ІІІ Батшалар 21 - Изге Яҙма

Навоҫтың йөҙөм баҡсаһы

¹ Әлеге ваҡиғаларҙан һуң бына ниндәй хәлдәр булды. Изреғилдә Самария батшаһы Ахавтың һарайы эргәһендә ошо ҡаланан Навоҫ тигән кешенең йөҙөм баҡсаһы бар ине.

² Бер көн Ахав Навоҫҡа: – Йөҙөм баҡсаңды миңә бир. Ул минең һарайыма бик яҡын, шуға күрә уны йәшелсә баҡсаһы итер инем. Урынына һиңә унан да яҡшыраҡ йөҙөм баҡсаһы бирәм, теләһәң, көмөш менән түләйем, – тип тәҡдим итте.

³ Әммә Навоҫ: – Алла һаҡлаһын! Нисек мин аталарымдан ҡалған биләмәне һиңә бирәйем? – тип яуап ҡайтарҙы.

⁴ Изреғилле Навоҫтың: «Аталарымдан ҡалған биләмәне һиңә бирмәйем», – тигәненә Ахавтың ныҡ йәне көйҙө. Өйөнә кәйефе боҙолоп ҡайтып инде лә, ашамай-эсмәй, түшәгенә барып ятты.

⁵ Ҡатыны Изевел уның янына килеп: – Нимәгә шул тиклем эсең боша, хатта тамағыңа ла ашаманың? – тип һораны.

⁶ – Изреғилле Навоҫҡа: «Йөҙөм баҡсаңды миңә һат, көмөш бирермен, йәки, теләһәң, уның урынына баҡса бирермен», – тигәйнем, «Йөҙөм баҡсамды һиңә бирмәйем», – тип яуап бирҙе, – тине Ахав.

⁷ – Һин Исраилда батша түгелме ни? – тине Изевел. – Тор, тамағыңа аша. Борсолма, Навоҫтың баҡсаһын мин һиңә үҙем алып бирәм.

⁸ Изевел Ахав исеменән хаттар яҙҙы ла, уның мисәтен ҡуйып, Навоҫ йәшәгән ҡаланың аҡһаҡалдарына һәм күренекле кешеләренә ебәрҙе.

⁹ Хаттарға былай тип яҙылғайны: «Ураҙа иғлан итегеҙ, халыҡты йыйығыҙ ҙа Навоҫты иң түргә ултыртығыҙ.

¹⁰ Ике йүнһеҙ кешене уның ҡаршыһына ултыртығыҙ ҙа улар: „Навоҫ Алла менән батшаны хурланы“, – тип уға ҡаршы шаһитлыҡ ҡылһын. Шунан һуң уны тышҡа алып сығып, таш бәреп үлтерегеҙ».

¹¹ Навоҫ йәшәгән ҡаланың аҡһаҡалдары менән күренекле кешеләре Изевел нисек яҙған, шулай эшләне.

¹² Ураҙа иғлан ителде. Навоҫты халыҡ алдына түргә ултырттылар.

¹³ Унан ике йүнһеҙ әҙәм килеп, Навоҫтың ҡаршыһына ултырҙы ла: – Навоҫ Алла менән батшаны хурланы, – тип шаһитлыҡ итте. Шунан Навоҫты ҡаланан тышҡа алып сыҡтылар ҙа таш бәреп үлтерҙеләр.

¹⁴ Аҙаҡтан Изевелгә: «Навоҫ таш бәреп үлтерелде», – тип хәбәр ебәрҙеләр.

¹⁵ Навоҫтың таш бәреп үлтерелеүен ишетеү менән Изевел Ахавҡа: – Бар, Навоҫтың һиңә көмөшкә лә һатырға теләмәгән баҡсаһына хужа бул, – тине. – Ул инде тере түгел, үлде.

¹⁶ Ахав, изреғилле Навоҫтың үлгәнен ишеткәс, уның баҡсаһын алырға китте.

¹⁷ Шул саҡ Тишбе ҡалаһынан Ильяс пәйғәмбәргә Раббы һүҙе булды:

¹⁸ – Тор, Самарияла хакимлыҡ иткән Исраил батшаһы Ахавҡа бар. Ул Навоҫтың йөҙөм баҡсаһында. Уға хужа булырға йөрөй.

¹⁹ Һин уға, Раббы былай тип әйтә, тиген: «Нимә, үлтерҙең дә, инде баҡсаһына хужа булырға йөрөйһөңмө? Эттәр Навоҫтың ҡанын ҡайһы урында ялаған, һинең ҡаныңды ла шунда ялаясаҡ».

²⁰ – Нимә, дошманым, тоттоңмо мине? – тине Ахав Ильясҡа. – Тоттом, – тип яуапланы пәйғәмбәр. – Сөнки һин Раббы күҙендә яман булған ғәмәлдәргә бирелдең.

²¹ Раббы һиңә: «Башыңа бәлә ебәрәм, һине һепереп түгәм. Исраилда нәҫелеңдән бер ир заты ла ҡалмаҫ. Иреклеме, ҡолмо – барыһын да юҡ итәм.

²² Һинең нәҫелеңде лә Неват улы Яровғам менән Бағша улы Ахияһтың ғаиләләре кеүек үк юҡҡа сығарам, сөнки һин, Исраилды гонаһҡа батырып, Мине бик ныҡ асыуландырҙың», – тип әйтергә ҡушты.

²³ Раббы Изевел тураһында ла әйтте. «Изевелде Изреғил ҡалаһы диуарҙарының тышында эттәр тамаҡлаясаҡ», – тине.

²⁴ Ахав нәҫеленең ҡалала үлгәндәре эттәргә, ҡырҙа үлгәндәре ҡоштарға емтек булыр.

²⁵ Бығаса Ахав һымаҡ бер кемдең дә шул ҡәҙәрле Раббы күҙендә яман булған эштәргә бирелгәне юҡ ине. Ҡатыны Изевел уны гел генә ҡотортоп торҙо.

²⁶ Ахав та, Раббы исраилдар алдынан ҡыуып ебәргән әмөриҙәр кеүек боттарға табынып, күп әшәкелектәр ҡылды.

²⁷ Был һүҙҙәрҙе ишетеп, Ахав кейемдәрен йыртҡылап ырғытты, ҡыл кейем кейҙе, уны хатта йоҡлағанда ла сисмәне, ураҙа тотто, бошонҡолоҡҡа төшөп йөрөнө.

²⁸ Бер ни тиклем ваҡыттан һуң Раббы Ильяс пәйғәмбәргә:

²⁹ – Күрҙеңме, Ахав Минең алдымда ҡайһылай күндәм булып ҡалды? – тине. – Шуға күрә Мин был бәләне ул тере саҡта ебәрмәйем. Әммә улы заманында нәҫел-нәсәбенә бәлә-ҡаза күндерәсәкмен.