Һыҡтау 3 - Изге Яҙма

Өсөнсө һыҡтау (Алеф)

(Алеф)

¹ Раббының асыу таяғын татып, Ғазап сиккән әҙәммен мин.

² Ул мине ҡыуалап алып китте, Яҡтыла түгел, дөм ҡараңғыла йөрөттө.

³ Эйе, Ул миңә ҡулын күтәрҙе, Көн оҙоно, туҡтауһыҙ язалай.

(Бейт)

(Бейт)

⁴ Тәнем менән тиремде туҙҙырҙы, Һөйәктәремде онтаны.

⁵ Һәр яғымдан ғазап менән ҡоймаланы, Әрнеү менән солғап алды.

⁶ Мәжбүр итте дөм ҡараңғыла йәшәргә, Оҡшап ҡалдым әллә ҡасан үлгән әҙәмгә.

(Гимел)

(Гимел)

⁷ Сыҡмаһын тип, диуар менән әйләндереп алды, Ауыр бығауҙар кейҙерҙе.

⁸ Ярҙам һорап күпме ялбарһам да, Доғама ҡолаҡ һалманы.

⁹ Юлымды дәү таштар менән томаланы, Һуҡмағымдан аҙаштырҙы.

(Далеҫ)

(Далеҫ)

¹⁰ Ул мине айыу һымаҡ һағалап торҙо, Арыҫландай аңдып ятты.

¹¹ Барған юлымдан һөйрәп сығарып, Ботарлап ырғытты яңғыҙымды.

¹² Раббы йәйәһен кирҙе, Мине уғына сәп итеп ҡуйҙы.

(Һе)

(Һе)

¹³ Һаҙағынан уғын алып, Бөйөрөмдө тишә атты.

¹⁴ Барса халҡым алдында көлкөгә ҡалдым, Таҡмаҡ әйтеп, көн оҙоно мыҫҡыллайҙар.

¹⁵ Алҡынғанса әсе үлән ашатты, Зәһәр әрем һыуы эсерҙе.

(Уау)

(Уау)

¹⁶ Таш кимертеп, тештәремде һындырҙы, Ул мине көлгә һалып тапаны.

¹⁷ Йәнемдән тынғылыҡ ҡасты, Бәхет барлығын оноттом.

¹⁸ Әйттем: «Инде түҙемлегем бөттө! Раббыға өмөтөм өҙөлдө».

(Зайн)

(Зайн)

¹⁹ Кисергән ғазаптарымды, Ҡаңғырып йөрөүҙәремде иҫеңә алһаңсы, Улар әрем һымаҡ әсе, үттән ҡырҡыу.

²⁰ Гел шуларҙы уйлайым да, Шуға төшөнкө күңелем.

²¹ Әммә ошоларҙы хәтерләһәм, Өмөтөм ҡабат яңыра:

(Хеҫ)

(Хеҫ)

²² Раббының тоғро мөхәббәте арҡаһында, юҡҡа сыҡманыҡ, Уның мәрхәмәте бөтмәҫ-төкәнмәҫлек;

²³ Улар һәр иртә һайын яңыра. Һинең тоғролоғоң бөйөк, Раббым!

²⁴ Үҙ-үҙемә әйтәм: «Раббы – минең насибым, Шуға күрә Раббыға өмөт бағлайым».

(Теҫ)

(Теҫ)

²⁵ Раббы Үҙенә ышанғандарға, Уны эҙләгән йәндәргә игелекле.

²⁶ Раббының ҡотҡарыуын Сабырлыҡ менән көтөү ул – яҡшы.

²⁷ Раббыға буйһоноу ҡалыбын Йәштән үк кейеү ул – яҡшы.

(Йод)

(Йод)

²⁸ Ултырһын яңғыҙ тын ғына, Сөнки был Раббы һалған йөк.

²⁹ Баш баҫып ергә ҡапланһын – Бәлки әле өмөт барҙыр.

³⁰ Һуҡҡанға яңағын ҡуйһын, Әйҙә туйғансы хурланһын.

(Каф)

(Каф)

³¹ Бөйөк Хаким мәңгелеккә ташламай ул!

³² Ҡайғы-хәсрәт биргән икән, Тоғро мөхәббәтенә күрә мәрхәмәт бирер.

³³ Әҙәм балаларына ҡайғы-хәсрәтте Үҙе теләгәндән бирмәй бит ул.

