Gnìomharan 10 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

Cornelius a' Gairm Pheadair

¹ Aig Cesarèa bha duine àraidh dham b' ainm Cornelius, ceannard‑ceud dhen bhuidheann ris an canar an Rèisimeid Eadailteach,

² duine cràbhach air an robh eagal Dhè còmhla ri a theaghlach uile, a thug dèirce gu fialaidh dhan t‑sluagh, agus a rinn ùrnaigh an‑còmhnaidh ri Dia.

³ Mu thrì uairean feasgar chunnaic e gu soilleir, ann an sealladh, aingeal de Dhia a' tighinn a‑steach agus ag ràdh ris, “A Chorneliuis!”

⁴ Agus gheur‑amhairc e air, fo oillt, is thuirt e, “Dè a th' ann, a thighearna?” Agus thuirt e ris, “Tha d' ùrnaighean is do dhèircean air a dhol suas mar chuimhneachan mu choinneamh Dhè.

⁵ A‑nis cuir daoine gu Iopa agus cuir a dh'iarraidh Shìmoin, ris an canar Peadar.

⁶ Tha esan a' faighinn aoigheachd còmhla ri Sìmon, fear‑deasachaidh leathair, aig a bheil a thaigh ri taobh na mara.”

⁷ Nuair a dh'fhalbh an t‑aingeal a bha a' bruidhinn ris, ghairm e air dithis dhe sheirbheisich agus saighdear cràbhach o mheasg na feadhna a bha ga fhrithealadh,

⁸ agus às dèidh dha a h‑uile sìon a mhìneachadh dhaibh, chuir e gu Iopa iad.

Foillseachadh Pheadair

⁹ An ath latha, fhad 's a bha iad air an t‑slighe 's a' dlùthachadh ris a' bhaile, chaidh Peadar suas gu mullach an taighe, mu mheadhan‑latha, a dh'ùrnaigh.

¹⁰ Ach dh'fhàs e acrach agus bha e ag iarraidh rudeigin ri ithe, ach fhad 's a bha iadsan ga ullachadh, thàinig neul air

¹¹ is chunnaic e na nèamhan air am fosgladh agus rudeigin coltach ri siota mòr a' tighinn a‑nuas thuige, air a leigeil sìos le a cheithir oiseanan air an talamh.

¹² Na bhroinn bha a h‑uile gnè bheathaichean ceithir‑chasach is shnàgairean is eòin an adhair.

¹³ Agus thàinig guth thuige: “Èirich, a Pheadair, marbh agus ith.”

¹⁴ Ach thuirt Peadar, “Cha dèan, a Thighearna; oir cha do dh'ith mi riamh sìon a bha truaillte no neòghlan.”

¹⁵ Agus thàinig an guth thuige a‑rithist an dara uair, “An rud a rinn Dia glan, na gabh thusa truaillte air.”

¹⁶ Thachair seo trì tursan, agus sa bhad chaidh an rud a thoirt suas gu nèamh.

¹⁷ A‑nis fhad 's a bha Peadar ann an imcheist ann fhèin a thaobh dè a' chiall a b' urrainn a bhith aig an t‑sealladh a chunnaic e, seall, bha na daoine a chaidh a chur o Chornelius, às dèidh taigh Shìmoin a shireadh, nan seasamh aig a' gheata,

¹⁸ agus dh'èigh iad a dh'fhaighneachd an robh Sìmon ris an canar Peadar a' fuireach an sin.

¹⁹ Agus fhad 's a bha Peadar a' meòrachadh air an t‑sealladh, thuirt an Spiorad ris, “Seall, tha triùir fhear a' coimhead air do shon.

²⁰ Èirich is thalla sìos is theirig còmhla riutha gun bhreith a thoirt, oir is mise a chuir uam iad.”

²¹ Agus chaidh Peadar sìos gu na fir is thuirt e, “Seallaibh, is mise am fear a tha sibh a' sireadh. Dè an t‑adhbhar a th' agaibh a bhith an seo?”

²² Agus thuirt iad, “Chaidh Cornelius – ceannard‑ceud, duine fìreanta agus air a bheil eagal Dhè, aig a bheil deagh ainm am measg nàisean nan Iùdhach uile – a stiùireadh le aingeal naomh airson cur gad iarraidh chun an taighe aige, agus cluinntinn na th' agad ri ràdh.”

²³ An uair sin thug e cuireadh dhaibh tighinn a‑steach, agus thug e aoigheachd dhaibh. An ath latha dh'èirich e is chaidh e còmhla riutha, agus chaidh feadhainn àraidh dhe na bràithrean o Iopa còmhla ris.

Peadar aig Taigh Chorneliuis

²⁴ Agus air an ath latha chaidh iad a‑steach do Chesarèa. Bha dùil aig Cornelius riutha agus bha e air a chàirdean 's a dhlùth‑charaidean a ghairm còmhla.

