Salm 102 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Thaom am fàidh a ghearan an làthair Dhè. 12 Chuimhnich e air tròcair an Tighearna da shluagh, agus ghlac e misneach. 23 Tha Dia neo‐chaochlaideach na bhith.

Ùrnaigh airson duine truagh nuair a bhios e air a shàrachadh , agus a thaomas e a ghearan an làthair an Tighearna .

¹ A Thighearna, èisd rim ùrnaigh, agus thigeadh mo ghlaodh ad ionnsaigh.

² Na falaich do ghnùis uam ann an là mo theinn; aom do chluas rium anns an là air an gairm mi ort; èisd rium gu grad.

³ Oir tha mo làithean air teireachdainn mar dheataich, agus tha mo chnàmhan air an losgadh mar theintein.

⁴ Tha mo chridhe air a bhualadh agus air seargadh mar fheur, air chor is nach cuimhne leam m’aran ithe.

⁵ Le guth m’osnaich, lean mo chnàmhan rim fheòil.

⁶ Tha mi cosmhail ri pelican an fhàsaich; tha mi mar chomhachaig nan ionad aonaranach.

⁷ Tha mi ri faire, agus tha mi mar eun na aonar air mullach taighe.

⁸ Air feadh an là tha mo naimhdean gam mhaslachadh; agus iadsan a tha air bhoile rium, mhionnaich iad am aghaidh.

⁹ Oir dh’ith mi luath mar aran, agus mheasg mi mo dheoch lem dheòir,

¹⁰ Trìd do chorraich agus d’fheirge, oir thog thu mi suas, agus leag thu mi sìos.

¹¹ Tha mo làithean mar sgàil ag aomadh sìos, agus tha mi fhèin mar fheur air seargadh.

¹² Ach mairidh tusa, a Thighearna, gu bràth, agus do chuimhne o linn gu linn.

¹³ Eiridh tusa, nì thu tròcair air Sion, oir tha an t‑àm gu deagh‐ghean a nochdadh dhi, seadh, an t‑àm suidhichte air teachd;

¹⁴ Oir tha do sheirbhisich a’ gabhail tlachd na clachan, agus tha deagh rùn aca da luaithre.

¹⁵ Mar sin bidh eagal air na cinnich ro ainm an Tighearna, agus air uile rìghrean na talmhainn ro a ghlòir.

¹⁶ Nuair a thogas an Tighearna suas Sion, chìthear e na ghlòir.

¹⁷ Bheir e an aire do ùrnaigh nan dìobarach, agus cha dèan e tàir air an athchuinge.

¹⁸ Sgrìobhar seo don àl ri teachd, agus molaidh an sluagh a ghinear an Tighearna.

¹⁹ Oir dh’amhairc e a‑nuas o àirde a naomhachd fhèin; o na nèamhan sheall an Tighearna air an talamh,

²⁰ A chluinntinn osnaich a’ phrìosanaich, a‑chum fuasgladh orrasan a dh’òrdaicheadh a‑chum bàis;

²¹ A‑chum ainm an Tighearna a chur an cèill ann an Sion, agus a chliù ann an Ierusalem;

²² Nuair a chruinnichear na slòigh le chèile, agus na rìoghachdan gu seirbhis a dhèanamh don Tighearna.

²³ Chlaoidh e anns an t‑slighe mo neart; ghiorraich e mo làithean.

²⁴ Thubhairt mi, Mo Dhia, na toir air falbh mi ann am meadhon mo làithean; tha do bhliadhnachan‐sa air feadh nan uile linn.

²⁵ O chian leag thu bunaitean na talmhainn, agus is iad na nèamhan obair do làmh.

²⁶ Thèid as dhaibhsan, ach mairidh tusa; fàsaidh iadsan uile sean mar aodach; mar thrusgan caochlaidh tu iad, agus bidh iad air an caochladh.

²⁷ Ach is tusa an Tì ceudna, agus cha chrìochnaichear do bhliadhnachan.

²⁸ Mairidh clann do sheirbhiseach, agus daingnichear an sliochd ad fhianais.