छाम्‍माय़ङ 22 - बान्‍तावा राई

¹ “अ़ङ्‌यहुदि ब़ब़, नाना, निछाचि खोन्‍कि अ़ङ्‌पाचि ओ, हान अ़ङ्‌का आम्‍नुओ बुदा अ़ङ्‌लिप्‍पादा खालुसुङ्‌योङ्‍ओ य़ङ एनानुम।”

² खोन्‍कि मोचिआ खो हिब्रु अ़चुय़ङ्‌दा चेवाओ अ़एनाकि च़लोक मोचि वाइवेत म़लिसा।

³ खोन्‍किना पावल्‌आ लोचि, “अ़ङ्‌का किलिकियाओ तार्सस सहरादा पुक्‍ताङ्‌च़ङ्‍ओ अ़क्‍छा यहुदि ओ। मेन अ़ङ्‌का ओ यरुसलेम सहरादा पोयाङ्‍ओ खोन्‍कि काचिन्‍पा गमलिएल्‌एदाङ्‌का आन्‍सुन्‍तुम्‌चिओ अ़चुय़ङ्‌हुप्‌वा तोङालो ताया तोक्‍तुङ्‌ओ। खोन्‍कि आय़ झारा ओदा खानानिन्‌वाङा अ़ङ्‌काछाङ अ़ङ्‌मिन्‍मा पाक्‍तुङ्‌कि झारा काचिदा निनाम्‍हाङ ब़क्‍तुङ्‌योङ।

⁴ अ़ङ्‌का येसुओ अ़लाम कात़ङ म़नाचि म़सुवालो दुखा प़ङ्‌च़ङ। अ़ङ्‌का दुवाछाचि खोन्‍कि मेत्‍छामाचि लाउङ्‌च़ङ्‌कि मोचि छेक्‍खाखिम्‌दा छेक्‍मेत्‍तुङ्‌च़ङ।

⁵ मुलो काब़क्‍पा खोन्‍कि धियायोक्‍खादाओ झारा अ़धुवाचिआछाङ अ़ङ्‌तुक्‌वादा अ़छ़ङ य़ङ खालुमा अ़ऱ। खोचिआङा अ़ङ्‌का दमस्‍कस्‌दाओ आन्‌यहुदि ब़ब़ निछाचि लाप्‍खा छाप्‍लावा ऩपुवाङ, खोन्‌ओसा मोदा येसु साकोङ्‌छ़ङ कामुचि लाप्‍माचिकि काछेक्‌चिवा यरुसलेम्‌दा तात्‍माचि खोन्‍कि दन्‍दा प़मेत्‍मा पाङ तोक्‍तुङ्‌कि दमस्‍कस खाराङ।

पावल्‌आ अ़फान्‍मान्‍चिन्‌ओ अ़तुक्‌वादा खालुसुओ

⁶ आप्‍फात अ़खोलेन दमस्‍कस सहराओ अ़च़क्‌दा तामालामा मुवाङ्‌याङ्‌हिदा म़प्‍च़क़क्‌दा अ़क्‌तात अ़न्‍नुनु छाक्‍छाक्‍छाक्‌वाओ साम्‌आ नाम्‍चोक्‌दुङ्‌का अ़ङ्‌ऱङ्‌कोप्‍नि अ़उप्‍ताङ्‌दिसाङ।

⁷ खोन्‍किना अ़ङ्‌का बाखादा तेयाङ, खोन्‍कि अ़ङ्‌का ओवात्‍नि य़ङाङाओ अ़क्‌तात य़ङ एनुङ, ‘सावल, सावल! देकि खाना अ़ङ्‌का दुखा त़प़ङाङा?’

⁸ खोन्‍कि अ़ङ्‌का सेनुङ, ‘हाङ्‌पो! खानानिन साङ ओ?’ खोन्‍कि खोक्‍कोसाआ ऩलोवाङ, ‘अ़ङ्‌का नासरत्‌ओ येसु ओ, खोङा खाना दुखा त़प़ङु।’

⁹ अ़ङ्‌काएनान कायुङ्‌चिआ साम ना अ़खा, मेन अ़ङ्‌काएदा चेवाङाओसोओ अ़य़ङ मान्‌एन्‌अ़दा।

