Mata 23 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

Rabhadh an Aghaidh Ceilg

¹ An uair sin thuirt Ìosa ris an t‑sluagh agus ri a dheisciobail,

² “Tha na sgrìobhaichean agus na Pharasaich nan suidhe air cathair Mhaois.

³ Air an adhbhar sin, a h‑uile rud a dh'iarras iad oirbh, dèanaibh agus cumaibh, ach na dèanaibh mar a nì iadsan, oir canaidh iad, ach cha dèan iad.

⁴ Ceanglaidh iad eallaichean troma agus cuiridh iad air guailnean dhaoine iad, ach chan eil iad fhèin deònach an gluasad len corraig.

⁵ “Ach tha iad a' dèanamh an obraichean gu lèir airson a bhith air am faicinn le daoine. Oir nì iad na philactaraidhean aca leathann agus iomallan an aodaich mòr.

⁶ Is gràdh leotha an t‑àite urramach aig na cuirmean agus na prìomh chathraichean sna sionagogan,

⁷ agus fàilte fhaighinn anns na margaidhean agus ‘Rabaidh’ a bhith air a ghabhail orra le daoine.

⁸ “Ach na biodh ‘Rabaidh’ air a ghabhail oirbhse, oir tha aon fhear‑teagaisg agaibh, agus is e bràithrean a th' annaibh uile.

⁹ Agus na gabhaibh ur n‑athair air duine sam bith air thalamh, oir tha aon athair agaibh, a th' air nèamh.

¹⁰ Cha mhotha a thèid ‘tidsear’ a' ghabhail oirbh, oir tha aon tidsear agaibh, an Crìosd.

¹¹ Bidh an neach as motha nur measg na sheirbheiseach dhuibh.

¹² Ge b' e cò a dh'àrdaicheas e fhèin, thèid ìsleachadh, agus ge b' e cò a dh'ìslicheas e fhèin, thèid àrdachadh.

Seachd Truaighean

¹³ “Nach truagh dhuibhse, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a bhreug‑chràbhaichean! Oir tha sibh a' dùnadh rìoghachd nèimh ann an aghaidhean dhaoine. Oir cha tèid sibh fhèin a‑steach, agus cha leig sibh leis an fheadhainn a tha a' dol a‑steach a dhol ann.

¹⁴ “Nach truagh dhuibhse, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a bhreug‑chràbhaichean! Oir tha sibh ag ithe suas taighean bhanntrach, agus airson a bhith a' leigeil oirbh nì sibh ùrnaighean fhada. Mar sin gheibh sibh an dìteadh as motha.

¹⁵ “Nach truagh dhuibhse, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a bhreug‑chràbhaichean! Oir siubhlaidh sibh thar muir is tìr airson aon iompaiche a dhèanamh, agus nuair a thachras sin, nì sibh a dhà uimhir de mhac Ifrinn dheth 's a th' annaibh fhèin.

¹⁶ “Nach truagh dhuibhse, a luchd‑treòrachaidh dhalla, a chanas, ‘Ma bheir sibh mionnan air an teampall, is neoni sin, ach ma bheir neach sam bith mionnan air òir an teampaill, feumaidh e a choileanadh.’

¹⁷ Amadain dhalla! Oir cò dhiubh as motha, an t‑òr no an teampall a tha a' naomhachadh an òir?

¹⁸ Agus canaidh sibh, ‘Ge b' e cò a bheir mionnan air an altair, is neoni sin, ach ge b' e cò a bheir mionnan air an tiodhlac a th' oirre, feumaidh e a choileanadh.’

¹⁹ A dhaoine dhalla! Oir cò dhiubh as motha, an tiodhlac no an altair a tha a' naomhachadh an tiodhlaic?

²⁰ Mar sin, an neach a mhionnaicheas air an altair, tha e a' mionnachadh oirre, agus air a h‑uile rud a th' oirre.

²¹ Agus an neach a mhionnaicheas air an teampall, tha e a' mionnachadh air, agus air an Aon a tha a' còmhnaidh ann.

