Marcus 13 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Dh’innis Crìosd ro‑làimh sgrios an teampaill, 9 geur‐leanmhainn airson an t‑soisgeil, 10 gur èigin an soisgeul a bhith air a shearmonachadh do gach uile chinneach; 14 agus gun tig àmhgharan mòra air na h‑Iùdhaich.

¹ Agus nuair a bha e a’ dol a‑mach as an teampall, thubhairt neach de a dheisciobail ris, A Mhaighistir, feuch ciod a’ ghnè chlach, agus ciod a’ ghnè aitreibh seo!

² Agus fhreagair Iosa agus thubhairt e ris, Am faic thu an aitreabh mhòr seo? Chan fhàgar clach air muin cloiche, nach sgarar o chèile.

³ Agus nuair a shuidh e air Sliabh nan Crann‐ola, fa chomhair an teampaill, dh’fheòraich Peadar, agus Seumas, agus Eòin, agus Anndras, ann an uaigneas dheth,

⁴ Innis dhuinne cuin a bhios na nithean sin, agus ciod e an comharradh nuair a bhios na nithean sin gu lèir air an coileanadh?

⁵ Agus fhreagair Iosa iad, agus thòisich e air a ràdh, Thugaibh an aire nach meall aon neach sibh:

⁶ Oir thig mòran ann am ainm‐sa, ag ràdh, Is mise e: agus meallaidh iad mòran.

⁷ Agus nuair a chluinneas sibh cogaidhean, agus tuairisgeal chogaidhean, na biodh buaireas oirbh: oir is èiginn dhaibh seo teachd; ach chan eil a’ chrìoch ann fhathast.

⁸ Oir èiridh cinneach an aghaidh cinnich, agus rìoghachd an aghaidh rìoghachd: agus bidh crithean‐talmhainn ann an iomadh àit, agus bidh gortan agus trioblaidean ann: is iad sin toiseach dhòrainnean.

⁹ Ach thugaibh an aire dhuibh fhèin; oir bheir iad thairis sibh do chomhairlean: agus anns na sionagogan sgiùrsar sibh, agus cuirear sibh an làthair uachdaran agus rìghrean air mo shon‐sa, mar fhianais dhaibhsan.

¹⁰ Agus is èiginn air tùs an soisgeul a bhith air a shearmonachadh do na h‑uile chinnich.

¹¹ Ach nuair a bheir iad leo sibh, gu ur tabhairt thairis, na biodh e na ro‑chùram oirbh ciod e a labhras sibh, agus na smaoinichibh ro‑làimh air: ach ge bè nì a bheirear dhuibh anns an uair sin fhèin, abraibh e: oir cha sibhse a tha a’ labhairt, ach an Spiorad Naomh.

¹² Agus bheir am bràthair a bhràthair thairis a‑chum bàis, agus an t‑athair a mhac: agus èiridh a’ chlann suas an aghaidh am pàrantan, agus bheir iad fa‑near an cur gu bàs.

¹³ Agus bidh sibh air ur fuathachadh leis na h‑uile dhaoine air sgàth m’ainme‐sa: ach an tì a bhuanaicheas a‑chum na crìche, is e seo a shaorar.

¹⁴ Ach nuair a chì sibh gràinealachd an lèirsgrios, air an do labhair Daniel am fàidh, na seasamh anns an ionad anns nach bu chòir dhi (tuigeadh an tì a leughas), an sin teicheadh iadsan a tha ann an tìr Iudèa a‑chum nam beann:

¹⁵ Agus na tigeadh esan a tha air mullach an taighe a‑nuas don taigh, agus na rachadh e a‑steach a thoirt nì air bith as a thaigh:

¹⁶ Agus an tì a tha anns a’ mhachair, na tilleadh e air ais a thogail a fhallaing leis.

¹⁷ Ach mo thruaighe iad na mnathan sin a tha torrach, agus iadsan a tha a’ toirt cìche anns na làithean sin!

¹⁸ Agus guidhibh‐se gun ur teicheadh a bhith anns a’ gheamhradh.

¹⁹ Oir bidh àmhghar anns na làithean sin, amhail nach robh a leithid ann o thoiseach na cruitheachd a chruthaich Dia gus a‑nis, agus nach mò a bhios.

²⁰ Agus mura giorraicheadh an Tighearna na làithean ud, cha rachadh feòil air bith as: ach airson an t‑sluaigh thaghte, a thagh e fhèin, ghiorraich e na làithean ud.

²¹ Agus an sin ma their neach air bith ribh, Feuch, tha Crìosd an seo, no, Feuch, tha e an sin, na creidibh e:

²² Oir èiridh Crìosdan brèige, agus fàidhean brèige, agus nì iad comharraidhean, agus mìorbhailean a‑chum, nam bu chomasach e, na daoine taghte fhèin a mhealladh.

²³ Agus thugaibh‐se an aire: feuch, ro‑innis mi dhuibh na h‑uile nithean.

²⁴ Ach anns na làithean sin, an dèidh an àmhghair ud, bidh a’ ghrian air a dorchachadh, agus cha toir a’ ghealach a solas uaipe;

²⁵ Agus tuitidh reultan nèimh, agus bidh na cumhachdan a tha anns na nèamhan air an crathadh.

²⁶ Agus an sin chì iad Mac an Duine a’ teachd anns na neòil, maille ri mòr‐chumhachd agus glòir.

²⁷ Agus an sin cuiridh e a aingil a‑mach, agus cruinnichidh e ri chèile a dhaoine taghte fhèin o na ceithir gaothan, o leth‐iomall na talmhainn gu leth‐iomall nèimh.

²⁸ A‑nis fòghlamaibh cosamhlachd on chraoibh‐fhìge. Nuair a bhios a geug a‑nis maoth, agus a chuireas i a‑mach a duilleach, tha fhios agaibh gu bheil an samhradh am fagas;

²⁹ Agus mar an ceudna sibhse, nuair a chì sibh na nithean sin a’ tachairt, biodh fhios agaibh gu bheil e am fagas, eadhon aig na dorsan.

³⁰ Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh nach tèid an ginealach seo thairis gus an coileanar na nithean sin uile.

³¹ Thèid nèamh agus talamh thairis; ach cha tèid mo bhriathran‐sa thairis a‑chaoidh.

³² Ach chan eil fhios an là no na h‑uaire sin aig neach air bith, chan eil aig na h‑ainglean a tha air nèamh, no aig a’ Mhac, ach aig an Athair.

³³ Thugaibh fa‑near, dèanaibh faire agus ùrnaigh; oir chan eil fhios agaibh cuin a thig an t‑àm.

³⁴ Oir tha Mac an Duine mar dhuine a chaidh air thuras, agus a dh’fhàg a thaigh fhèin, agus a thug da sheirbhisich cumhachd, agus a obair fhèin do gach neach, agus a thug àithne don dorsair faire a dhèanamh.

³⁵ Uime sin dèanaibh‐se faire, oir chan eil fhios agaibh cuin a thig maighistir an taighe; an ann air feasgar, no air mheadhon‐oidhche, no aig gairm‐choileach, no anns a’ mhadainn;

³⁶ Air eagal air teachd dha gu h‑obann, gum faigh e sibh nur cadal.

³⁷ Agus na nithean a tha mi ag ràdh ribhse, tha mi ag ràdh ris na h‑uile dhaoine, Dèanaibh faire.