Ròmanaich 11 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Cha do thilg Dia Israeil uile uaith. 7 Thaghadh cuid, ged a chruadhaicheadh a’ chuid eile. 16 Tha dòchas mun ath‐thilleadh. 18 Chan fhaod na Cinnich uaill‐thàir a dhèanamh orra; 26 oir tha gealladh gun tèarnar iad.

¹ Tha mi ag ràdh mas eadh, An do thilg Dia a phoball uaithe? Nar leigeadh Dia. Oir is Israeleach mise fhèin mar an ceudna, de shliochd Abrahàim, de threubh Bheniàmin.

² Cha do thilg Dia uaithe a phoball a ro‑aithnich e. Nach eil fhios agaibh ciod a tha an sgriobtar ag ràdh mu Elias, cionnas a tha e a’ casaid ri Dia an aghaidh Israeil, ag ràdh,

³ A Thighearna, mharbh iad d’fhàidhean, agus leag iad sìos d’altairean; agus dh’fhàgadh mise am aonar, agus tha iad ag iarraidh m’anama?

⁴ Ach ciod a tha freagradh Dhè ag ràdh ris? Dh’fhàg mi dhomh fhèin seachd mìle fear, nach do lùb an glùn do dhealbh Bhàail.

⁵ Agus mar sin mar an ceudna tha anns an àm seo an làthair fuidheall a rèir taghadh a’ ghràis.

⁶ Agus mas ann tre ghràs, chan ann o obraichean nas mò; no cha ghràs gràs nas mò. Ach mas ann o obraichean, chan ann o ghràs à sin suas: no chan obair à sin suas obair.

⁷ Ciod mas eadh? An nì sin a tha Israel ag iarraidh, cha do ràinig e air; ach ràinig an taghadh air, agus chaidh a’ chuid eile adhalladh:

⁸ Mar a tha e sgrìobhte, Thug Dia dhaibh spiorad suaine, sùilean a‑chum nach faiceadh iad, agus cluasan a‑chum nach cluinneadh iad, gus an là‑an‑diugh.

⁹ Agus tha Daibhidh, ag ràdh, Biodh am bòrd mar ribe, agus mar inneal‐glacaidh, agus mar cheap‐tuislidh, agus mar dhìol‐thuarasdail dhaibh:

¹⁰ Biodh an sùilean air an dorchachadh, a‑chum nach faic iad; agus crom‐sa an druim an còmhnaidh.

¹¹ Tha mi ag ràdh uime sin, An do thuislich iad ionnas gun tuiteadh iad? Nar leigeadh Dia: ach tre an tuiteam‐san tha slàinte air teachd a‑chum nan Cinneach, a‑chum iadsan a bhrosnachadh gu eud.

¹² Mas e an tuiteam‐san saoibhreas an domhain, agus an lùghdachadh saoibhreas nan Cinneach, cia as mò na sin a bhios an lànachd?

¹³ Oir is ann ribhse a tha mi a’ labhairt, a Chinneacha; do bhrìgh gur mi abstol nan Cinneach, tha mi a’ toirt urraim dom dhreuchd:

¹⁴ Ma dh’fhaodas mi air chor sam bith mo cho‐fheòil a bhrosnachadh gu eud, agus gun tèarainn mi dream àraidh dhiubh.

¹⁵ Oir mas e an tilgeadh‐san air falbh rèiteachadh an domhain, ciod e an ath‐ghabhail ach beatha o na mairbh?

¹⁶ Oir ma tha an ciad‐thoradh naomh, tha am meall naomh mar an ceudna: agus ma tha an fhreumh naomh, tha na geugan mar sin mar an ceudna.

¹⁷ Agus ma tha cuid de na geugan air am briseadh dheth, agus gu bheil thusa, a bha ad chrann‐ola fiadhaich, air do shuidheachadh nam measg, agus maille riu a’ faotainn compàirt de fhreumh agus de reamhrachd a’ chroinn‐ola;

¹⁸ Na dèan uaill an aghaidh nan geug: ach ma nì thu uaill nan aghaidh, cha tusa a dh’iomchaireas an fhreumh, ach an fhreumh thusa.

¹⁹ Their thu uime sin, Bhriseadh dheth na geugan, a‑chum gun suidhichte mise nan àite.

²⁰ Ro‑mhath; airson am mì‑chreidimh bhriseadh iadsan dheth, agus tha thusa a’ seasamh tre chreideamh. Na bi àrd‐inntinneach, ach fo eagal.

²¹ Oir mura do chaomhain Dia na geugan nàdarra, biodh eagal ort nach caomhain e thusa nas mò.

²² Feuch uime sin maitheas agus geur‐cheartas Dhè: geur‐cheartas dan taobh‐san a thuit; ach dod thaobh‐sa, maitheas, ma bhuanaicheas tu na mhaitheas; agus mura buanaich, gearrar dheth thusa mar an ceudna.

²³ Agus suidhichear iadsan mar an ceudna, mura buanaich iad nam mì‑chreideamh: oir tha Dia comasach air an suidheachadh a‑rìs.

²⁴ Oir ma ghearradh thusa as a’ chrann‐ola a bha fiadhaich a‑thaobh nàdair, agus gun do shuidhicheadh ann an deagh chrann‐ola thu an aghaidh nàdair, cia mòr as mò na sin a shuidhichear na geugan nàdarra nan crann‐ola fhèin?

²⁵ Oir cha b’àill leam, a bhràithrean, sibhse a bhith aineolach air an rùn‐diamhair seo (a‑chum nach biodh sibh glic nur barail fhèin), gun do thàrladh doille ann an cuid do Israel, gus an tig iomlanachd nan Cinneach a‑steach.

²⁶ Agus mar sin bidh Israel uile air an tèarnadh: mar a tha e sgrìobhte, Thig am Fear‐saoraidh o Shion, agus tionndaidhidh e mì‑dhiadhachd o Iàcob:

²⁷ Oir is e seo mo choicheangal riu, nuair a bheir mi air falbh am peacaidhean.

²⁸ A‑thaobh an t‑soisgeil, is naimhdean iad air ur son‐se: ach a‑thaobh an taghaidh, tha iad gràdhaichte air sgàth nan athraichean.

²⁹ Oir tha tìodhlacan agus gairm Dhè gun aithreachas.

³⁰ Oir mar a bha sibhse roimhe seo eas‐umhail do Dhia, ach a‑nis a fhuair sibh tròcair tre am mì‑chreideamh‐san:

³¹ Amhail sin tha iadsan anns an àm seo eas‐umhail, a‑chum tre ur tròcair‐se gum faigh iadsan tròcair mar an ceudna.

³² Oir dhruid Dia iad uile ann am mì‑chreideamh, a‑chum tròcair a dhèanamh air na h‑uile.

³³ O, doimhne saoibhreas araon gliocas agus eòlas Dhè! Cia do‑rannsachaidh a bhreitheanais, agus do‑lorgachaidh a shlighean!

³⁴ Oir cò aig an robh fios inntinn an Tighearna, no cò a bu chomhairleach dha?

³⁵ No cò a thug dha air tùs, agus a làn‐dìolar a‑rìs dha e?

³⁶ Oir is ann uaithesan, agus trìd‐san, agus air a shon‐san a tha na h‑uile nithean: dhàsan gu robh glòir gu sìorraidh. Amen.