Әйүп 19 - Изге Яҙма

Әйүптең алтынсы телмәре: Алла миңә ҡарата хаҡһыҙлыҡ ҡылды

¹ Әйүп былай тип яуапланы:

² «Ҡасанға тиклем йәнемде иҙерһегеҙ? Һүҙҙәрегеҙ менән бәғеремде телерһегеҙ?

³ Инде унар тапҡыр кәмһетеп сыҡтығыҙ, Оялмайынса нахаҡҡа рәнйеттегеҙ.

⁴ Әгәр ысынлап юлдан яҙған булһам да, Унан бит бары минең үҙемә зыян!

⁵ Үҙегеҙҙе минән өҫтөнөрәк ҡуяһығыҙ, Кәмһетелеүемде үҙемә ҡаршы йүнәлтәһегеҙ икән,

⁶ Белегеҙ, Алла миңә ҡарата хаҡһыҙлыҡ ҡылды, Һәр тарафтан ауы менән сорнап алды.

⁷ Мин: „Яуызлыҡ!“ – тип ҡысҡырам – яуап юҡ, Ярҙам һорап ялбарам – ғәҙеллек тапмайым.

⁸ Юлдарымды ҡамаланы, үтә алмайым, Һуҡмағымды ҡараңғылыҡ менән томаланы.

⁹ Шөһрәтемде минән тартып алды, Башымдан тажымды атып бәрҙе.

¹⁰ Ул мине һәр яҡлап бөктө – бөттөм, Өмөтөмдө, ағас һымаҡ, тамырынан йолҡоп алды.

¹¹ Миңә ҡарата асыу ялҡыны дөрләй, Ул мине Үҙенә дошман һанай.

¹² Ғәскәрҙәре бергәләшеп ябырыла, Миңә ҡаршы улар уба ҡора, Тупламдары сатырымды ҡамап тора.

¹³ Ағай-энемде Ул минән ситләштерҙе, Таныштарым мине ят күрәләр.

¹⁴ Туғандарым ташланы, Йән дуҫтарым ситкә типте,

¹⁵ Үҙ өйөмдә һыйындырған заттар, Аҫырауҙар менән хеҙмәтселәр мине ят күрәләр, Улар күҙендә килмешәккә әйләндем.

¹⁶ Хеҙмәтсемде саҡырам, ул яуап бирмәй, Ауыҙ һыуымды түгеп ялбарырға мәжбүрмен.

¹⁷ Һулышымдың еҫенән ҡатыным биҙҙе, Ҡәрҙәштәрем минән ерәнәләр.

¹⁸ Хатта бала-саға мине һанға һуҡмай, Тороп баҫыуым була, үсекләй башлай.

¹⁹ Яҡын дуҫтарым минән сикәнә, Иң яратҡан кешеләрем йөҙ сөйөрә.

²⁰ Тире лә һөйәк кенә тороп ҡалдым, Бына-бына йәнем сығып бара.

²¹ Йәлләгеҙсе мине, дуҫҡайҙарым, Алланың ҡулы туҡманы мине!

²² Ниңә һеҙ ҙә Алла һымаҡ баҫтыраһығыҙ, Нишләп итемде сәйнәп туя алмайһығыҙ?

²³ Әгәр һүҙҙәрем яҙылып барһа ине, Теркәлһә ине төргәк китапҡа;

²⁴ Тимер ҡәләм менән соҡоп, ҡурғаш ҡойоп яҙылһа, Мәңгелеккә ҡаяға сүкеп уйылһа ине!

²⁵ Әммә беләм: Ҡотҡарыусым йәшәй, Ахырҙа, Ул ер өҫтөндә ҡалҡыр!

²⁶ Хатта тирем сереп төшкәндә лә, Ошо тәнемдә Алланы күрәсәкмен.

²⁷ Мин Уны үҙ күҙҙәрем менән күрәсәкмен, Үҙем, башҡа берәү түгел! Бәғерем телгеләнә эсемдә.

²⁸ Әгәр ҙә: „Нисек беҙ уны эҙәрләйек? Яуызлыҡтың тамыры үҙендә бит һуң“, – тиһәгеҙ,

²⁹ Ҡылыс йөҙөнән ҡурҡығыҙ, Сөнки ярһыу ҡылыс менән язалана; Шул ваҡытта ғәҙел хөкөмдөң барлығын белерһегеҙ!»