Sealm 127 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 AD

Sealm 126

¹ Nymþe hus timbrige ­ ­ ­ ­ ­halig Drihten, on idel gylp ­ ­ ­ ­ ­oðre winnað þe þæs huses ­ ­ ­ ­ ­hrof staðeliað. Nymðe gehealde eac ­ ­ ­ ­ ­halig Drihten ceastre mid cynnum, ­ ­ ­ ­ ­ne mæg hi cynlice wæccende ­ ­ ­ ­ ­weard gehealdan.

² Forhwan ge mid idelnesse ­ ­ ­ ­ ­ealle arisað, ær ðon leoht cume ­ ­ ­ ­ ­leoda bearnum? arisað nu ricene, ­ ­ ­ ­ ­and hraðe sittað, þa ðe sares hlaf ­ ­ ­ ­ ­swiðe æton. Þonne he slæp syleð ­ ­ ­ ­ ­swiðe leofum;

³ þæt is yrfe eac ­ ­ ­ ­ ­ecean Drihtnes and herde bearn, ­ ­ ­ ­ ­þa her mannum beoð of innaðe ­ ­ ­ ­ ­ærest cende.

⁴ Swa seo stræle byð ­ ­ ­ ­ ­strangum and mihtigum hrorum on handa ­ ­ ­ ­ ­heard ascyrped, swa lyðra bearn ­ ­ ­ ­ ­lungre gewitað.

⁵ Þæt bið eadig wer, ­ ­ ­ ­ ­se ðe a þenceð, þæt he his lust on ðon ­ ­ ­ ­ ­leofne gefylle; ne bið he on ealdre ealre ­ ­ ­ ­ ­æfre gescended, þonne he on gaton greteð ­ ­ ­ ­ ­his grame feondas.