¹⁰ खोन्‍किना अ़ङ्‌का सेनुङ, ‘हाङ्‌पो, अ़ङ्‌का दे च़ङा?’ खोन्‍कि हाङ्‌पाआ अ़ङ्‌का ऩलोवाङ, ‘पुवालोन्‍ताकि दमस्‍कस सहरादा खारा, खोन्‍कि मोदा झारा मुमादोत्‌ओ काचिओ अ़तुक्‌वादा खाना खाऩएत।’

¹¹ मो छाक्‍छाक्‍छाक्‌वाओ साम्‌आ अ़ङ्‌का दोप्‍म़क लिसाङ, खोन्‌ओसा अ़ङ्‌यावाचिआ अ़ङ्‌छुक्‌दा ऩक़क्‍ताङ्‌कि दमस्‍कस्‌दा ऩखात्‍ताङ।

¹² हननिया अ़ऩङ मुवाङाओ अ़क्‍छा म़ना मोदा युङाङा। खो निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु मोसाओ अ़य़ङ्‌हुप्‌वा काच़ निनाम्‍हाङ कामित मुवाङा, खोन्‍कि दमस्‍कस्‌दा कायुङ झारा यहुदिचिआ अ़न्‍नुनु साया अ़मेत्‍ताङा।

¹³ खो अ़ङ्‌काएदा बाना, खोन्‍कि अ़ङ्‌च़क्‌दा एवाकि अ़लोवाङ, ‘सावल निछा, हान खाकाखाङ लिसा!’ खोन्‍कि अ़ङ्‌का मोन्‍ग़रिङा खो खाङ्‌मा काऱ लिसाङ!

¹⁴ खोन्‍किना खोसाआ अ़ङ्‌का अ़लोवाङ, ‘खाना आन्‍सुन्‍तुम्‌चिओ अ़चुनिनाम्‍हाङ्‌आ अ़चुमिन्‍मा सिन्‍सि खोन्‍कि साम्‌योक्‍मि येसु खाङ्‌सि खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ अ़चुय़ङ एन्‍सि खाना ऩछेन्‍तायुङ्‌सा।

¹⁵ देकिनालो खाना त़खाओ खोन्‍कि त़एनुओ खोक्‍कोसोओ अ़चुय़ङ झारा म़नाचि खाना खाएत्‍माचिदोत।

¹⁶ खोन्‍कि हान दि त़हुङुम? पुवालोन्‍तानिन्‌कि हाङ्‌पा येसुएदा साकोङ्‌छ़ङ मुवानिन्‌कि बप्‍तिस्‍मा लोआनिन। खोन्‍कि आम्‍नुओ हेवाचि सेङ्‌प़लुवानिन।’

¹⁷ अ़क लेन अ़ङ्‌का यरुसलेम सहरादा लासाङ्‌बानाङ, खोन्‍कि निनाम्‍हाङ ब़क्‍खाखिम्‌दा यामाराङ्‌याङ्‌हिदा इम्‍सिन्‍दान्‌वा लिसाङ्‌कि अ़क्‌तात सेन्‍चि खाङ।

¹⁸ हाङ्‌पा अ़ङ्‌काएदा म़चेवा। ‘हेङाकि यरुसलेम च़क्‍नि छिरुदो, देकिनालो अ़ङ्‌तुक्‌वादा त़प़ओ आम्‍सालुम्‍स़ङ ओदाओ म़नाचिआ साकोङ्‌छ़ङ ऩमुन।’

¹⁹ मेन अ़ङ्‌का लासुङ्‌लोङ, ‘हाङ्‌पो, अ़ङ्‌का झारा यावायोक्‍खिम्‌चिदा खाराङ्‌कि खानानिन साकोङ्‌छ़ङ कामुचि छेक्‍खाखिम्‌दा छेक्‍मेत्‍तुङ्‌च़ङ खोन्‍कि ब़ङ्‌सुङ्‌च़ङ्‍ओ मोचिआ नुलोक अ़सिन्‌याङ।

²⁰ खोन्‍कि आम्‍नुओ सालुम्‍स़ङ काप़ स्‍तिफनस लुङ्‌ताक्‌आ अ़वेरासेराकि अ़ह़ सोलाङाहिदा अ़ङ्‌काछाङ काङ्‌साङ्‌कि मोदाङा एवाङ्‌याङ। खोन्‍कि अ़ङ्‌का खो कासेत्‍चिओ अ़चुतित्‌चि हुङुङ्‌योङ्‌च़ङ।’

