалышта тотҡан саҡта, Урияһты дошмандың иң ҡыйыу яугирҙәре һуғышҡан урынға ҡуйҙы.

¹⁷ Ҡалалағы яугирҙәр сығып, Йоав менән алышҡа ташланғас, Дауыт ғәскәренән бер ни тиклем кеше һәләк булды, хитти Урияһ та үлтерелде.

¹⁸ Йоав Дауытҡа алыштың барышы тураһында хәбәр ебәрҙе.

¹⁹ Сапҡынсыһына ул былай тине: – Батшаға алыштың барышы тураһында һөйләп биргәс,

²⁰ ул асыуланһа һәм һиңә: «Ниңә ҡалаға шул хәтлем яҡын барҙығыҙ? Ҡала диуарҙарынан тороп уҡ атасаҡтарын белмәнегеҙме ни?

²¹ Йеруббәшәҫ улы Авимәләхте кем үлтерҙе? Ул Тевеста бер ҡатын диуарҙан ырғытҡан тирмән ташынан һәләк булған бит. Ниңә улай ҡала диуарына яҡын барҙығыҙ?» – тиһә, һин уға: «Ҡолоң хитти Урияһ та һәләк булды», – тип әйтерһең.

²² Сапҡынсы, Дауытҡа килеп, Йоав ҡушҡандың барыһын да һөйләп бирҙе.

²³ Ул Дауытҡа былай тине: – Дошмандар беҙгә һөжүм итеп, асыҡ яланға сыҡтылар, шунан беҙ уларҙы ҡала ҡапҡаһына тиклем эҙәрләп барҙыҡ.

²⁴ Шунда ҡала диуарҙарынан уҡ ата башланылар, батша ҡолдарының ҡайһы берәүҙәре һәләк булды. Ҡолоң хитти Урияһ та үлеп ҡалды.

²⁵ Шунан Дауыт хәбәр килтереүсегә: – Йоавҡа әйт: ул был хәлгә артыҡ көйөнмәһен, ҡылыс кемде сабайым тип уйлап тормай. Көсөңдө тупла ла ҡаланы тар-мар ит, тип уның күңелен күтәр, – тине.

²⁶ Урияһтың ҡатыны, иренең һәләк булғанын ишеткәс, бик ныҡ ҡайғырҙы.

²⁷ Мәрхүм иренең вафатынан һуңғы мөҙҙәтен үткәргәс, Дауыт артынан кешеләр ебәреп, уны үҙ өйөнә алды. Баҫ-Шевағ уның ҡатыны булды һәм ул табып бирҙе. Әммә Дауыттың был эшен Раббы оҡшатманы.