Әйүп 20 - Изге Яҙма

Софарҙың икенсе телмәре: Яуыздарҙың ҡыуанысы ҡыҫҡа

¹ Нағамандан килгән Софар былай тип яуапланы:

² «Һүҙҙәрең мине хафаға һалды, Әйүп, Борсолам, өндәшмәй ҡала алмайым.

³ Рәнйеткес битәрләүҙәр ишетәм, Зиһенем яуап бирергә рухландыра.

⁴ Әллә шуны белмәйһеңме: әүәлдән үк, Әҙәм донъяға яратылғандан бирле,

⁵ Яуыздарҙың ҡыуанысы ҡыҫҡа, Аллаһыҙҙарҙың шатлығы ғүмерһеҙ.

⁶ Тәкәбберлеге күккә ашһа ла, Башы болоттарға тейеп торһа ла,

⁷ Үҙенең тиҙәге кеүек сереп юҡҡа сығыр, Уны күргәндәр: „Ҡайҙа ул?“ – тиер.

⁸ Төш шикелле осоп китер ҙә башҡа табылмаҫ, Төнгө һаташыу һымаҡ юҡ булыр.

⁹ Ҡасандыр уға ҡараған күҙҙәргә күренмәҫ бүтән, Йәшәгән ерҙәре инде уны күрмәҫ.

¹⁰ Талап йыйған малын үҙ ҡулы менән таратыр, Улдары хәйерселәрҙән хәйер һорар.

¹¹ Тәнендәге ташып торған йәшлек дәрте Үҙе менән бергә тупраҡҡа күмелер.

¹² Ауыҙына яуызлыҡ бик татлы тойолһа ла, Тел аҫтында ғына йәшереп тотһа ла,

¹³ Ҡәҙерләп аңҡауында һаҡлаһа, Тәмләп һурһа ла,

¹⁴ Ҡорһағына төшкәс бындай ризыҡ, Зәһәр йылан ағыуына әйләнер,

¹⁵ Һоғонған байлығын кире ҡоҫор; Ҡарынындағыларҙы кире сығартыр Алла.

¹⁶ Зәһәр йыландың ағыуын имер, Ҡара йыландың тешенән үлер.

¹⁷ Күрә алмаҫ ул ағын һыуҙарҙы, Бал менән май аҡҡан йылғаларҙы.

¹⁸ Йонсоп тапҡан малын ашай алмаҫ, таратыр, Тапҡаны шатлыҡ килтермәҫ.

¹⁹ Сөнки ул ярлыларҙы иҙҙе, ситкә тибәрҙе, Үҙе төҙөмәгән йорттарҙы талап алды.

²⁰ Уның ҡарыны туя белмәне, Нәфсеһенең сиге булманы.

²¹ Ашай башлаһа, артынан тәғәм ризыҡ ҡалмай, Шуға күрә байлығы оҙаҡҡа бармай.

²² Муллыҡҡа кинәнеп йәшәгәндә, Бәлә килеп йыға һуғыр, Ҡайғы-хәсрәт өҫтөнә бер юлы ябырылыр.

²³ Ҡарынымды тултырҙым тигәндә, Алла уға утлы нәфрәтен ебәрер, Өҫтөнә ғазап яуҙырыр.

²⁴ Тимер ҡоралдан ҡасып ҡотолһа, Баҡыр йәйә уны ҡыуып етер.

²⁵ Уҡ тәнен үтәнән-үтә тишеп сығыр, Уҡ башағы үт ҡыуығын аша сығыр. Бына шунда уны дәһшәт солғап алыр.

²⁶ Хазиналарын ҡараңғылыҡ һағалап ятыр, Һис кем яҡмаған ут ялмап йотор, Сатырында тороп ҡалғанын да аяп тормаҫ.

²⁷ Енәйәттәрен күк фашлар; Ер уға ҡаршы ҡалҡыр.

²⁸ Алланың асыу көнөндә Йортоноң барлыҡ мөлкәтен Ташҡын йыуып алып китер.

²⁹ Был – залим әҙәмгә Алланан өлөш, Алланың уға тәғәйенләгән насибы ошо».