Salm 92 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Dh’earalaich am fàidh Dia a mholadh, 4 airson a bhreitheanais air luchd‐dèanamh an uilc, 10 agus airson a mhaitheis don ionracan.

Salm no laoidh airson Là na Sàbaid.

¹ Is math an nì buidheachas a thabhairt don Tighearna, agus cliù a thabhairt dod ainm‐sa, O Thì as àirde;

² Do choibhneas gràidh a chur an cèill anns a’ mhadainn, agus d’fhìrinn gach oidhche,

³ Air inneal‐ciùil nan deich teud agus air an t‑saltair, air a’ chlàrsaich le fuaim fhonnmhoir àird.

⁴ Oir rinn thu mi aoibhinn, a Thighearna, trìd d’obraichean‐sa; ann an gnìomharan do làmh nì mi gàirdeachas.

⁵ Cia mòr do ghnìomharan‐sa, a Thighearna! Ro‑dhomhain tha do smuaintean.

⁶ Chan eòl don amhlair, agus cha tuig an t‑amadan seo.

⁷ Nuair a chinneas na h‑aingidh mar fheur, agus a thig uile luchd‐dèanamh na h‑euceirt fo bhlàth, bidh iad air an sgrios am feasd.

⁸ Ach tha thusa ro‑àrd gu sìorraidh, a Thighearna;

⁹ Oir feuch do naimhdean, a Thighearna, oir feuch do naimhdean, sgriosar iad; sgapar uile luchd‐dèanamh na h‑euceirt.

¹⁰ Ach mar adharc buabhaill àrdaichidh tu m’adharc‐sa; ungar mi le ola ùir;

¹¹ Agus amhaircidh mo shùil air m’eascairdean; mu na droch dhaoine a dh’èireas suas am aghaidh cluinnidh mo chluasan.

¹² Mar chrann‐pailme thig am fìrean fo bhlàth; mar sheudair air Lebanon fàsaidh e suas.

¹³ Iadsan a shuidhichear ann an taigh an Tighearna, ann an cùirtean ar Dè‑ne thig iad fo bhlàth;

¹⁴ Fhathast nan seann aois bheir iad a‑mach toradh; sultmhor agus ùr bidh iad,

¹⁵ A‑chum gun nochd iad gu bheil an Tighearna, mo charraig, cothromach, agus nach eil euceart ann.