खाङ्‌मुमा 16 - बान्‍तावा राई

निनाम्‍हाङ्‌ओ सात्‌कातात अ़चुमाइसुङ्‌ओ खुङ्‌चि

¹ खोन्‍किना निनाम्‍हाङ ब़क्‍खाखिम्‌दाङ्‌का अ़क्‌तात तोक्‍पो य़ङ्‌आ सात्‌कातात निनाम्‍हाङ काफाचि ओवात्‍नि लोङुचिओ अ़ङ्‌का एनुङ, “खारानिन, खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुमाइसुङ्‌ओ सात्‌काखुङ हेन्‍खामादा थोआनुम।”

² खोन्‍किना बुदाओ निनाम्‍हाङ काफाआ अ़खुङ हेन्‍खामादा थोउ। खोन्‍कि मो साक्‍स़ङ्‌ओ अ़सेप्‍मा याआङाओ खोन्‍कि मोसोओ अ़सेम्‍पोक काब़क म़नाचिएदा चिप्‍माकात्‌ओ खोन्‍कि तुक्‌ओ खोवा लोन्‍ता।

³ ह्‍वातात्‌ओतात निनाम्‍हाङ काफाआ अ़खुङ धियाङ्‌वामादा थोउ, खोन्‍कि मो धियाङ्‌वामादाओ चाक्‌वा म़सुवादाओ म़नाचिओ अ़चुह़वाको लिसा। खोन्‍किना धियाङ्‌वामादा म़याआङाओ झारा अ़ह़ङ्‌चि म़सुवादा।

⁴ खोन्‍किना सुम्‌कातात्‌ओतात निनाम्‍हाङ काफाआ अ़खुङ याङ्‌वामाचिदा खोन्‍कि चाक्‌वाओ अ़लित्‍खाचिदा थोउ, खोन्‍कि मोचि ह़ म़लिसा।

⁵ खोन्‍किना चाक्‌वादा पाङ्‌कामु निनाम्‍हाङ काफा ओवात्‍नि य़ङाङाओ अ़ङ्‌का एनुङ, “त़सेङिन्‌येन्‌ओ निनाम्‍हाङ, खानानिन साङ त़युङिन्‌येन, साङ त़युङाङानिन ओ, खानानिन छ़ङ्‌त़छेन्‍तुम्‌ओ नुलोक तोङायुङ्‌सा।

⁶ देकिनालो मोचिआ आम्‍नुओ म़नाचिओ खोन्‍कि आम्‍नुओ खाकालुचिओ अ़चुह़ अ़सोलायुङ्‌सा। खानानिन्‌आ मोचि ह़ दुङ्‌मा त़प़म्‌युङ्‌सुम्‍च़म। मोचिआ तोक्‍मा खान्‍तुचिओ अ़तोक्‍ता।”

⁷ खोन्‍किना ब़क्‍खादाङ्‌का ओवात्‍नि य़ङाङाओ अ़ङ्‌का एनुङ, “उवा, हाङ्‌पा निनाम्‍हाङ झारा सावाकातोक! अ़नुछ्‍याङा आम्‍नुओ छ़ङ्‌छेन्‍मा अ़छ़ङ खोन्‍कि तोङ्‌लो मुयाङ।”

⁸ खोन्‍किना चारकातात्‌ओतात निनाम्‍हाङ काफाआ अ़खुङ नाम्‌दा थोउ, खोन्‍कि म़नाचि मिओ अ़राक्‌आ ह़त्‍तियेन्‌वा नाम्‌आ ह़त्‍मा पुक्‍तुचि।

⁹ म़नाचि क़माकात्‍तुओ तोक्‍पो अ़राक्‌आ राङ्‌तुचि, खोन्‍कि मोचिआ मो अ़न्‍नुनु अ़चाअ़त्‍माचि काक़म निनाम्‍हाङ माङ्‌अ़हिम्‍सा। मेन मोचिआ अ़चुहेवाचिदाङ्‌का लामा खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ अ़चुऩङ लोङ्‌मा म़छुन्‍ता।

¹⁰ खोन्‍किना पाच्‌कातात्‌ओतात निनाम्‍हाङ काफाआ अ़खुङ मो साक्‍स़ङ्‌ओ अ़हाङ्‌युङ्‌खादा थोउ, खोन्‍किना मोसोओ अ़हाङ्‌होन्‌दा कुन्‌यामा लिसा, खोन्‍कि योक्‍मादा म़नाचिआ अ़चुलेम अ़ङेआ।

