Әйтемдәре 9 - Изге Яҙма

¹ Аҡыл, ете бағанаһын йышып, үҙенә йорт һалды;

² мал һуйҙы, тәмләткестәр ҡушып шарап әҙерләне, табын ҡорҙо.

³ Хеҙмәтсе ҡыҙҙарын ҡаланың бейек урынына ебәреп, иғлан иттерҙе:

⁴ «Бер ҡатлылар, миңә килегеҙ!» Аҡылһыҙҙарға ла әйтте:

⁵ «Килегеҙ, һыйымды ашағыҙ, әҙерләгән шараптан ауыҙ итегеҙ!

⁶ Томаналыҡ менән хушлашығыҙ – йәшәрһегеҙ, зиһен күрһәткән юлдан йөрөгөҙ», – тине.

⁷ Мыҫҡыл итеүсене төҙәтһәң – хурланырһың, яманды шелтәләһәң – үҙеңде мәсхәрәләр.

⁸ Мыҫҡыл итеүсене шелтәләмә – күрә алмаҫ булыр, аҡыллыны шелтәлә – һине яратыр.

⁹ Аҡыллыға өгөт бирһәң – аҡылы артыр, иманлыны өйрәтһәң – ғилеме артыр.

¹⁰ Раббынан ҡурҡыу – аҡылдың башы, мөҡәддәс Алланы белеү – зирәклек!

¹¹ Аҡыл арҡаһында көндәрең оҙайыр, ғүмер йылдарың ишәйер.

¹² Аҡыллы булһаң – аҡылың үҙеңә хеҙмәт итер, кеше мәсхәрәләргә яратһаң – зарары үҙеңә булыр.

¹³ Ахмаҡлыҡ – ғауғасыл, аңһыҙ, наҙан ҡатын –

¹⁴ өйөнөң ишеге алдына сығып йәки ҡаланың иң ҡалҡыу ерендә ултырып,

¹⁵ үҙ юлынан китеп барғандарҙы саҡырып ҡысҡыра:

¹⁶ «Бер ҡатлылар, миңә килегеҙ!» Аҡылһыҙҙарға ла әйтте:

¹⁷ «Урлап эскән һыу татлыраҡ, йәшереп ашаған икмәк тәмлерәк!»

¹⁸ Ә янына килгән бахыр үҙен әруахтар янына саҡырғанды белмәй. Уның ҡунаҡтары – үлеләр донъяһының төпкөлөндә.