Әйүп 27 - Изге Яҙма

Әйүптең йомғаҡлау һүҙе: Хаҡлығымда ҡаҡшамай ныҡ торам

¹ Әйүп телмәрен дауам итеп былай тине:

² «Хаҡ хөкөмдән мине мәхрүм иткән Алла, Миңә хәсрәт сиктергән сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе Үҙе шаһит:

³ Ҡасанға тиклем эсемдә йәнем, Танауымда Алланың һулышы булһа,

⁴ Шуғаса ауыҙымдан алдаҡ һүҙ сыҡмаҫ, Телем ялғанды һөйләмәҫ!

⁵ „Әйткәнегеҙ дөрөҫ“, – тип әйтеүҙән йыраҡмын мин. Һуңғы һулышыма тиклем намыҫлы булыуымдан баш тартмам.

⁶ Хаҡлығымда ҡаҡшамай ныҡ торам; Үткән көндәрем өсөн выжданым тыныс.

⁷ Дошманым яуыз әҙәмдәр иҫәбендә йөрөһөн, Миңә ҡаршы булғандар ямандар һымаҡ язаланһын.

⁸ Ахыры еткәс, Алла уның йәнен алған саҡта, Аллаһыҙ кеше нимәгә өмөтләнер?

⁹ Башына бәлә-ҡаза килгәндә, Ярҙам һорап ялбарыуын ишетерме Алла?

¹⁰ Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһенән йыуаныс алырмы? Һәр ваҡыт Аллаға ялбарырмы?

¹¹ Бына мин һеҙгә Алланың ҡөҙрәте тураһында һөйләйем, Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһенең ниәттәрен йәшермәйем.

¹² Асылда, быны һәр берегеҙ күрҙе, Шулай булғас ниңә буш һүҙ һөйләйһегеҙ?

¹³ Залим әҙәмдең Алланан алыр өлөшө, Иҙеүсенең сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһенән алыр мираҫы ошо:

¹⁴ Бала-сағаһы бихисап күп булһа ла – Ғүмерҙәре ҡылыстан өҙөлөр. Нәҫелендә туйғансы икмәк ашаған булмаҫ.

¹⁵ Иҫән ҡалғандарҙы үләт ҡәбергә индерер, Тол ҡалған ҡатындары илап оҙата алмаҫ.

¹⁶ Ҡом һымаҡ хисапһыҙ көмөш йыйһа, Кейем-һалымын балсыҡтай өйөп һалһа ла,

¹⁷ Ул әҙерләгәнде тәҡүә кеше кейер, Көмөшөн ғәйепһеҙҙәр бүлешеп алыр.

¹⁸ Өйө – үрмәксенең ауы һымаҡ, Ҡырҙағы ҡарауылсы ҡыуышы кеүек булыр.

¹⁹ Бай булып йоҡларға ятыр, Иртән күҙен асһа – бер нәмәһе лә ҡалмаған.

²⁰ Дәһшәт уны ташҡын һымаҡ баҫыр, Төндә дауыл өйөрөлтөп китер.

²¹ Көнсығыштан иҫкән көйҙөргөс ел Уны урынынан ҡуптарыр, Осороп алып китер.

²² Ул ҡасып маташыр, әммә дауыл Уға ҡотолорға ирек бирмәҫ.

²³ Ел уның артынан әсе һыҙғырып, Ҡулын сабып тороп ҡалыр».