Eòin 6 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

Ìosa a' Biathadh nan Còig Mìle

¹ Às dèidh seo dh'fhalbh Ìosa gu taobh thall Muir Ghalile (is e sin Muir Thiberiais),

² agus lean sluagh mòr e a chionn 's gum faca iad na comharraidhean mìorbhaileach a rinn e orrasan a bha tinn.

³ An uair sin chaidh Ìosa suas air beinn agus shuidh e sìos an sin còmhla ri a dheisciobail.

⁴ Bha a' Chàisg, Fèill nan Iùdhach, faisg.

⁵ Mar sin nuair a sheall Ìosa suas agus a chunnaic e gun tàinig sluagh mòr thuige, thuirt e ri Philip, “Càit an ceannaich sinn aran airson 's gun ith iad seo?”

⁶ (Ach thuirt e seo airson esan a dhearbhadh, oir bha fios aige fhèin dè a bha e a' dol a' dhèanamh.)

⁷ Fhreagair Philip e, “Cha b' urrainn do thuarastal ochd mìosan gu leòr arain a cheannach airson 's gum biodh beagan aig gach aon dhiubh!”

⁸ Thuirt aon eile dhe a dheisciobail, Anndra, bràthair Shìmoin Pheadair, ris,

⁹ “Tha balach an seo aig a bheil còig lofaichean eòrna agus dà iasg bheag, ach dè a th' anntasan am measg na h‑uiread?”

¹⁰ Thuirt Ìosa, “Thoiribh air na daoine suidhe sìos.” A‑nis bha tòrr feòir anns an àite, agus mar sin shuidh na daoine sìos, ann an àireamh mu chòig mìle.

¹¹ Ghabh Ìosa na lofaichean, agus nuair a rinn e altachadh, roinn e iad air a' mhuinntir a bha nan suidhe. Rinn e an aon rud leis na h‑èisg – na h‑uimhir is a bu mhiann leotha.

¹² Nuair a bha iad air an riarachadh, thuirt e ri a dheisciobail, “Cruinnichibh na criomagan a th' air am fàgail gus nach tèid rud sam bith a dholaidh.”

¹³ Mar sin chruinnich iad còmhla iad agus lìon iad dà chliabh dheug de chriomagan nan còig lofaichean eòrna, a dh'fhàg iadsan a bha air ithe.

¹⁴ Às dèidh dha na daoine an comharra mìorbhaileach a rinn Ìosa fhaicinn, thuirt iad, “Is e seo gu fìrinneach am Fàidh a tha ri thighinn a‑steach dhan t‑saoghal.”

¹⁵ Mar sin nuair a thuig Ìosa gun robh iad am beachd tighinn agus breith air le làimh làidir airson 's gun dèanadh iad rìgh dheth, tharraing e air ais a‑rithist dhan bheinn na aonar.

Ìosa a' Coiseachd air a' Mhuir

¹⁶ A‑nis nuair a thàinig am feasgar, chaidh a dheisciobail sìos chun na mara,

¹⁷ agus a' dol air bòrd eathair thòisich iad air a dhol thairis air a' mhuir gu Capernàum. Mun àm seo bha e a‑nis dorcha, agus cha robh Ìosa fhathast air tighinn thuca.

¹⁸ An uair sin dh'èirich a' mhuir a chionn 's gun robh gaoth mhòr a' sèideadh.

¹⁹ Mar sin nuair a bha iad air iomradh mu chòig no sia cilemeatair, chunnaic iad Ìosa a' coiseachd air a' mhuir 's a' tighinn faisg air an eathar, agus bha an t‑eagal orra.

²⁰ Ach thuirt esan riutha, “Is mise a th' ann; na biodh eagal oirbh.”

²¹ An uair sin bha iad toilichte a thoirt a‑steach dhan eathar, agus anns a' bhad ràinig an t‑eathar an tìr far an robh iad a' dol.

²² Air an ath latha chunnaic an sluagh a dh'fhuirich air taobh thall na mara nach robh ach aon eathar air a bhith an sin, agus nach robh Ìosa air a dhol a‑steach innte còmhla ri a dheisciobail, ach gun do dh'fhalbh a dheisciobail nan aonar.

²³ Thàinig eathraichean beaga eile o Thiberias faisg air an àite sin anns an do dh'ith iad an t‑aran, às dèidh dhan Tighearna altachadh a dhèanamh.

²⁴ Mar sin nuair a chunnaic an sluagh nach robh Ìosa an sin, no a dheisciobail, chaidh iad fhèin cuideachd dha na h‑eathraichean beaga agus chaidh iad a Chapernàum, a lorg Ìosa.