(Ламед)

(Ламед)

³⁴ Ерҙәге бөтә әсирҙәрҙең Аяҡ аҫтарында тапалғанын,

³⁵ Юғарыларҙан Юғарының күҙе алдында Кеше хоҡуҡтары боҙолғанын,

³⁶ Ғәҙел хөкөмдән мәхрүм ҡалыуын Бөйөк Хаким әллә күрмәй тиһегеҙме?

(Мем)

(Мем)

³⁷ Әгәр бөйөк Хаким бойормаһа, Кемдең әйткәне тормошҡа ашыр?

³⁸ Яҡшыһы ла, насары ла Юғарыларҙан Юғары ихтыярында түгелме ни?

³⁹ Язаны үҙ гонаһтары өсөн алғас, Әҙәм балаһына ниңә һыҡтарға?

(Нун)

(Нун)

⁴⁰ Йөрөгән юлдарыбыҙҙы һынайыҡ та, Раббыбыҙға боролоп ҡайтайыҡ.

⁴¹ Күктәге Аллаға ҡулдарыбыҙҙы һуҙғанда, Йөрәгебеҙҙе лә һонайыҡ:

⁴² Беҙ гонаһ ҡылдыҡ һәм баш күтәрҙек, Һин беҙҙе ғәфү итмәнең!

(Самех)

(Самех)

⁴³ Нәфрәт утыңа төрөнөп, Беҙҙе баҫтырҙың, үлтерҙең, ҡыҙғанманың.

⁴⁴ Доғаларыбыҙ барып етмәһен өсөн, Болоттар менән ҡапландың.

⁴⁵ Халыҡтар араһында Һин беҙҙе Ерәнгес нәжес иттең.

(Пе)

(Пе)

⁴⁶ Барлыҡ дошмандарыбыҙ Беҙҙе йоторға боғаҙ кирҙе.

⁴⁷ Өлөшөбөҙ – дәһшәт менән соҡор, Ҡырғын да һәләкәт хәҙер.

⁴⁸ Ҡырылған ғәзиз халҡым өсөн ҡайғырып, Күҙҙәремдән йылға булып йәшем аға.

(Ғайн)

(Ғайн)

⁴⁹ Бер өҙлөкһөҙ йәшем аға, Күҙҙәрем туҡтамай илар инде,

⁵⁰ Күктән бағып Раббы ошоларҙы күргәнгәсә.

⁵¹ Ҡалам ҡыҙҙарының яҙмышын күреп, Йөрәк-бәғерем теленә минең.

(Саде)

(Саде)

⁵² Бер нахаҡҡа дошмандарым Мине гүйә бер ҡош һымаҡ аулай.

⁵³ Соҡорға ташлап, йәнемде алмаҡ булды, Өҫтөмә таштар ырғытты.

⁵⁴ Һыуҙар башымдан ашты, Мин: «Бөттөм», – тинем.

(Ҡоф)

(Ҡоф)

⁵⁵ Йә Раббы, исемең менән Соҡор төбөнән Һине саҡырҙым.

⁵⁶ «Ярҙам һорап ялбарыуыма минең, Ҡолағыңды томалама», – тинем. Һин мине ишеттең.

⁵⁷ Саҡырған сағымда яҡын килеп, «Ҡурҡма!» – тип тынысландырҙың.

(Реш)

(Реш)

⁵⁸ Эй бөйөк Хакимым, минең дәғүәмде яҡланың, Ғүмеремде йолоп алдың.

⁵⁹ Миңә ҡылынған хаҡһыҙлыҡты күрҙең, Раббым, Дәғүәмә хаҡ хөкөмөңдө сығар.

⁶⁰ Дошмандарымдың ни тиклем үсле булыуын, Миңә ҡаршы мәкер ҡорғанын күрәһең.

(Син менән Шин)

(Син менән Шин)

⁶¹ Уларҙың мине әрләүен, Миңә ҡаршы насар ниәттәрен,

⁶² Көнө буйы бышылдашҡандарын, Яла яҡҡандарын ишетеп тораһың.

⁶³ Ҡара: улар ултырһа ла, торһа ла, Мине мыҫҡыл итеп таҡмаҡ йырлай.

(Тау)

(Тау)

⁶⁴ Ҡылған эштәренең ҡонон ҡайтар, Раббым.

⁶⁵ Йөрәктәренә ауыр ҡайғы һал, Баштарына ҡарғыш төшһөн.

⁶⁶ Асыуланып уларҙы ҡыуала, Күгең аҫтынан юҡ ит, эй Раббы!