Micah 7 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Chuir an eaglais a muinghinn ann an Dia. 8 Rinn i gàirdeachas na dòchas ri saorsa. 11 Thug Dia misneach dhi le bhith a’ gealtainn gun smachdaicheadh e a naimhdean. 18 Tròcairean Dhè a thaobh a shluaigh.

¹ Mo thruaighe mise! Oir dh’fhàs mi mar luchd‐tionail a’ mheas‐shamraidh; mar luchd‐dìoghlaim an fhìon‐fhogharaidh: chan eil aon bhagaid ra ithe: tha m’anam ag iarraidh a’ chiad‐thoraidh.

² Bhàsaich an t‑ionracan as an fhearann, agus chan eil neach treibhdhireach am measg dhaoine: tha iad uile a’ gabhail fàth airson fala: tha iad, gach aon, a’ sealg a bhràthar le lìon.

³ A‑chum gun dèan iad olc le uile dhìcheall an làmh; tha am prionnsa agus am britheamh ag iarraidh duaise: agus tha an duine mòr a’ foillseachadh a dhroch thograidh: mar sin tha iad ga phasgadh suas.

⁴ Tha an tì as fheàrr dhiubh mar dhris: tha an tì as ionraice nam measg mar phris dhroighinn: is i seo là do luchd‐faire; tha do smachdachadh air teachd; a‑nis bidh iad ann an imcheist.

⁵ Na earbaibh à caraid; na cuiribh muinghinn ann am fear‐iùil: on tè a laigheas ann ad uchd glèidh dorsan do bheòil.

⁶ Oir tha am mac a’ toirt eas‐onoir don athair; tha an nighean ag èirigh suas an aghaidh a màthar, bean a’ mhic an aghaidh a màthar‐chèile: is iad naimhdean duine muinntir a thaighe fhèin.

⁷ Ach seallaidh mise ris an Tighearna: bidh mo dhòchas ann an Dia mo shlàinte: èisdidh mo Dhia rium.

⁸ Na dèan gàirdeachas am aghaidh, O mo nàmhaid; ged thuit mi, èiridh mi; ged shuidheam ann an dorchadas, bidh an Tighearna na sholas dhomh.

⁹ Giùlainidh mi corraich an Tighearna, a chionn gun do pheacaich mi na aghaidh; gus an tagair e mo chùis, agus an toir e breith air mo shon: bheir e a‑mach mi a‑chum an t‑solais; chì mi a fhìreantachd.

¹⁰ Agus chì mo nàmhaid sin, agus còmhdaichidh nàire ise a thubhairt rium, Càit a bheil an Tighearna do Dhia? Chì do shùilean am miann oirre; a‑nis saltrar sìos i mar chlàbar nan sràidean.

¹¹ Anns an là anns am bi do bhallachan air an togail, anns an là sin cuirear am fad uat an t‑òrdagh.

¹² Anns an là sin fòs thig iad ad ionnsaigh o Asiria, agus o na bailtean daingnichte, agus on daingneach eadhon gus an abhainn, agus o fhairge gu fairge, agus o shliabh gu sliabh.

¹³ Gidheadh bidh an talamh na fhàsach, airson a luchd‐àiteachaidh, airson toradh an dèanadais.

¹⁴ Beathaich do shluagh led luirg, treud d’oighreachd, a tha a’ gabhail còmhnaidh gu h‑uaigneach anns an fhrìth; ann am meadhon Charmeil ionaltradh iad, ann am Basan, agus an Gilead, mar anns na làithean o shean.

¹⁵ Mar anns na làithean anns an tàinig iad a‑mach à tìr na h‑Eiphit, nochdaidh mise dhaibh nithean mìorbhaileach.

¹⁶ Chì na cinnich, agus bidh iad fo amhluadh airson an uile chumhachd: cuiridh iad an làmh air am beul, bidh an cluasan bodhar.

¹⁷ Imlichidh iad an duslach mar nathair; gluaisidh iad a‑mach as an tuill mar chnuimhean na talmhainn: bidh eagal orra ron Tighearna ar Dia‑ne, agus bidh iad fo gheilt air do shon‐sa.

¹⁸ Cò as Dia ann cosmhail riutsa, a mhaitheas aingidheachd, agus a ghabhas seachad air easaontas iarmad a oighreachd? Cha ghlèidh e a chorraich gu sìorraidh, a chionn gur toigh leis tròcair.

¹⁹ Tillidh e a‑rìs, gabhaidh e truas dhinn; còmhdaichidh e ar n‑easaontais: seadh, tilgidh tu an uile lochdan ann an doimhneachdan na fairge.

²⁰ Coileanaidh tu an fhìrinn do Iàcob, agus an tròcair do Abrahàm, a mhionnaich thu dar n‑athraichean o na làithean o shean.