²⁵ Nuair a chaidh Peadar a‑steach, choinnich Cornelius ris agus thuit e sìos aig a chasan is rinn e adhradh dha.

²⁶ Ach thog Peadar suas e, ag ràdh, “Seas suas, 's e duine a th' annamsa cuideachd.”

²⁷ Agus fhad 's a bhruidhinn e ris, chaidh e a‑steach agus fhuair e mòran a bha air cruinneachadh.

²⁸ Agus thuirt e riutha, “Is aithne dhuib' fhèin cho mì‑riaghailteach 's a tha e do dh'Iùdhach, comann a bhith aige le coigreach, no tadhal air; ach tha Dia air sealltainn dhomh nach bu chòir dhòmhsa truaillte no neòghlan a ghabhail air duine.

²⁹ Mar sin nuair a chaidh fios a chur air mo shon, thàinig mi gun bhreith a thoirt. Tha mi a' faighneachd mar sin carson a chuir sibh gam iarraidh?”

³⁰ Agus thuirt Cornelius, “Ceithir latha air ais, mun uair seo, bha mi ag ùrnaigh nam thaigh aig trì uairean feasgar, agus seall, sheas duine mum choinneamh ann an aodach deàlrach,

³¹ agus thuirt e, ‘A Chorneliuis, tha d' ùrnaighean agus do dhèircean air a dhol suas mar chuimhneachan mu choinneamh Dhè.

³² Mar sin cuir gu Iopa a dh'iarraidh Shìmoin ris an canar Peadar, a tha a' faighinn aoigheachd ann an taigh Shìmoin, fear‑deasachaidh leathair, ri taobh na mara.’

³³ Mar sin chuir mi fios air do shon sa bhad, agus is math a rinn thu tighinn. A‑nis, ma‑thà, tha sinn uile an seo ann an làthair Dhè airson a h‑uile sìon a chluinntinn a chaidh àithne dhut leis an Tighearna.”

³⁴ An uair sin, a' fosgladh a bheòil, thuirt Peadar, “Gu fìrinneach tha mi a' tuigsinn nach e aon a th' ann an Dia a tha leth‑bhreitheach,

³⁵ ach sa h‑uile nàisean gu bheil an neach aig a bheil eagal dha 's a nì na tha ceart taitneach dha.

³⁶ Chuir e am facal gu clann Israeil, a' searmonachadh deagh sgeul na sìthe tro Ìosa Crìosd, as e Tighearna nan uile.

³⁷ Agus is aithne dhuib' fhèin dè a thachair tro Iudèa gu lèir, a' tòiseachadh o Ghalile às dèidh a' bhaistidh a chuir Eòin an cèill –

³⁸ mar a dh'ung Dia Ìosa o Nàsaret leis an Spiorad Naomh is le cumhachd, agus mar a chaidh e mun cuairt a' dèanamh maith agus gan slànachadh‑san uile a bh' air an claoidh leis an diabhal, oir bha Dia còmhla ris.

³⁹ “Tha sinne nar fianaisean air a h‑uile rud a rinn e, an dà chuid ann an tìr nan Iùdhach agus ann an Ierusalem. Chuir iad gu bàs e le bhith ga chrochadh air craoibh,

⁴⁰ ach thog Dia e air an treas latha agus dh'adhbhraich e gun robh e air fhaicinn,

⁴¹ chan ann leis an t‑sluagh uile ach le fianaisean a bh' air an taghadh le Dia ro‑làimh – leinne a dh'ith 's a dh'òl còmhla ris às dèidh dha èirigh o na mairbh.

⁴² Agus dh'àithn e dhuinne searmonachadh dhan t‑sluagh agus fianais a dhèanamh gur esan a chaidh òrdachadh le Dia gus a bhith na bhritheamh thar nam beò is nam marbh.

⁴³ Dhàsan tha na fàidhean uile a' toirt fianais gum faigh a h‑uile neach a chreideas ann mathanas pheacaidhean tro ainm‑san.”

⁴⁴ Fhad 's a bha Peadar fhathast ag ràdh nan rudan seo, thuit an Spiorad Naomh orrasan uile a chuala am facal.

⁴⁵ Agus ghabh na creidmhich a bha dhen timcheall‑ghearradh a bh' air tighinn còmhla ri Peadar iongnadh, a chionn 's gun robh tiodhlac an Spioraid Naoimh air a dhòrtadh a‑mach air na Cinnich cuideachd.

⁴⁶ Oir bha iad gan cluinntinn a' bruidhinn ann an teangannan agus ag àrd‑mholadh Dhè. An uair sin fhreagair Peadar,

⁴⁷ “'S cinnteach nach urrainn do neach sam bith uisge a dhiùltadh airson nan daoine seo a bhaisteadh, a th' air an Spiorad Naomh fhaighinn dìreach mar a fhuair sinne?”

⁴⁸ Agus thug e òrdugh gum biodh iad air am baisteadh ann an ainm Ìosa Crìosd. An uair sin dh'iarr iad air fuireach airson beagan làithean.