Һыҡтау 4 - Изге Яҙма

Дүртенсе һыҡтау (Алеф)

(Алеф)

¹ Алтын нисек тоноҡланды! Алтындың иң сафы төҫһөҙләнеп ҡалды. Һәр бер урамдың сатында Изге аҫылташтар аунап ята.

(Бейт)

(Бейт)

² Саф алтынға тиң Сион улдары Көршәксенең ҡулы әүәләгән Балсыҡ көршәккә бәрәбәр булды.

(Гимел)

(Гимел)

³ Хатта сүл бүреләре лә, имсәк ҡаптырып, Балаларына күкрәк һөтөн имеҙә. Ә халҡым, сүлдәге дөйәғош һымаҡ, Балаларын йәлләмәй ташлап ҡалдыра.

(Далеҫ)

(Далеҫ)

⁴ Имсәк балаларының сарсауҙан Теле аңҡауҙарына йәбешә; Икмәк ялбарып иңрәй сабыйҙар, Тик уларға ризыҡ биреүсе юҡ.

(Һе)

(Һе)

⁵ Элек бал да май ейгәндәр Инде урамдарҙа ятып үлә; Затлы ҡыҙылды кейеп үҫкәндәр Хәҙер сүплектә ҡаҙына.

(Уау)

(Уау)

⁶ Ғәзиз халҡым, ҡылған гонаһтары өсөн, Кеше ҡулы теймәйенсә Күҙ асып йомғансы юҡҡа сығарылған Содом ҡалаһынан да ҡатыраҡ язаланды.

(Зайн)

(Зайн)

⁷ Бейҙәре ҡарҙан пак, һөттән аҡ ине, Тәндәре мәрйендәй алһыу, Үҙҙәре зәңгәр яҡутҡа тиң ине.

(Хеҫ)

(Хеҫ)

⁸ Әле йөҙҙәре ҡоромдан ҡара, Урамда осратһаң, танымаҫһың. Тиреләре һөйәккә йәбешеп кипкән, Ағас ҡайырыһына оҡшап ҡалған.

(Теҫ)

(Теҫ)

⁹ Баҫыуҙа уңыш булмағанлыҡтан, Асҡа интегеп үлеүселәргә ҡарағанда, Ҡылыстан һәләк булғандар бәхетлерәк.

(Йод)

(Йод)

¹⁰ Наҙлы әсәләр үҙ ҡулы менән үҙ балаларын бешерҙе – Һәләкәткә дусар халҡыма улар ашамлыҡ булды.

(Каф)

(Каф)

¹¹ Раббының асыуы ҡайнап ташты, Ярһып ҡәһәрен яуҙырҙы. Сионды Ул утҡа тотто, Нигеҙенә тиклем яндырҙы.

(Ламед)

(Ламед)

¹² Донъялағы батшаларҙың, Ер йөҙөндәге кешеләрҙең һис кеме, Ҡанһыҙ дошман Йәрүсәлим ҡапҡаларынан Инер, тип башына ла килтермәй ине.

(Мем)

(Мем)

¹³ Былар Йәрүсәлим пәйғәмбәрҙәренең гонаһтары, Ҡаһиндарҙың енәйәттәре өсөн яза булды – Улар ҡала диуарҙары эсендә тәҡүәләрҙең ҡанын түкте.

(Нун)

(Нун)

¹⁴ Ә хәҙер урамдарҙа һуҡыр һымаҡ аҙашып йөрөйҙәр, Кейемдәренә ҡаҡашып ҡан ҡатҡан; Һис кем уларға тейергә баҙнат итмәй.

(Самех)

(Самех)

¹⁵ Кешеләр уларға: «Китегеҙ, бысраҡтар! Китегеҙ, кит, ҡағылмағыҙ беҙгә!» – тип ҡысҡыра. Шуға күрә улар бынан ҡасып, Ят ҡәүемдәр араһында ҡаңғыра. Тик унда ла: «Улар арабыҙҙа ҡалмаһын!» – тиҙәр.

(Пе)

(Пе)

¹⁶ Раббы Үҙе ҡыуып таратты уларҙы, Башҡаса йөҙҙәренә ҡарамаҫ. Ҡаһиндарға – хөрмәт, Аҡһаҡалдарға ихтирам бөттө.

(Ғайн)

(Ғайн)

¹⁷ Күҙ талдырып бушҡа ярҙам көттөк; Беҙҙе ҡотҡара алмаҫ ҡәүемде Манаранан күҙләп юҡҡа өмөтләндек.

(Саде)

(Саде)

¹⁸ Ә дошман һәр аҙымыбыҙҙы ауланы, Урамдарға сыға алмаҫ булдыҡ. Ахырыбыҙ яҡын, көндәребеҙ бөттө – Ғүмеребеҙҙең аҙағы етте.

(Ҡоф)

(Ҡоф)

¹⁹ Эҙәрләүселәр күктәге бөркөттәрҙән дә етеҙ; Тау-таш араһынан беҙҙе баҫтырҙылар, Боҫҡон ҡороп, сүлдә һағалап торҙолар.

(Реш)

(Реш)

²⁰ Тормошобоҙҙоң һулышы – Раббының мәсихе, батшабыҙ Уларҙың тоҙағына эләкте. Ә беҙ: «Халыҡтар араһында Уның күләгәһендә йәшәрбеҙ», – тигән инек.

(Син менән Шин)

(Син менән Шин)

²¹ Эй Ғус ерендә йәшәгән Эдом-ҡыҙ! Шатлан һәм күңел ас! Тик Раббының асыу туҫтағынан һин дә эсерһең, Иҫереп шәрә ҡалырһың.

(Тау)

(Тау)

²² Эй һин, Сион-ҡыҙ, енәйәтең өсөн яза тамамлана. Раббы һине бүтәнсә һөргөнгә ҡыумаҫ. Ә һине, эй Эдом-ҡыҙ, енәйәтең өсөн язалар; Гонаһтарыңды фаш итер.