मत्‍ति 18 - बान्‍तावा राई

झारादाङ्‌का अ़धिवा साङ?

¹ मोन्‍ग़रि अ़चुकाखेङ्‌पाचि येसुएदा म़ताकि अ़सेना, “निनाम्‍हाङ्‌होन्‌दा झारादाङ्‌का तोक्‍पो साङ ओ?”

² खोक्‍कोसाआ अ़क्‍छा अ़चुप्‍पो छा अ़बुत्‍ताकि खोचिओ अ़चुरादा एप्‌अ़मेत्‍ता।

³ खोन्‍किना येसुआ म़लोचि, “अ़नुछ्‍या अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, आम्‍नुओ मिन्‍मा त़फान्‍तुम्‌कि मो छावात्‍नि त़लिसिमिन्‌नालो खानानिन देम्‍खाछाङ निनाम्‍मादुओ अ़चुहाङ्‌होन्‌दा वाङ्‌मा त़ऱन्‍मिन।

⁴ मेन साङ ओ छावात्‍नि सिम्‍नान्‍चिन, मो निनाम्‍हाङ्‌होन्‌दा झारादाङ्‌का तोक्‍पो लि।

⁵ साङ्‌आ अ़ङ्‌ऩङ्‌दा अ़क्‍छा ओवाको छा लोउ, मोसाआ अ़ङ्‌का अ़लोक्‍ङा।

⁶ मेन साङ्‌आ अ़ङ्‌काएदा साकोङ्‌छ़ङ कामु, ओ अ़चुप्‍पोचिदाङ्‌का अ़क्‍छा हेवा मुमेत्‍तुनालो मोसोओ अ़पोत्‌दा अ़धिवा चाचेम्‍खालुङ क़ङ्‌माकि मो ग़ङ्‌याङ्‌ओ धियाङ्‌वामादा लुम्‍मादिमा नुलोक लिओ।

⁷ ओ हेन्‍खामा अ़चाअ़त्‍मादा छुक, देकिनालो म़नाचि हेवा मुमेत्‍मा चिन्‍माखाङ्‌मादा धान्‍तुचि। ओवाको य़ङ्‌चि म़ताङे, मेन साङ्‌एदाङ्‌का मोवाको य़ङ्‌चि म़ता, मो म़ना अ़चाअ़त्‍मादा छुक!

⁸ आम्‍छुक माङ्‌लो आम्‍लाङ्‌आ खाना हेवा मुत़मेत्‌नालो, क़प्‍तुकि मो वेत्‍तुखाइसु। ह्‍वातात्‍माङ आम्‍छुक्‌चि माङ्‌लो ह्‍वातात्‍माङ आम्‍लाङ्‌चि म़याक्‌कि देम्‍खाछाङ अ़स़निन्‍दानिन्‌ओ मिदा वेन्‍दिलुमादाङ्‌का ना छुक मात्‍द़ङ खोन्‍कि एक्‍सोक्‌वा लिमाकि अ़लुक्‍निन्‌ओ ह़ङ्‌म़ङ्‌दा वाङ्‌मा खाना नुलोक लि।

⁹ खोन्‍कि आम्‍म़क्‌आ खाना हेवा मुत़मेत्‌नालो, मो लारुकि वेत्‍तुखाइसु। ह्‍वातात्‍माङ आम्‍म़क्‌चिएनान सित्‍म़ङ दुखा तोक्‍खा मिराक्‌दा वेन्‍दिलुमादाङ्‌का ना अ़क्‌तात आम्‍म़क्‌एनान अ़लुक्‍निन्‌ओ ह़ङ्‌म़ङ्‌दा वाङ्‌मा नुलोक लि।

माखाराओ भेरा

¹⁰ चाप्‍चेत्‍तानिन्‍चिन, खानानिन्‌आ ओ अ़चुप्‍पाचिदाङ्‌का अ़क्‍छाछाङ अ़काचि मात्‍द़ङ्‌ओनि मान्‍मित्‌दानुम्‍च़म। देकिनालो अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, निनाम्‍मादु मोचिओ अ़चुकाफाचि अ़धुन निनाम्‍मादुओ अ़ङ्‌पापाओ अ़चुबुदा म़युङ्‌याङ।

¹¹ [देकिनालो अ़ङ्‌का म़नाओ अ़छा ना म़माखाराओचि लेइसि ताङ्‌ओ।]

¹² खानानिन दे त़मिनिन्‌येन? अ़क्‍छा म़नाओ अ़क सये अ़भेराचिदा अ़क्‌तात अ़भेरा थेम्‍खात्‌नालो, दि मोसाआ उनान्‍सयेकातात अ़भेराचि छिरुदाचिकि मो थेमाखाराओ अ़क्‌तात लाम्‍सि अ़खात्‍निन कि?

