Taisbeanadh 12 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

Am Boireannach agus an Dràgon

¹ Agus bha comharra mòr air fhaicinn ann an nèamh, boireannach a bh' air a h‑èideadh leis a' ghrèin, agus a' ghealach fo a casan, agus crùn air a ceann de dhà rionnaig dheug.

² Agus bha i trom le pàiste, agus dh'èigh i le cràdh‑breith, agus i ann am pian na h‑asaid.

³ Agus bha comharra eile air fhaicinn air nèamh, agus seall, dràgon mòr dearg le seachd cinn agus deich adhaircean, agus air a chinn, seachd crùintean.

⁴ Agus tharraing an t‑earball aige an treas pàirt dhe na rionnagan o nèamh, agus thilg e iad chun na talmhainn. Agus sheas an dràgon air beulaibh a' bhoireannaich a bha gus leanabh a bhreith, gus an itheadh e an leanabh aice nuair a bheireadh i breith dha.

⁵ Agus rug i leanabh fireann, a tha gus na nàiseanan gu lèir a bhuachailleachd le slat iarainn; agus bha an leanabh aice air a thogail suas gu Dia 's gu a rìgh‑chathair.

⁶ Agus theich am boireannach dhan fhàsach, far an robh àite aice air ullachadh an sin le Dia, airson 's gum biodh i air a beathachadh airson mìle, dà cheud is seasgad latha.

⁷ Agus bha cogadh ann an nèamh: chaidh Mìcheal agus na h‑ainglean aige a chogadh an aghaidh an dràgoin, agus rinn an dràgon agus na h‑ainglean aigesan cogadh.

⁸ Agus cha robh e làidir gu leòr, cha mhotha a bha àite ri lorg air an son ann an nèamh.

⁹ Agus chaidh an dràgon mòr a thilgeil sìos, an seann nathair, esan ris an canar an Diabhal, agus Sàtan, esan a tha a' mealladh an saoghal gu lèir, chaidh a thilgeil chun na talmhainn, agus bha na h‑ainglean aige air an tilgeil sìos còmhla ris.

¹⁰ Agus chuala mi guth àrd air nèamh, ag ràdh: “A‑nis thàinig slàinte is cumhachd is rìoghachd ar Dè, agus ùghdarras a Chrìosd‑san, oir chaidh fear‑casaid ar bràithrean, an neach a tha gan casaid mu choinneamh ar Dè a latha 's a dh'oidhche, a thilgeil sìos.

¹¹ Agus bhuadhaich iad thairis air, tro fhuil an Uain, agus tro fhacal am fianais‑san, agus cha do ghràdhaich iad am beatha fhèin, eadhon gu bàs.

¹² Mar sin, bithibh aoibhneach, a nèamhan, agus sibhse a tha a' còmhnaidh annta. Is mairg dhan talamh agus dhan mhuir, oir thàinig an Diabhal a‑nuas thugaibh le feirg mhòir, is fios aige gu bheil an ùine aige goirid.”

¹³ Agus nuair a chunnaic an dràgon gu robh e air a thilgeil sìos chun na talmhainn, rinn e geur‑leanmhainn air a' bhoireannach a rug an leanabh fireann.

¹⁴ Agus chaidh dà sgèith na h‑iolaire mòire a thoirt dhan bhoireannach, airson 's gun sgiathadh i dhan fhàsaich, chun an àite aice, far am biodh i air a beathachadh an sin airson ùine is ùineachan is leth ùine, air falbh o aghaidh na nathrach.

¹⁵ Agus sgeith an nathair uisge mar abhainn às a beul, an tòir air a' bhoireannach, airson 's gun giùlaineadh an tuil air falbh i.

¹⁶ Agus chuidich an talamh am boireannach is dh'fhosgail an talamh a bheul, agus shluig e suas an abhainn a sgeith an dràgon às a bheul.

¹⁷ Bha an dràgon feargach ris a' bhoireannach, agus dh'fhalbh e gus cogadh ris a' chòrr dhe a sìol, iadsan a tha a' gleidheadh òrduighean Dhè agus aig a bheil teisteanas Ìosa.