Ìosa Aran na Beatha

²⁵ Nuair a lorg iad e air taobh thall na mara, thuirt iad ris, “A Rabaidh, cuin a thàinig thu an seo?”

²⁶ Fhreagair Ìosa iad, “Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh, tha sibh gam shireadh, chan ann a chionn 's gum faca sibh na comharraidhean mìorbhaileach, ach a chionn 's gun do dh'ith sibh dhe na lofaichean agus gun robh sibh air ur sàsachadh.

²⁷ Na dèanaibh saothair airson a' bhìdh a thèid a dholaidh ach airson a' bhìdh a mhaireas chun na beatha sìorraidh, a bheir Mac an Duine dhuibh. Oir airsan chuir Dia an t‑Athair a sheula.”

²⁸ An uair sin thuirt iad ris, “Dè a dh'fheumas sinn a dhèanamh airson 's gun dèan sinn obraichean Dhè?”

²⁹ Fhreagair Ìosa, “Is i seo obair Dhè, gun creid sibh anns an aon a chuir e a‑mach.”

³⁰ Mar sin thuirt iad ris, “Dè an comharra mìorbhaileach a nì thusa, ma‑thà, airson 's gum faic sinn agus gun creid sinn thu? Dè an obair a nì thu?

³¹ Dh'ith ar n‑athraichean mana anns an fhàsach; a rèir mar a tha e sgrìobhte: ‘Thug e dhaibh aran o nèamh ri ithe.’”

³² An uair sin thuirt Ìosa riutha, “Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh, cha b' e Maois a thug dhuibh an t‑aran o nèamh, ach 's e m' Athair‑sa a tha a' toirt dhuibh an arain fhìor o nèamh.

³³ Oir is e aran Dhè a th' annsan a tha a' tighinn a‑nuas o nèamh agus a tha a' toirt beatha dhan t‑saoghal.”

³⁴ An uair sin thuirt iad ris, “A Thighearna, thoir dhuinne an t‑aran seo an‑còmhnaidh.”

³⁵ Thuirt Ìosa riutha, “Is mise aran na beatha. An neach a thig thugamsa, cha bhi acras air, agus an neach a chreideas annamsa, cha bhi pathadh air gu bràth.

³⁶ Ach thuirt mi ribh gu bheil sibh air m' fhaicinn, agus fhathast chan eil sibh a' creidsinn.

³⁷ Gach neach a bheir an t‑Athair dhòmhsa, thig e thugam, agus an neach a thig thugam, cha tilg mi air adhbhar sam bith a‑mach.

³⁸ Oir tha mi air tighinn a‑nuas o nèamh, chan ann airson mo thoil fhèin a dhèanamh ach airson toil an aoin a chuir a‑mach mi a dhèanamh.

³⁹ Agus is i seo toil an Athar a chuir a‑mach mi, nach caillinn neach sam bith dhe na h‑uile a thug e dhomh, ach gun togainn suas iad air an latha dheireannach.

⁴⁰ Oir is i seo toil m' Athar, gum biodh a' bheatha shìorraidh aig gach neach a choimheadas ris a' Mhac agus a chreideas ann, agus togaidh mise suas e air an latha dheireannach.”

⁴¹ Mar sin thòisich na h‑Iùdhaich a' gearain ma dheidhinn a chionn 's gun tuirt e, “Is mise an t‑aran a thàinig a‑nuas o nèamh.”

⁴² Thuirt iad, “Nach e seo Ìosa, mac Iòsaiph, aig a bheil athair is màthair as aithne dhuinn? Ciamar a‑nis as urrainn dha a ràdh, ‘Thàinig mi a‑nuas o nèamh’?”

⁴³ Fhreagair Ìosa iad, “Na dèanaibh gearan nur measg fhèin.

⁴⁴ Chan urrainn do neach sam bith tighinn thugamsa mura tarraing an t‑Athair a chuir a‑mach mise e, agus togaidh mise suas e air an latha dheireannach.

⁴⁵ Tha e sgrìobhte anns na fàidhean, ‘Agus bidh iad uile air an teagasg o Dhia.’ Tha a h‑uile neach a dh'èisteas ris an Athair agus a dh'ionnsaicheas uaithe a' tighinn thugamsa.

⁴⁶ Chan e gum faca neach sam bith an t‑Athair ach an t‑aon a tha o Dhia; is esan a‑mhàin a chunnaic an t‑Athair.

⁴⁷ Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh, an neach a tha a' creidsinn, tha a' bheatha shìorraidh aige.

