Salm 4 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Thug Daibhidh achmhasan da naimhdean, agus chomhairlich e iad. 6 Nochd e gu bheil sonas an duine, chan ann am mòr‐phailteas nithean talmhaidh, ach ann an deagh‐ghean an Tighearna.

Don àrd‐fhear‐ciùil air Neginot. Salm le Daibhidh.

¹ Nuair a dh’èigheas mi, èisd rium, a Dhè m’ionracais; nuair a bha mi ann an teinn, dh’fhuasgail thu orm; dèan tròcair orm, agus èisd rim ùrnaigh.

² A chlann nan daoine, cia fhad a thionndaidheas sibh mo ghlòir a‑chum nàire, a ghràdhaicheas sibh dìomhanas, a shireas sibh an dèidh bhreug? Selah.

³ Ach biodh fhios agaibh gun do roghnaich an Tighearna an duine naomh dha fhèin; èisdidh an Tighearna nuair a dh’èigheas mi ris.

⁴ Biodh eagal oirbh, agus na peacaichibh; labhraibh ri ur cridhe air ur leabaidh, agus bithibh tosdach. Selah.

⁵ Iobraibh ìobairtean ionracais, agus earbaibh as an Tighearna.

⁶ Tha mòran ag ràdh, Cò a nochdas dhuinn nì math? Tog oirnne solas do ghnùise, a Thighearna.

⁷ Chuir thu aoibhneas ann am chridhe, nas mò na nuair as pailte an arbhar agus am fìon‐san.

⁸ Ann an sìth araon laighidh mi, agus caidlidh mi; oir is tusa a‑mhàin, a Thighearna, a bheir orm còmhnaidh a ghabhail gu tèarainte.