²² Agus an neach a mhionnaicheas air nèamh, tha e a' mionnachadh air rìgh‑chathair Dhè, agus airsan a tha na shuidhe oirre.

²³ “Nach truagh dhuibhse, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a bhreug‑chràbhaichean! Oir tha sibh a' toirt an deicheamh às a' mhionnt agus às an dile agus às a' chumin, agus rinn sibh dearmad air rudan cudromach an lagha: ceartas, tròcair agus dìlseachd. Bu chòir dhuibh iad seo a dhèanamh, gun an fheadhainn eile a dhearmad.

²⁴ A luchd‑treòrachaidh dhalla, a shìolaidheas a' chuileag‑bheag, agus a shluigeas an càmhal.

²⁵ “Nach truagh dhuibhse, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a bhreug‑chràbhaichean! Oir glanaidh sibh taobh a‑muigh a' chupa agus an truinnseir, ach tha an taobh a‑staigh làn sannt agus fèin‑thoileachaidh.

²⁶ Pharasacha dhalla! An toiseach glan taobh a‑staigh a' chupa, airson 's gum bi an taobh a‑muigh glan cuideachd.

²⁷ “Nach truagh dhuibhse, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a bhreug‑chràbhaichean! Oir tha sibh coltach ri tuaman gealaichte, a tha a' coimhead brèagha air an taobh a‑muigh, ach air an taobh a‑staigh a tha làn de chnàmhan dhaoine marbha, agus dhen uile neòghlaine.

²⁸ Mar sin, tha sibhse cuideachd, air an taobh a‑muigh a' coimhead coltach ri fìreanan do dh'fheadhainn eile, ach air an taobh a‑staigh tha sibh làn ceilg agus mì‑riaghailteachd.

²⁹ “Is mairg dhuibh, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a bhreug‑chràbhaichean! Oir tha sibh a' togail thuaman nam fàidhean, agus a' sgeadachadh carraighean‑cuimhne nam fìrean,

³⁰ agus ag ràdh, ‘Nan robh sinne air a bhith beò ann an làithean ur n‑athraichean, cha bhiodh sinn air compàirteachadh leotha ann am fuil nam fàidhean.’

³¹ Mar sin tha sibh nur fianaisean nur n‑aghaidh fhèin gur sibh clann na feadhna a mhurt na fàidhean.

³² Coileanaibh mar sin tomhas obraichean ur n‑athraichean.

³³ “A nathraichean! A shìol nan nathraichean‑nimhe! Ciamar a tha sibh a' dol a theicheadh o bhith air ur dìteadh a dh'Ifrinn?

³⁴ Mar sin, seallaibh, tha mi a' cur thugaibh fàidhean is daoine glice is sgrìobhaichean, cuid dhiubh a mharbhas agus a cheusas sibh, agus cuid dhiubh a' sgiùrsas sibh nur sionagogan, is a gheur‑leanas sibh o bhaile gu baile.

³⁵ Agus airson 's gum bi sibh ciontach dhe na chaidh a dhòrtadh air an talamh de dh'fhuil fhìreanta, o fhuil Abeil fhìreanta gu fuil Shachariah mhic Bharachiah, a mhurt sibh eadar an teampall agus an altair.

³⁶ Gu fìrinneach, tha mi ag ràdh ribh, thig na rudan seo uile air a' ghinealach seo.

³⁷ “A Ierusaleim, a Ierusaleim, a mharbhas na fàidhean, agus a chlachas an fheadhainn a chaidh a chur thugad! Dè cho tric 's a bu mhiann leam do chlann a chruinneachadh còmhla, mar a chruinnicheas cearc a h‑iseanan fo a sgiathan, ach cha robh sibh deònach.

³⁸ Seall, tha ur taigh air fhàgail agaibh na fhàsach.

³⁹ Oir tha mi ag ràdh ribh, nach fhaic sibh mise tuilleadh gus an can sibh, ‘Is beannaichte Esan a tha a' tighinn ann an ainm an Tighearna.’”