⁴⁸ Is mise aran na beatha.

⁴⁹ Dh'ith ur n‑athraichean am mana anns an fhàsach agus bhàsaich iad.

⁵⁰ Is e seo an t‑aran a tha a' tighinn a‑nuas o nèamh, airson 's gun ith neach dheth agus nach bàsaich e.

⁵¹ Is mise an t‑aran beò a thàinig a‑nuas o nèamh. Ma dh'itheas neach sam bith dhen aran seo, bidh e beò gu sìorraidh; agus an t‑aran a bheir mise uam, is e m' fheòil a th' ann, airson beatha an t‑saoghail.”

⁵² Mar sin bha na h‑Iùdhaich ag argamaid nam measg fhèin, “Ciamar as urrainn dhan duine seo an fheòil aige fhèin a thoirt dhuinne ri h‑ithe?”

⁵³ Mar sin thuirt Ìosa riutha, “Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh, mura h‑ith sibh feòil Mhic an Duine, agus mura h‑òl sibh fhuil, chan eil beatha agaibh annaibh.

⁵⁴ Ge b' e cò a dh'itheas m' fheòil‑sa agus a dh'òlas m' fhuil‑sa, tha a' bheatha shìorraidh aige, agus togaidh mise suas e air an latha dheireannach.

⁵⁵ Oir is e fìor bhiadh a tha nam fheòil agus is e fìor dheoch a tha nam fhuil.

⁵⁶ Ge b' e cò a dh'itheas m' fheòil‑sa agus a dh'òlas m' fhuil‑sa, tha e a' fantainn annamsa, agus mise annsan.

⁵⁷ Mar a chuir an t‑Athair beò mise a‑mach agus a tha mise beò air sgàth an Athar, mar sin tha esan a dh'itheas mise: bidh e cuideachd beò air mo sgàth‑sa.

⁵⁸ Is e seo an t‑aran sin a thàinig a‑nuas o nèamh; chan ann mar a dh'ith na h‑athraichean agus a bhàsaich iad. Ge b' e cò a dh'itheas an t‑aran seo, bidh e beò gu bràth.”

⁵⁹ Thuirt e na rudan seo fhad 's a bha e a' teagasg anns an t‑sionagog ann an Capernàum.

Mòran Dheisciobal a' Trèigsinn Ìosa

⁶⁰ Mar sin, nuair a chuala iad seo, thuirt mòran dhe a dheisciobail, “Is e teachdaireachd chruaidh a tha an seo. Cò a tha an comas èisteachd rithe?”

⁶¹ Ach, ag aithneachadh ann fhèin gun robh a dheisciobail a' gearain mun seo, thuirt Ìosa riutha, “A bheil seo a' toirt oilbheim dhuibh?

⁶² Dè nam faiceadh sibh Mac an Duine a' dol suas dhan àite anns an robh e roimhe?

⁶³ Is e an Spiorad a bheothaicheas; chan eil buannachd sam bith anns an fheòil. Na faclan a tha mise air a ràdh ribh, is e spiorad agus is e beatha a th' annta.

⁶⁴ Ach tha cuid dhibhse nach eil a' creidsinn.” (Oir b' aithne do dh'Ìosa on toiseach cò iad nach robh a' creidsinn agus cò a dhèanadh brathadh air.)

⁶⁵ Agus thuirt e, “Is e seo an t‑adhbhar gun tuirt mi ribh nach urrainn do neach sam bith tighinn thugamsa mura h‑eil an t‑Athair air an comas a thoirt dha.”

⁶⁶ On àm sin thionndaidh mòran dhe a dheisciobail air ais agus cha do choisich iad tuilleadh còmhla ris.

⁶⁷ Mar sin thuirt Ìosa ris an dà fhear dheug, “Am bu toigh leibhse falbh cuideachd?”

⁶⁸ Fhreagair Sìmon Peadar e, “A Thighearna, cò thuige a thèid sinn? Is ann agadsa a tha faclan na beatha shìorraidh.

⁶⁹ Agus tha sinne air creidsinn, agus air tighinn gus a bhith a' tuigsinn, gur tusa Aon Naomh Dhè.”

⁷⁰ Fhreagair Ìosa iad, “Nach do thagh mise sibhse, an dà fhear dheug? Agus fhathast tha aon agaibh na dhiabhal?”

⁷¹ Bhruidhinn e mu Iùdas, mac Shìmoin Iscariot, oir b' esan – aon dhen dà fhear dheug – an neach a bha a' dol ga bhrathadh.