¹³ खोन्‍कि मो धिरुनालो अ़नुछ्‍या अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, उनान्‍सयेकातात्‌दाङ्‌का मो थेमाखाराओ अ़क्‌तात्‌ओ निम्‍पाङ खो च़लोक अ़ऩङानु।

¹⁴ ओवात्‍निङा निनाम्‍मादु कायुङ आम्‍नुओ पापाओछाङ ओ अ़चुप्‍पाचिएदा अ़क्‍छाछाङ अ़लुक्‍निन्‍नेनि अ़चुमित्‍चिऩङ मुयाङ।

साकोङ्‌छ़ङ कामुचिएदाओ पाङ्‌खुन

¹⁵ आम्‍द़क्‍छा माङ्‌लो आम्‍ङाप्‍मित आम्‍देङ्‌सालाप्‍पादा हेवा मुनालो खाराकि खानाचि ओन्‍ङाहिदा मोसाआ फिसुओ खाङ्‌मेत्‍तु। खोसाआ आम्‌य़ङ एनुनालो आम्‍द़क्‍छा खाना त़लासुतोक्‍तु।

¹⁶ मेन खोसाआ आम्‌य़ङ अ़एनुन्‌नालो नि अ़क्‍छा ह़वाङ अ़क्‍नि खात्‍तुचि, खोन्‍किना ह़वाङ माङ्‌लो सुम्‌कापाङ सालुम्‍स़ङ्‌चिओ अ़चुसालुम्‍स़ङ्‌लाम्‍पा झारा य़ङ अ़छ़ङ कान्‍मादोत।

¹⁷ मोवात्‍नि खोसाआ खोचिओ अ़चुय़ङ्‌छाङ एन्‍मा छुन्‌नालो साम्‍भुङ्‌दा खालुसु। खोसाआ साम्‍भुङ्‌ओ अ़य़ङ्‌छाङ एन्‍मा छुन्‌नालो खो आम्‍को निम्‍पाङ निरावा खोन्‍कि अ़क्‍छा दाम्‍दुकालात्‌वा लिने।

¹⁸ अ़नुछ्‍या, अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, दि खानानिन हेन्‍खामादा मुमा मान्‍प़त़युक्‍तुम्‍च़म? मो निनाम्‍मादु अ़छ़ङ अ़मुवायुङ्‌सा। दि खानानिन हेन्‍खामादा मुमा त़प़म्‌युङ्‌सुम्‍च़म, मो निनाम्‍मादु अ़छ़ङ अ़मुवायुङ्‌सा।

¹⁹ हान्‍छाङ अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, हेन्‍खामादा आम्‍नुओ रादा ह़वाङ खाक्‍कोछाङ य़ङ्‌दा त़तोङिन्‌कि दिनुछाङ त़दोरुम्‌नालो मो निनाम्‍मादुओ अ़ङ्‌पापाआ आम्‍नुओ निम्‍पाङ ऩमेत्‍तिन्‍प़न।

²⁰ देकिनालो खादा ह़वाङ माङ्‌लो सुम्‌कापाङ अ़ङ्‌ऩङ्‌दा म़कोप्‍नान्‍चिन, मोदा मोचिएदा अ़ङ्‌का याक्‍ङा।”

सोमामान्‌योक्‍कादा हारुक्‌ओ दोय़ङ्‌ला

²¹ मोन्‍ग़रि खोक्‍कोएदा ताकि पत्रुस्‌आ सेनु, “हाङ्‌पो, अ़ङ्‌निछाआ अ़ङ्‌देङ्‌सालाप्‍पादा देम्‍कादु हेवा मुतारि अ़ङ्‌का मो लेत्‍माप़मा? दि सात्‌कादुतारि?”

