Sealm 121 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 ADSealm 120 1 Hof ic mine eagan to þam hean beorge, þær ic fultum fand fælne æt þearfe. 2 Is min fultum eac fæger æt Drihtne, se ðe heofon worhte, hrusan swylce. 3 Ne sylle he þinne fot on feondes geweald, ne hycge to slæpe se ðe healdeð þe. 4 Efne se on hygde huru ne slæpeð ne swefeð swyðe, se þe sceal healdan nu Israela folc utan wið feondum. 5 Gehealde þe halig Drihten, and þin mundbora mihtig weorðe ofer þa swiðran hand symble æt þearfe. 6 Ne þe sunne on dæge sol ne gebærne ne þe mona on niht minne geweorðe, 7 ac þe gehealde halig Drihten wyð yfela gehwam æghwær georne and ðine sawle swylce gehealde. 8 Utgang þinne and ingang ece Drihten, sawla soðcynincg, symble gehealde of þisson forð awa to worulde. |
The first 50 psalms are credited to King Alfred the Great and were written in c.890-899 AD, and the last 100 psalms were translated c.900-950 AD by an unknown poet.
British & Foreign Bible Society