Йермеяһ 34 - Изге Яҙма

Сидкияһ батшаны киҫәтеү

¹ Бабил батшаһы Навуходоносор үҙенең бөтә ғәскәре, хакимлығы аҫтындағы бөтә батшалыҡтар һәм халыҡтар Йәрүсәлимгә һәм уның тирәһендәге ҡалаларға ҡаршы һуғышҡан саҡта, Йермеяһҡа Раббы һүҙе булды.

² – Исраил Аллаһы Раббы былай ти: «Бар, Йәһүҙә батшаһы Сидкияһҡа әйт, Раббы былай ти: „Был ҡаланы Бабил батшаһы ҡулына бирәм, ул ҡалаға ут төртөр.

³ Һин дә, Сидкияһ, унан ҡасып ҡотола алмаҫһың, мотлаҡ тотолорһоң һәм уның ҡулына эләгерһең. Бабил батшаһы менән күҙмә-күҙ осрашырһың, ул һинең менән йөҙгә-йөҙ һөйләшер. Шунан һине Бабилға алып китерҙәр.

⁴ Шулай ҙа, эй Йәһүҙә батшаһы Сидкияһ, Раббы һүҙен ишет! Раббы һинең турала былай ти: һин ҡылыстан үлмәйәсәкһең,

⁵ донъянан тыныс ҡына китерһең. Ата-бабаларың, һинән алда булған батшаларҙы дәфен ҡылғанда нисек хуш еҫ төтәтһәләр, һинең хөрмәтеңә лә шулай төтәтерҙәр, ‘Эй хакимыбыҙ!’ – тип һыҡтарҙар. Мин әйтәм быны“», – тип белдерә Раббы.

⁶ Йермеяһ пәйғәмбәр бөтә был һүҙҙәрҙе Йәрүсәлимдә Йәһүҙә батшаһы Сидкияһҡа һөйләп бирҙе.

⁷ Был ваҡытта Бабил батшаһының ғәскәре Йәрүсәлимгә һәм Йәһүҙәнең бирелмәй ҡалған ҡалалары Лахиш менән Ғазыҡаға ҡаршы һуғыша ине. Йәһүҙәнең нығытмалы ҡалаларынан бары улар ғына тороп ҡалғайны.

Ҡолдар тураһындағы килешеүҙең боҙолоуы

⁸ Сидкияһ батша Йәрүсәлимдәге бөтә халыҡ менән ҡолдарҙы иреккә сығарыу тураһында килешеү төҙөгәндән һуң, Йермеяһҡа Раббы һүҙе булды.

⁹ Был килешеү буйынса һәр кем ғивриҙәрҙән булған ир һәм ҡатын ҡолдарын азат итергә, йәһүҙи ҡәрҙәшен ҡол итеп тотмаҫҡа тейеш ине.

¹⁰ Был килешеүҙе төҙөшкән бөтә түрәләр һәм халыҡ ир һәм ҡатын ҡолдарҙы азат итергә, бынан һуң уларҙы ҡоллоҡта тотмаҫҡа риза булды һәм иреккә ебәрҙе.

¹¹ Әммә һуңынан, кире уйлап, азат иткән ир һәм ҡатын ҡолдарын ҡабат ҡайтарҙылар һәм ҡолға әйләндерҙеләр.

¹² Шунда Йермеяһҡа Раббы һүҙе булды:

¹³ – Исраил Аллаһы Раббы былай ти: «Мин ата-бабаларығыҙҙы Мысырҙан, ҡоллоҡ йортонан, сығарған саҡта улар менән килешеү төҙөп әйттем:

¹⁴ „Үҙен һиңә һатып, алты йыл хеҙмәт иткән ғиври ҡәрҙәшеңде һәр етенсе йыл азат ит; һиңә алты йыл эшләгәс, уны иреккә ебәр“, – тинем. Әммә ата-бабаларығыҙ Мине тыңламаны, ҡолаҡ һалманы.

¹⁵ Әле тәүбәгә килдегеҙ һәм Минең күҙемдә дөрөҫ булғанды эшләнегеҙ: һәр берегеҙ ҡәрҙәшегеҙгә азатлыҡ иғлан иттегеҙ һәм хозурымда, Минең исемемә бағышланған йортта килешеү төҙөнөгөҙ.

¹⁶ Ләкин һуңынан кире уйланығыҙ һәм Минең исемемде хурлыҡҡа ҡалдырҙығыҙ. Күңелдәре ҡайҙа теләй, шунда ебәреп азат иткән ир һәм ҡатын ҡолдарығыҙҙы кире алып, үҙегеҙгә ҡабаттан ҡол булырға мәжбүр иттегеҙ.

¹⁷ Шуға күрә Раббы былай ти: „Һеҙ Мине тыңламанығыҙ, ҡәрҙәштәрегеҙгә һәм яҡындарығыҙға ирек бирмәнегеҙ. Инде хәҙер Мин һеҙгә ирек бирәм, – ти Раббы, – ҡылыстан, үләттән һәм аслыҡтан һәләк булыу ирке бирәм. Һеҙҙе донъялағы бөтә батшалыҡтарға ҡурҡыу һалып тороусы өлгө итәсәкмен.

¹⁸ Килешеүҙе боҙған, башмаҡты икегә бүлеп һәм киҫәктәре араһынан үтеп, Минең хозурымда антлашҡан, әммә килешеү шарттарын тотмаған был әҙәмдәрҙе Мин уртаға ҡырҡылған башмаҡ хәленә төшөрәм.

¹⁹ Йәһүҙә һәм Йәрүсәлим түрәләрен, һарай әһелдәрен, ҡаһиндарҙы, уртаға ҡырҡылған башмаҡ араһынан үткән бөтә ил халҡын – барыһын да язалайым,

²⁰ уларҙың йәндәрен көҫәгән дошмандары ҡулына бирәм. Мәйеттәре һауалағы ҡоштарға һәм ерҙәге йәнлектәргә емтек булыр.

²¹ Йәһүҙә батшаһы Сидкияһ менән уның түрәләрен йәндәрен көҫәгән дошмандары ҡулына, сигенгән Бабил батшаһы ғәскәренә тапшырам.

²² Бына, Мин, бойороҡ биреп, уларҙы был ҡалаға кире килтерәм, – тип белдерә Раббы. – Улар ҡалаға һөжүм итер, баҫып алыр, ут төртөр. Йәһүҙә ҡалаларын бер кем дә йәшәмәгән бушлыҡҡа әйләндерәм“».