²² येसुआ मो अ़लासालोवा, “अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, सात्‌कादु माआङ, मेन सत्‍तरिका स़रो सात्‌कादुतारि!

²³ खोन्‌ओसा निनाम्‍हाङ्‌होन अ़क्‌तात हाङ्‌एनान तोङ्‌माखाङ्‌मा ऱम, मोसाआ अ़हारुक्‌चिएदाङ्‌का अ़खिप्‍मा लात्‍मा मित्‍चिऩङ मुवा।

²⁴ खोन्‍कि मोसाआ अ़खिप्‍मा लात्‍मा पुङ्‌सु। दस हजारा बेखाओ हाराक्‌वाओ फेक्‌वा नाक कालोक अ़क्‍छा खोएदा तारा।

²⁵ मेन मो म़नाआ छोन्‍मा मान्‍ऱदोहिदा खोसोओ अ़हाङ्‌पाआ खो खोन्‍कि खोसोओ अ़खिम्‍हाङ्‌मा खोन्‍कि अ़छाचि खोन्‍कि खोसोओ झारा अ़सामाचि इनुचिकि नाक छोन्‍मेत्‍तु।

²⁶ खोन्‍कि मो हारुक्‌आ अ़तुम्‍प़छ़क तोम्‍तुकि अ़हाङ्‌पाओ अ़बुदा बोम्‍नान्‍चिन्‍सा लो, ‘हाङ्‌पो, अ़ङ्‌का हुङ्‌नि, अ़ङ्‌का आम्‍नुओ झारा नाक छोत्‍नानिन।’

²⁷ खोन्‍कि मो हारुक्‌ओ अ़हाङ्‌पाआ मो सोमायोक्‍तु, खोन्‍कि मो फोङ्‌सु, खोन्‍कि मोसोओ अ़नाक लेत्‍तुप़।

²⁸ मेन मो हारुक्‌ङा लोन्‍ताकि खाराङाहिदा अ़यावा हारुक्‌चिएदाओ अ़क्‍छा धिरु, खोसोओ मोएदा अ़क सये रुपाओ फेक्‌वा अ़नाक याआङा। खोसाआ मोसोओ अ़पोत्‌दा लाउकि लो, ‘आम्‍नाक छोरुलाउ।’

²⁹ खोसोओ अ़यावा हारुक्‌आ खोसोओ अ़बुदा अ़तुम्‍प़छ़क तोम्‍तुकि लो, ‘अ़ङ्‌का हुङ्‌नि, अ़ङ्‌का झारा खानानिन छोत्‍नानिन।’

³⁰ मेन मो छुन्‍ता, खोन्‍कि खाराकि अ़नाक मान्‍छोन्‌युक्‍तुतारि खो छेक्‍खादा छेक्‍तु।

³¹ खोसोओ नि अ़यावा हारुक्‌चिआ मो अ़खाकि मोचि अ़न्‍नुनु हिदुक म़मुवा। खोन्‍कि मोचि म़खाराकि मो य़ङ अ़चुहाङ्‌पा खाअ़एत्‍ता।

³² खोन्‍किना हाङ्‌पाआ मो अ़हारुक बुत्‍तुकि लो, ‘खाना अ़अ़त्‍पा हारुक! खाना अ़ङ्‌काएदा छुक त़फाङ्‌ता, खोन्‍कि अ़ङ्‌का झारा आम्‍नाक लेत्‍नाप़ना।

³³ अ़ङ्‌का खाना सोमायोक्‍नावात्‍निङा खानाछाङ आम्‌यावा हारुक सोमायोक्‍मा मान्‍दोत्‌याङ?’

³⁴ खोन्‍कि मोसोओ अ़हाङ्‌पाओ च़लोक अ़माइसुङ काराकि मोसोओ झारा अ़नाक मान्‍छोन्‍चिन्‌युक्‍तुतारि दन्‍दा काप़चिओ अ़चुछुक्‌दा पाक्‍तुप़चि।

³⁵ खानानिन आम्‍नुओ द़क्‍छा आम्‍नुओ साकोङ्‌वाहुत्‌दाङ्‌का त़लेत्‍तिमिन्‌नालो अ़ङ्‌पापा निनाम्‍हाङ्‌आछाङ खानानिन झारा मोत्‍निङा ऩमुन।”