Sealm 48 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 AD

Sealm 47

¹ Mycel ys se Drihten ure God, and swyþe to herianne on þære byrig ures Drihtnes and on his þam halgan munte.

² He tobrædde blisse ofer ealle ure eorþan. Sio mycle burh þæs myclan kyninges is aset on þa norðhealfe þæs muntes Syon.

³ Se God ys cuð on þære byrig, for þam he hire symle fultumað.

⁴ Eala, hwæt! Ge sawon hu egeslice gegaderode wæron eorðkyningas, and hu hi togædere comon.

⁵ And sona swa hi gesawon Godes wundru, hy wæron wundriende and wæran gedrefde, and wæran styriende and onwende,

⁶ for þam ege and fyrhto þe hi gegripon, for þam him com swa hrædlic sar and wracu swa þam cennendan wife cymð færlic sar;

⁷ and hy wæron gebrytte swa hrædlice swa swa hradu yst windes scip tobrycð on þam sandum, neah þære byrig þe Tarsit hatte (seo is on þam lande þe Cilicia hatte).

⁸ Swa swa we geogeare hyrdon þæt God dyde be urum fæderum, swa we geseoð nu þæt he deð be us on þæs Godes byrig þe myclu wundru wyrcð þæt ys, on ures Godes byrig þe he gestaþelode on ecnesse.

⁹ We onfoð, Drihten, þinre mildheortnesse on middum þinum temple.

¹⁰ Swa swa þin nama is tobræd and gemyclad geond ealle eorðan, swa ys eac þin lof; þin swiðre hand is full rihtwisnesse.

¹¹ Blissie nu Syon se munt, and fægnie Iudea cyn, for þinum domum, Drihten.

¹² Hweorfað ymb Sion and gað ofer þone weall Hierusalem and ymbutan; heriað God mid ælces cynnes heringe and lufiað hine; and secgað his wundru on þam torrum and on þam wighusum þære byrig;

¹³ and fæstniað eower mod on his wundrum, and dælað hire weorðias swiðe rihte; and secgað swylc wundru eowrum gingrum, þæt hy hy mægen eft secgan of cynne on cynn,

¹⁴ for þam he is ure God on ecnesse and on weorulda woruld; and he ræt us and recð on weorulda weorld.