¹¹ मोचिओ अ़चुखेन्‍चिओ योक्‍माआ मोचिआ निनाम्‍मादुओ निनाम्‍हाङ माङ्‌अ़हिम्‍सा। मेन मोचिआ अ़मुवाओ अ़अ़त्‍पा काचिदाङ्‌का लामा मोचि म़छुन्‍ता।

¹² खोन्‍किना छकातात्‌ओतात निनाम्‍हाङ काफाआ अ़खुङ तोक्‍पो याङ्‌वामा युफ्रेतिस्‌दा थोउ। बुसुहोन्‌याङ्‌का काता हाङ्‌चिओ अ़चुलाम चुम्‍मा निम्‍पाङ याङ्‌वामादाओ चाक्‌वा छोवाखारा।

¹³ खोन्‍किना अ़ङ्‌का अ़धिवा प़ओ अ़दोदाङ्‌का, साक्‍स़ङ्‌ओ अ़दोदाङ्‌का खोन्‍कि सोज्‍जेओ निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुओ अ़चुदोदाङ्‌का भोप्‍रोकोक्‌वाकोचि सुम्‌कातात चिम्‍माकात्‌ओ लावाचि म़लोन्‍ताङाओ खाङ्‌च़ङ।

¹⁴ मोचि म़दोम्‍दाओ काचिचि खाङ्‌कामु चाकावालावाचिओ अ़चुलावाचि ओ। ओ सुम्‌कातात लावाचि झारा हेन्‍खामादाओ हाङ्‌चिएदा म़खात, खोन्‍कि झारा सावाकातोक निनाम्‍हाङ्‌ओ तोक्‍पो लेन्‌दा ङेन मुसि मो हाङ्‌चि म़कोउचि।

^15-16 मोचिआ हाङ्‌चि मोदा म़कोउचि मो हिब्रु य़ङ्‌दा ‘आरमागेद्‍दोन’नि लो। हाङ्‌पा म़य़ङ्‌याङ, “खानुम, अ़ङ्‌का काख़पावा ताङा! मो आसिखा कातोक ओ। साङ चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङ, खोन्‍कि अ़तित हुम्‍सु। मोवात्‍नि मो म़ना अ़कालाङ्‌द़क कोन्‍मा खोन्‍कि अ़लेजो कात्‍मा अ़दोत्‍निन।”

¹⁷ सात्‌कातात्‌ओतात निनाम्‍हाङ काफाआ अ़खुङ ह़क्‌दा थोउ। खोन्‍किना निनाम्‍हाङ ब़क्‍खाखिम्‌ओ हाङ्‌युङ्‌खादाङ्‌का ओवात्‍नि य़ङाओ अ़क्‌तात अ़धिवा य़ङ लोन्‍ता, “हान लुक्‍ता।”

¹⁸ खोन्‍किना मोदा नाम्‍चिम्‍पिलेक्‌ओ अ़साम्‌चि म़लेराङा, खोन्‍कि कुलुङ्‌धिप्‍पाओ अ़मुक्‍माचि म़ऱङाङा, खोन्‍कि तोक्‍पो लुत्‍लि खारा। ओन तोक्‍पो लुत्‍लि ना हेन्‍खामादा म़नाचि म़मुयादाङ्‌का ओह्‍यात्‍नि देम्‍खाछाङ मान्‍खात्‌युक्‍ता। ओ लुत्‍लि झारादाङ्‌का तोक्‍पो मुवाङा।

¹⁹ तोक्‍पो सहरा सुम्‌का धाङ लिसा, खोन्‍कि हेन्‍कोप्‌चिदाओ झारा सहराचि म़भुङ्‌साखारा। तोक्‍पो सहरा बेबिलोन्‌आ मुओ हेवाचि निनाम्‍हाङ्‌आ अ़मित्‍ता, खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ तोक्‍पो अ़चुमाइसुङ मो सहराएदा ता।

²⁰ खोन्‍कि झारा खाम्‍दाक्‌चि म़फुङ्‌साखारा खोन्‍कि भ़ऱचि मान्‍धित्‌चि।

²¹ पचास-पचास किलो लेकाओ नाङ्‌चि म़नाचिएदा धामा पुङ्‌सु। मो म़नाचिआ नाङ्‌ओ अ़चाअ़त्‍माओ अ़तुक्‌वाआ निनाम्‍हाङ माङ्‌अ़हिम्‍सा। देकिनालो ओ अ़चाअ़त्‍मा अ़न्‍नुनु क़माकात्‍तुओ मुवाङा।