Һошеяғ 12 - Изге Яҙма

¹ Әфраим ел елгәрә, Көнө буйы көнсығыш еле артынан ҡыуа, Ялған менән залимлыҡты ишәйтә, Ашшур менән килешеү төҙөй, Мысырға зәйтүн майы оҙата.

² Йәһүҙәгә лә Раббының дәғүәһе бар; Ҡылған ҡылыҡтары өсөн Яҡупҡа язаһын бирер Раббы; Ғәмәлдәренең әжерен бирер.

³ Әсә ҡарынында туғанының үксәһенән тотто, Ир ҡоронда Алла менән алышты,

⁴ Алла фәрештәһе менән көрәшеп еңде, Йәш түгеп фатиха ялбарҙы! Бейт-Илдә Алла менән осрашты, Унда Алла беҙҙең менән һөйләште.

⁵ Раббы – Күк ғәскәрҙәре Аллаһы – Уның исеме – Раббы.

⁶ Шуға күрә лә һин, Яҡуп нәҫеле, Аллаңа ҡайт, Мөхәббәт һәм ғәҙеллекте һаҡла, Һәр даим Аллаға өмөт бағла.

⁷ «Ҡулына алдаҡ үлсәү тотҡан сауҙагәр Кешене отоуҙы яҡшы күрә.

⁸ Әфраим былай ти: „Ысынлап та мин байыным, мал таптым; Бөтә ҡаҙанышымда гонаһ тип һаналырҙай Бер ниндәй ҙә ғәйеп таба алмаҫтар“.

⁹ Әммә Мин Раббы Мысыр ерендә үк Һинең Аллаң булдым. Яңынан Мин һине байрам көнөндәге һымаҡ, Сатырҙарҙа йәшәтермен.

¹⁰ Пәйғәмбәрҙәргә әйттем, Бик күп күренмештәр бирҙем, Пәйғәмбәрҙәр аша ғибрәтле хикәйәләр һөйләнем.

¹¹ Ғилғәд – золом, Кешеләре бер нәмәгә лә яраҡһыҙ. Гилгалда үгеҙҙәрҙе ҡорбан итеп салалар, Ләкин уларҙың ҡорбан усаҡтары Һөрөлгән баҫыуҙарҙың ситенә Сығарып ташланған таштарҙай булып ҡалыр».

¹² Яҡуп Арам еренә ҡасып киткәйне, Исраил ҡатыны хаҡына эшләгәйне – Мал көткәйне.

¹³ Пәйғәмбәре аша Раббы Исраилды Мысыр иленән сығарҙы, Пәйғәмбәре аша уларҙы һаҡлап йөрөттө.

¹⁴ Раббыны Әфраим бик ныҡ ярһытты: Бөйөк Хакимы ул түккән ҡанды үҙенең башына төшөрөр, Үҙен һанламаған өсөн әжерен бирер.