Eòin 14 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

Ìosa a' Cofhurtachadh a Dheisciobal

¹ “Na biodh ur cridhe fo thrioblaid. Creidibh ann an Dia; creidibh annamsa cuideachd.

² Ann an taigh m' Athar‑sa tha iomadh seòmar; mura biodh e mar sin, bhithinn‑sa air innse dhuibh. Tha mi a' dol a dh'ullachadh àite dhuibh.

³ Agus ma thèid mi agus gun ullaich mi àite dhuibh, thig mi a‑rithist, agus gabhaidh mi sibh thugam fhèin, airson 's far a bheil mise, gum bi sibhse cuideachd.

⁴ Agus is aithne dhuibh an t‑slighe air a bheil mi a' dol.”

Ìosa an t‑Slighe chun an Athar

⁵ Thuirt Tòmas ris, “A Thighearna, chan eil fios againn càit a bheil thu a' dol; ciamar as urrainn eòlas a bhith againn air an t‑slighe?”

⁶ Thuirt Ìosa ris, “Is mise an t‑slighe, agus an fhìrinn, agus a' bheatha. Cha tig neach sam bith chun an Athar ach tromhamsa.

⁷ Nam biodh aithne air a bhith agaibh ormsa, bhiodh aithne air a bhith agaibh air m' Athair cuideachd. A‑nis is aithne dhuibh e, agus chunnaic sibh e.”

⁸ Thuirt Philip ris, “A Thighearna, foillsich an t‑Athair dhuinne, agus bidh sin gu leòr dhuinn.”

⁹ Thuirt Ìosa ris, “A bheil mise air a bhith ùine cho fada còmhla ribh, agus nach aithne dhut fhathast mi, Philip? An neach a chunnaic mise, chunnaic e an t‑Athair. Ciamar as urrainn dhut a ràdh, ‘Foillsich an t‑Athair dhuinne’?

¹⁰ Nach eil thusa a' creidsinn gu bheil mise anns an Athair, agus an t‑Athair annamsa? Na briathran a tha mi ag ràdh ribh, chan ann uam fhèin a tha mi gan ràdh. Ach an t‑Athair, a tha a' fantainn annamsa, tha esan a' dèanamh a chuid obraichean fhèin.

¹¹ Creidibh mise gu bheil mi anns an Athair, agus an t‑Athair annamsa; no creidibh mi air sgàth nan obraichean fhèin.

¹² Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh, ge b' e cò a chreideas annamsa, nì esan cuideachd na h‑obraichean a tha mise a' dèanamh. Agus nì e obraichean nas motha na iad seo, a chionn 's gu bheil mise a' dol chun an Athar.

¹³ Agus ge b' e rud a dh'iarras sibh nam ainm‑sa, nì mise sin, airson 's gum bi an t‑Athair air a ghlòrachadh anns a' Mhac.

¹⁴ Ma dh'iarras sibh rud sam bith nam ainm‑sa, nì mise e.”

Ìosa a' Gealltainn an Spioraid Naoimh

¹⁵ “Ma tha gràdh agaibh ormsa, cumaidh sibh m' àithntean.

¹⁶ Agus iarraidh mise air an Athair, agus bheir e dhuibh Neach‑Cuideachaidh eile, airson fantainn còmhla ribh gu bràth –

¹⁷ Spiorad na Fìrinn – nach urrainn dhan t‑saoghal a ghabhail, a chionn 's nach eil e ga fhaicinn no eòlach air. Is aithne dhuibhse e, oir tha e a' fantainn còmhla ribh, agus bidh e annaibh.

¹⁸ Chan fhàg mi sibh nur dìlleachdain; thig mi thugaibh.

¹⁹ Ùine bheag fhathast agus chan fhaic an saoghal tuilleadh mi, ach chì sibhse mi. A chionn 's gu bheil mise beò, bidh sibhse beò cuideachd.

²⁰ Air an latha sin bidh fios agaibh gu bheil mise anns an Athair, agus sibhse annamsa, agus mise annaibhse.

²¹ Ge b' e cò aig a bheil m' àithntean‑sa agus a tha gan cumail, is ann aigesan a tha gràdh dhòmhsa. Agus an neach aig a bheil gràdh dhòmhsa, bidh e air a ghràdhachadh lem Athair, agus gràdhaichidh mise e agus foillsichidh mise mi fhèin dha.”

²² Thuirt Iùdas (chan e Iscariot) ris, “A Thighearna, carson a dh'fhoillsicheas tu thu fhèin dhuinne, agus nach dèan thu sin dhan t‑saoghal?”

²³ Fhreagair Ìosa, “Ma ghràdhaicheas neach sam bith mise, cumaidh e m' fhacal, agus gràdhaichidh m' Athair esan, agus thig sinn thuige, agus nì sinn ar n‑àite‑fuirich còmhla ris.

²⁴ Ge b' e cò nach gràdhaich mise, cha chùm e mo bhriathran. Agus am facal a tha sibh a' cluinntinn, chan ann leamsa a tha e, ach leis an Athair a chuir a‑mach mi.

²⁵ “Na rudan seo tha mi air a ràdh ribh fhad 's a tha mi fhathast còmhla ribh.

²⁶ Ach an Neach‑Cuideachaidh, an Spiorad Naomh, a chuireas an t‑Athair a‑mach nam ainm‑sa, teagaisgidh esan dhuibh a h‑uile rud, agus cuiridh e an cuimhne dhuibh gach rud a thuirt mise ribh.

²⁷ Sìth tha mi a' fàgail agaibh, mo shìth‑sa tha mi a' toirt dhuibh. Chan ann mar a bheir an saoghal a tha mise a' toirt dhuibh. Na biodh ur cridhe fo thrioblaid, agus na biodh eagal oirbh.

²⁸ “Chuala sibh mi ag ràdh ribh, ‘Tha mi a' falbh, agus thig mi air ais thugaibh.’ Nan robh gràdh agaibh dhòmhsa, bha sibh air a bhith aoibhneach, a chionn 's gu bheil mi a' dol chun an Athar, oir is motha an t‑Athair na mise.

²⁹ Agus a‑nis tha mi air seo innse dhuibh mus tig e gu bith, airson, nuair a thachras e, gun creideadh sibh.

³⁰ Cha dèan mi mòran bruidhne còmhla ribh tuilleadh, oir tha riaghladair an t‑saoghail seo a' tighinn, agus chan eil grèim sam bith aigesan orm,

³¹ ach tha mi a' dèanamh mar a dh'àithn an t‑Athair dhomh, airson gum bi fios aig an t‑saoghal gu bheil gràdh agamsa air an Athair. “Èiribh, rachamaid às a seo.”