Salm 57 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Na ùrnaigh tha Daibhidh a’ guidhe gun dèanadh Dia tròcair air, agus gun saoradh e e on fhear lem b’ àill a sgrios. 7 Dh’àrdaicheadh a chridhe gu Dia a mholadh.

Don àrd‐fhear‐ciùil, Al‑taschit . Michtam le Daibhidh nuair a theich e o làthair Shauil don uaimh .

¹ Dèan tròcair orm, a Dhè, dèan tròcair orm, oir annadsa tha m’anam a’ cur a dhòigh, agus fo sgàil do sgiathan gabhaidh mi mo thèarmann gus an tèid na h‑uilc seo uile thairis.

² Eighidh mi ris an Dia as àirde, ri Dia a choileanas nithean air mo shon.

³ Cuiridh e neart o nèamh, agus saoraidh e mi; bheir e masladh don fhear lem b’àill mo shlugadh suas. Selah. Cuiridh Dia a‑mach a thròcair agus a fhìrinn.

⁴ Tha m’anam am measg leòmhann; tha mi am laighe am measg dream air lasadh, daoine aig a bheil am fiaclan nan sleaghan agus nan saighdean, agus an teanga na claidheamh geur.

⁵ Ardaich thu fhèin os cionn nan nèamh, a Dhè; do ghlòir os cionn na talmhainn uile.

⁶ Dheasaich iad lìon fa chomhair mo cheum; chrom iad m’anam sìos; chladhaich iad sloc romham; thuit iad fhèin na mheadhon. Selah.

⁷ Tha mo chridhe deas, a Dhè, tha mo chridhe deas; seinnidh mi agus molaidh mi.

⁸ Mosgail, mo ghlòir; mosgail, a shaltair agus a chlàrsach; mosglaidh mi fhèin moch air mhadainn.

⁹ Molaidh iad thu am measg nan sluagh, a Thighearna; seinnidh mi dhut am measg nan cinneach;

¹⁰ Oir is mòr do thròcair gu ruig na nèamhan, agus d’fhìrinn gu ruig na neòil.

¹¹ Ardaich thu fhèin os cionn nan nèamh, a Dhè; do ghlòir os cionn na talmhainn uile.