Sealm 32 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 AD

Sealm 31

¹ Eadige beoð þa þe him beoð heora unrihtwisnessa forgifene and heora synna beoð behelede.

² Eadig byð se wer þe him God ne oðwit his scylda, ne on his mode ne byð facen.

³ For þam þe ic sugode and hæl mine scylda, eal min ban and min mægen forealdode. Þa ongan ic clypian ealne dæg,

⁴ for þam ægðer ge on dæg ge on niht wæs swyðe hefig ofer me þin hand and þin yrre; ic wæs gehwyrfed on ælce yrmðe swylce me wære se hrycg forbrocen.

⁵ Ic þa gedyde mine scylda þe swyþe cuþe, and min unriht ic na ne helede wið þe. Þa cwæð ic on minum mode þæt ic wolde andettan and stælan ongean me sylfne mine scylda, and þa Gode andetan; and þu me þa forgeafe þæt unriht minra scylda.

⁶ For þæm gebiddað ealle halige to þe on tilne timan; for þæm þonne and for eallum heora goodum dædum ne genealæcð him na þæt flod þæra myclena wæterena (þæt synt, þas andweardan earfoþa and eac þa toweardan).

⁷ Þu eart min gebeorhstow on minum earfoþum, þa me habbað utan behringed; ac þu þe eart min frefrend, ahrede me æt þam þe me habbað utan bestanden.

⁸ Þa andswarode God þam witegan þurh þæne Halgan Gast and cwæð: “Ic þe sylle andgit and þe getæce þone weg þe þu onsteppan scealt, and ic locie to þe mid minum eagum.

⁹ Ne beo ge na swylce hors and mulas, on þam nis nan andgit, þæra cinban þu scealt mid bridle and mid caman to þe geteon.” Swa ylce þu scealt þa men þe heora gelican beoð, for þam hi elles ne genealæceað þinum willan.

¹⁰ Swiþe manifealde synt synfulra manna swingelan, ac þa þe to Gode hopiað beoð ymbhringde mid swyþe manegre mildheortnesse.

¹¹ Blissiað for þæm on Gode and wynsumiað ge rihtwisan, and fægniað and wuldriað, ealra rihtwillenda heortan.