Marcus 10 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

Dealachadh‑Pòsaidh

¹ Dh'èirich Ìosa on àite sin agus chaidh e gu ceàrnaidhean Iudèa is thairis air Iòrdan, agus chruinnich slòigh thuige a‑rithist. Agus a‑rithist, mar a b' fhasan dha, theagaisg e iad.

² Thàinig Pharasaich thuige agus, airson a dhearbhadh, dh'fhaighnich iad, “A bheil e ceadaichte do dhuine a bhean a chur air falbh?”

³ Ach fhreagair esan iad, “Dè a dh'àithn Maois dhiubh?”

⁴ Thuirt iadsan, “Cheadaich Maois dhuinn teisteanas‑dealachaidh a sgrìobhadh, agus a cur air falbh.”

⁵ Ach thuirt Ìosa riutha, “B' ann air sgàth cruas ur cridhe a sgrìobh e an àithne seo dhuibh.

⁶ Ach o thoiseach a' chruthachaidh rinn Dia fireann is boireann iad.

⁷ Air an adhbhar seo fàgaidh duine athair 's a mhàthair, agus bidh e air aonadh ri bhean,

⁸ agus bidh an dithis nan aon fheòil. Mar sin chan eil iad nan dithis tuilleadh, ach nan aon fheòil.

⁹ Mar sin, na chuir Dia còmhla, na sgaradh duine.”

¹⁰ Agus san taigh dh'fhaighnich na deisciobail dha mu dheidhinn seo a‑rithist.

¹¹ Agus thuirt e riutha, “Ge b' e cò a chuireas air falbh a bhean agus a phòsas tèile, tha e a' dèanamh adhaltranais na h‑aghaidh,

¹² agus ma chuireas ise air falbh a fear is gum pòs i fear eile, tha ise a' dèanamh adhaltranais.”

Clann Bheaga agus Ìosa

¹³ Agus bha iad a' toirt leanabanan thuige airson 's gum beanadh e riutha, agus chronaich na deisciobail iad.

¹⁴ Ach nuair a chunnaic Ìosa seo bha e diombach agus thuirt e riutha, “Leigibh le na leanabanan tighinn thugamsa; na cuiribh bacadh orra, oir is ann dhen leithidean seo a tha rìoghachd Dhè.

¹⁵ Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh, ge b' e cò nach gabh rìoghachd Dhè mar leanabh, gu cinnteach cha tèid e a‑steach innte.”

¹⁶ Agus ghabh e na ghàirdeanan iad agus bheannaich e iad, a' cur a làmhan orra.

An Duine Beairteach

¹⁷ Fhad 's a bha e a' tòisicheadh air a shlighe, ruith duine suas thuige agus chaidh e sìos air a ghlùinean ma choinneamh, agus dh'fhaighnich e dha, “Fhir‑Teagaisg mhaith, dè a dh'fheumas mi a dhèanamh airson 's gun sealbhaich mi a' bheatha shìorraidh?”

¹⁸ Agus thuirt Ìosa ris, “Carson a tha thu a' gabhail math ormsa? Chan eil neach sam bith math ach Dia a‑mhàin.

¹⁹ Is aithne dhut na h‑àitheantan: ‘Na dèan murt, na dèan adhaltranas, na goid, na toir fianais‑bhrèige, na dèan foill, thoir urram dhad athair agus dhad mhàthair.’”

²⁰ Agus thuirt e ris, “Fhir‑Teagaisg, tha mi air iad sin uile a chumail om òige.”

²¹ Agus a' coimhead air, ghràdhaich e e, agus thuirt e, “Tha aon rud a dhìth ort: thalla, reic na th' agad agus thoir dha na bochdan, agus bidh ionmhas agad air nèamh, agus trobhad 's lean mise.”

²² Ach, dubhach air sgàth an fhacail sin, dh'fhalbh e gu brònach, oir bha mòran saidhbhreis aige.

²³ Sheall Ìosa mun cuairt, agus thuirt e ri a dheisciobail, “Nach doirbh a bhios e dhaibhsan aig a bheil beairteas a dhol a‑steach do rìoghachd Dhè!”

²⁴ Bha na deisciobail fo iongnadh air sgàth a bhriathran. Ach fhreagair Ìosa iad a‑rithist, “A chlann, nach doirbh e a dhol a‑steach do rìoghachd Dhè!

²⁵ Tha e nas fhasa do chàmhal a dhol tro chrò snàthaid na do dhuine beairteach a dhol a‑steach do rìoghachd Dhè.”

²⁶ Ach bha iad fo fhìor iongnadh agus thuirt iad ri chèile, “Cò mar sin as urrainn a bhith air a shàbhaladh?”

²⁷ Sheall Ìosa orra agus thuirt e, “Do dhaoine tha seo eu‑comasach, ach chan eil do Dhia; oir do Dhia tha a h‑uile sìon comasach.”

²⁸ Thòisich Peadar air cantainn ris, “Seall, dh'fhàg sinne a h‑uile rud agus lean sinn thusa!”

²⁹ Thuirt Ìosa, “Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh nach eil neach sam bith a dh'fhàg taigh no bràithrean no peathraichean no màthair no athair no clann no achaidhean, air mo shon‑sa agus airson an t‑soisgeil,

³⁰ nach fhaigh a cheud uiread san àm seo fhèin (taighean is bràithrean is peathraichean is màthraichean is clann is achaidhean – cuide ri geur‑leanmhainnean) agus, san linn ri thighinn, a' bheatha shìorraidh.

