Һошеяғ 13 - Изге Яҙма

Исраилға сығарылған һуңғы хөкөм

¹ Әфраим һөйләгән саҡта, барыһы ла тетрәп торҙо, Исраилда ул юғары дәрәжәлә ине, Әммә Бәғелгә табынып ғәйепкә батты һәм харап булды.

² Инде гонаһ өҫтөнә гонаһ ҡылалар, Көмөштән үҙҙәре белгәнсә бот ҡоялар. Был боттар һәммәһе һөнәрселәр эше! Әфраимдар тураһында: «Ҡорбан килтергән кешеләр Башмаҡ һынын үбә!» – тиҙәр.

³ Шуның өсөн улар таңғы томан һымаҡ булыр, Иртәнсәк кипкән ысыҡҡа оҡшап ҡалыр, Ырҙындан ел осорған кәбәктәй ғәйеп булыр, Мөрйәнән сыҡҡан төтөнгә оҡшап ҡалыр.

⁴ «Мин – Раббы, һинең Аллаңмын. Мысыр еренән һине алып сыҡтым. Һин Минән башҡа алланы белмәҫһең, Минән башҡа ҡотҡарыусың юҡ.

⁵ Мин һиңә сүлдә, Ҡоро ерҙәрҙә күҙ-ҡолаҡ булдым.

⁶ Көтөүлек булғанда – туйындығыҙ, Тамағығыҙ туйғас, эреләнеп Мине оноттоғоҙ.

⁷ Һеҙҙең өсөн Мин арыҫлан булырмын, Ҡаплан һымаҡ юлда һағалармын.

⁸ Балаларынан мәхрүм ҡалған Инә айыу һымаҡ һөжүм итермен, Йөрәктәрен йыртып асырмын. Арыҫландай һоғонормон Мин уларҙы, Ҡырағай януар ише өҙгөсләрмен.

⁹ Һәләк иттең үҙеңде, Исраил – Сөнки ярҙамсың Мин генә инем.

¹⁰ Ҡайҙа һинең батшаң? Ҡалаларыңда, әйҙә, һине ҡотҡарһын. „Миңә батша менән башлыҡтар бир“, – Тип таптырған хакимдарың ҡайҙа?

¹¹ Асыулы сағымда Мин һиңә батша бирҙем, Ярһығанда уны тартып алдым.

¹² Әфраимдың ғәйебе төйөнгә төйнәлгән, Уның гонаһы хәтерҙән юйылмаған.

¹³ Тулғаҡ мәле еткәс, Ул – аҡылһыҙ бала! – Тыуымға килеп етә алмайса аҙаплана.

¹⁴ Мин әфраимдарҙы үлеләр донъяһынан ҡотҡарырмынмы? Уларҙы үлемдән йолоп алырмынмы? Эй әжәл, ҡайҙа һинең үләттәрең? Эй үлеләр донъяһы, емереклектәрең ҡайҙа? Мин ҡыҙғаныуҙы белмәйем!

¹⁵ Әфраим үҙ туғандары араһында Иң түллеһе булһа ла, Көнсығыш еле, сүллектән иҫкән Раббы еле күтәрелер: Шул саҡ инештәре кибер, Шишмәләре ҡороп ҡалыр. Хазинаһы юҡҡа сығыр, Бар зиннәттәренән яҙыр».