Әйүп 32 - Изге Яҙма

Әлиһуҙың беренсе телмәре: Бер кемде лә яҡламайым

¹ Ахыр сиктә был өс кеше бәхәсләшеүҙән туҡтаны, сөнки Әйүп үҙенең хаҡлығына шикләнмәй ине.

² Әммә Әйүптең Алланы түгел, ә үҙен хаҡлы һанағанына Рам тоҡомонан булған Буздың нәҫел вариҫы Барахел улы Әлиһуҙың бик ныҡ асыуы ҡабарҙы.

³ Әйүпте ғәйепләһәләр ҙә, уға яуап таба алмағандары өсөн, Әлиһу Әйүптең өс дуҫына ла асыуланды.

⁴ Башҡалар йәшкә унан өлкәнерәк булғанлыҡтан, Әлиһу Әйүп менән һөйләшеүгә ҡыҫылмайыраҡ тора ине.

⁵ Был өсәүҙең әйтер һүҙе ҡалмағанын күреп, ярһып китте.

⁶ Буздың нәҫеленән Барахелдың улы Әлиһу былай тине: «Йәшем буйынса кесемен, ә һеҙ өлкәнһегеҙ. Шуға ла ҡыйыуһыҙландым, Фекеремде белдерергә ҡурҡып торҙом.

⁷ „Әйҙә, оҙаҡ йәшәгәндәр һөйләһендәр, – тип уйланым. – Өлкәндәр аҡылға өйрәтһен“.

⁸ Ысынында, кешелә булған рух, Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһенең һулышы әҙәмгә зирәклек бирә.

⁹ Хикмәт йәштә түгел. Ғәҙеллекте аңлау тик ҡарттарға ғына бирелмәгән.

¹⁰ Шуға күрә: „Мине лә тыңлағыҙ, – тием. Мин дә фекеремде әйтәйем“.

¹¹ Һеҙҙең һөйләгәнегеҙҙе көттөм, Һеҙ һүҙ һайлаған арала, Фекерҙәрегеҙгә ҡолаҡ һалдым.

¹² Мин һеҙҙе ҙур иғтибар менән тыңланым, Әммә берегеҙ ҙә Әйүптең хаҡ булмағанын раҫлай алманы, Уның әйткәндәренә яуап бирмәне.

¹³ „Аҡыллы фекергә килдек, – тип әйтергә ашыҡмағыҙ. – Йәнәһе, уны әҙәм түгел, Алла фашлар“.

¹⁴ Әммә Әйүптең һүҙҙәре миңә ҡаршы йүнәлмәгән, Мин уға һеҙҙеңсә яуап ҡайтармайым.

¹⁵ Улар аптырап ҡалдылар, башҡа яуап тапманылар, Әйтергә һүҙҙәре ҡалманы.

¹⁶ Улар өндәшмәй, яуапһыҙ тора, тип Мин һаман да көтөп торайыммы?

¹⁷ Минең дә әйтер һүҙем бар, Мин дә белгәнемде әйтәм.

¹⁸ Сөнки эсем таша әйтер һүҙҙән, Рух миңә тынғылыҡ бирмәй.

¹⁹ Әйтерһең, эсемдә шарап ҡайнай, Гүйә шартлап ярылырға еткән яңы турһыҡмын.

²⁰ Әйтәйем дә, эсем бушап ҡалыр; Ауыҙ асайым да яуап ҡайтарайым.

²¹ Бер кемде лә яҡламайым, Һис кемгә ярарға тырышмайым.

²² Хәйер, ялағайлана ла белмәйем мин; Юҡһа Яратыусым тиҙ үк мине юҡ итер ине.