²¹ खोन्‍किना हाङ्‌पाआ अ़ङ्‌का ऩलोवाङ, ‘खारा, देकिनालो अ़ङ्‌का खाना अ़थायातारि अ़ङ्‌तुक्‌वादा निरावाचिएदा अ़ङ्‌सालुम्‍स़ङ प़सि खान्‍ना।’”

²² म़ना मुक्‍लाचिआ ओन्‌तारि ओन्‍ङा पावल्‌ओ अ़य़ङ अ़एना, खोन्‍किना अ़क्‍धुवा अ़धिवाङ य़ङ्‌आ मोचि म़पारालोन्‍ता, “ओवाको म़ना हेन्‍खामादा सेत्‍माङादोत! खो ह़ङ्‌मा अ़खान्‍तुन!”

²³ खोन्‍कि मोचिआ अ़चुतित्‌चि म़हुरुचिकि ह़क्‌याङ्‌सा खोन्‍कि नाम्‍चोक्‌दुत्‍नि बाखा थुलि वेन्‌याङ्‌सा म़पारालोन्‍ता।

²⁴ मुकुधुम्‌आ पावल रात्‍खामि युङ्‌खा खिम्‍हुत्‌दा वाक्‍मेत्‍तुचि खोन्‍कि खोसोओ अ़देङ्‌सालाप्‍पादा यहुदिचि देकि ओवात्‍नि अ़चुमाइसुङ काराओ सिन्‍मा निकिना “य़हुप पाक्‌याङ्‌सा सेनानुम”नि लोचि।

²⁵ रात्‍खामिचिआ पावल य़हुप पाक्‍माओ निकि साहोक्‌वाओ माक्‌य़आ अ़छ़साङाहिदा अ़च़क्‌दा एवाङाओ रात्‍खामिचिओ अ़चुकप्‍ताना पावल्‌आ सेनु, “रोमि ताङ्‌युङ, खोन्‍कि अ़लाहि मान्‍धित्‌ओ म़ना खानानिन्‌आ य़हुप पाक्‍मा य़ङ्‌हुप्‌आ त़प़न कि?”

²⁶ रात्‍खामिचिओ अ़चुकप्‍तानाआ मो य़ङ एनुकिना मुकुधुम्‌एदा खाराकि लो, “खानानिन दे त़च़न? ओ म़ना ना रोमि ताङ्‌युङ ए!”

²⁷ खोन्‌ओसा मुकुधुम्‌आ पावल्‌एदा खाराकि सेनु, “अ़ङ्‌का लोवाङ, दि खाना रोमि ताङ्‌युङ ओ?” पावल्‌आ लासुलो, “उवा, अ़ङ्‌का रोमि ताङ्‌युङ्‌ङा ओ।”

²⁸ मुकुधुम्‌आ लासुलो, “अ़ङ्‌का ना ब़द्‍धे छेन्‍बि छोरुङ्‌कि रोमि ताङ्‌युङ लिसाङ्‌ओ।” मेन पावल्‌आ लो, “अ़ङ्‌का ना पुक्‍ताङ्‌च़ङ्‍ओ रोमि ताङ्‌युङ ओ।”

²⁹ खोन्‌ओसा खो सेन्‍मा अ़मुवाङाओ रात्‍खामिचिआ खो अ़क्‍छा रोमि ताङ्‌युङ्‌नि अ़एनाकि च़क्‍नि देङ म़लासा, खोन्‍कि मुकुधुम्‌ओछाङ अ़क़माकारा देकिनालो खोसाआ पावल छुम्‍मेत्‍तुचिओ।

यहुदि धियायोक्‍खाओ अ़बुदा पावल

³⁰ अ़माङ्‌कोलेन मुकुधुम्‌आ देकि यहुदिचिआ पावल अ़ह़त्‍ताओ य़ङ सिन्‍मानि मिनाकिना खो हुरुलोइसु खोन्‍कि मुलो काब़क्‍पाचि खोन्‍कि झारा धियायोक्‍खादाओचि यायोक्‍सि बुत्‍तुचि। खोन्‍कि खोसाआ पावल रात्‍खामिचिओ अ़चुयुङ्‌खा खिम्‌दाङ्‌का धान्‍तुकि मोचिओ अ़चुयायोक्‍खादा एप्‍मेत्‍तु।