³¹ Ach bidh mòran a th' air thoiseach air dheireadh, agus air dheireadh a bhios air thoiseach.”

Ìosa A‑Rithist a' Dèanamh Ro‑Innse ma Bhàs Fhèin

³² Bha iad air an rathad a' dol suas gu Ierusalem, agus bha Ìosa a' coiseachd air thoiseach orra; agus ghlac iongnadh iad, agus bha iadsan a bha a' leantainn fo eagal. Agus a‑rithist a' toirt an dà fhear dheug air leth, thòisich e air na rudan a bha a' dol a thachairt innse dhaibh,

³³ ag ràdh, “Seall, tha sinn a' dol suas gu Ierusalem, agus bidh Mac an Duine air a thoirt thairis dha na h‑àrd‑shagartan agus dha na sgrìobhaichean, agus dìtidh iad gu bàs e agus bheir iad thairis dha na Cinnich e.

³⁴ Nì iadsan magadh air is tilgidh iad smugaid air, agus sgiùrsaidh iad e is cuiridh iad gu bàs e. Agus às dèidh trì latha èiridh e.”

Iarrtas Sheumais is Eòin

³⁵ Thàinig Seumas agus Eòin, mic Shebede, suas thuige, ag ràdh, “Fhir‑Teagaisg, tha sinn ag iarraidh gun dèan thu dhuinne ge b' e dè a dh'iarras sinn.”

³⁶ Agus thuirt esan riutha, “Dè a tha sibh ag iarraidh a nì mi dhuibh?”

³⁷ Fhreagair iadsan, “Ceadaich dhuinne suidhe air do làimh dheis agus air do làimh chlì, nad ghlòir.”

³⁸ Thuirt Ìosa riutha, “Chan eil fios agaibh dè a tha sibh ag iarraidh. A bheil sibh comasach air an cupa òl a dh'òlas mise, no a bhith air ur baisteadh leis a' bhaisteadh leis an tèid mise a bhaisteadh?”

³⁹ Thuirt iadsan ris, “Tha sinn an comas.” Ach thuirt Ìosa riutha, “An cupa a dh'òlas mise, òlaidh sibhse, agus leis a' bhaisteadh leis an tèid mise a bhaisteadh thèid sibhse a bhaisteadh,

⁴⁰ ach suidhe air mo làimh dheis no air mo làimh chlì, cha leamsa sin ri bhuileachadh, ach is ann dhaibhsan dhan deach ullachadh a tha e.”

⁴¹ Nuair a chuala an deichnear seo, thòisich iad air diomb a ghabhail ri Seumas is Eòin.

⁴² Ghairm Ìosa thuige fhèin iad, agus thuirt e riutha, “Is aithne dhuibh gu bheil àrd‑thighearnas acasan a th' air am faicinn mar riaghladairean thar nan Cinneach thairis orra, agus gu bheil na daoine mòra aca a' cur ùghdarras an gnìomh thairis orra.

⁴³ Ach cha bhi e mar sin nur measg‑se. Ge b' e cò lem bu toigh l' a bhith mòr nur measg‑se, bidh e na sheirbheiseach agaibh,

⁴⁴ agus ge b' e cò agaibh lem bu toigh l' a bhith air thoiseach, bidh e na sheirbheiseach dha na h‑uile.

⁴⁵ Oir cha tàinig fiù 's Mac an Duine airson 's gun deigheadh frithealadh a dhèanamh dha, ach a dhèanamh frithealaidh, agus airson a bheatha fhèin a thoirt mar èirig airson mhòrain.”

Bartimèus Dall a' Faighinn a Fhradhairc

⁴⁶ An uair sin thàinig iad gu Iericho. Agus fhad 's a bha Ìosa 's a dheisciobail is sluagh mòr a' fàgail Iericho, bha Bartimèus (is e sin mac Thimèuis), dèirceach dall, na shuidhe ri taobh an rathaid.

⁴⁷ Nuair a chuala e gum b' e Ìosa o Nàsaret a bh' ann, thòisich e air èigheach agus air a ràdh, “Ìosa, a Mhic Dhaibhidh, dèan tròcair orm!”

⁴⁸ Agus chronaich mòran e, ag ràdh ris a bhith sàmhach, ach b' ann na bu mhotha buileach a dh'èigh esan, “A Mhic Dhaibhidh, dèan tròcair orm!”

⁴⁹ Stad Ìosa agus thuirt e, “Èighibh air!” Agus dh'èigh iad air an duine dhall, ag ràdh ris, “Biodh misneachd agad! Èirich! Tha e ag èigheach ort!”

⁵⁰ A' tilgeil dheth an aodaich uachdair aige, leum e suas, is thàinig e gu Ìosa.

⁵¹ Agus thuirt Ìosa ris, “Dè a bu toigh leat mise a dhèanamh dhut?” Agus thuirt an duine dall ris, “A Rabònaidh, mo fhradharc fhaighinn air ais.”

⁵² Thuirt Ìosa ris, “Thalla, shlànaich do chreideamh thu.” Sa bhad fhuair e a fhradharc air ais, agus lean e air an t‑slighe e.