Lùcas 5 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Theagaisg Crìosd an sluagh à luing Pheadair; 4 le tarraing mhìorbhailich èisg nochd e cionnas a bha e gus Peadar agus a chompanaich a dhèanamh nan iasgairean air daoine: 12 ghlan e neach a bha na lobhar, etc.

¹ Agus thàrladh, nuair a bha am poball a’ dlùth‐theannadh air a‑chum facal Dhè èisdeachd, gun do sheas e làimh ri loch Ghenesaret,

² Agus chunnaic e dà luing nan seasamh ri taobh an loch: ach bha na h‑iasgairean air dol a‑mach asda, agus a’ nighe an lìon.

³ Agus chaidh e a‑steach do aon de na bàtaichean a bu le Sìmon, agus dh’iarr e air dol a‑mach beagan o thìr: agus air suidhe dha, theagaisg e an sluagh as a’ bhàta.

⁴ A‑nis nuair a sguir e de labhairt, thubhairt e ri Sìmon, Cuir a‑mach a‑chum na doimhne, agus leigibh sìos ur lìn a‑chum tarraing.

⁵ Agus fhreagair Sìmon, agus thubhairt e ris, A Mhaighistir, shaothraich sinn feadh na h‑oidhche uile, agus cha do ghlac sinn nì sam bith: ach air d’fhacal‐sa leigidh mi sìos an lìon.

⁶ Agus nuair a rinn iad seo, chuartaich iad tacar mòr èisg, ionnas gun do bhriseadh an lìon.

⁷ Agus smèid iad air an companaich, a bha anns an luing eile, teachd agus còmhnadh a dhèanamh leo. Agus thàinig iad, agus lìon iad an dà luing, ionnas gu robh iad an inbhe dol fodha.

⁸ Nuair a chunnaic Sìmon Peadar seo thuit e sìos aig glùinean Iosa, ag ràdh, Imich uamsa, a Thighearna, oir is duine peacach mi.

⁹ Oir ghlac uamhas e fhèin agus iadsan uile a bha maille ris, airson an tarraing èisg a ghlac iad:

¹⁰ Agus mar an ceudna Seumas agus Eòin, mic Shebede, a bha nan companaich aig Sìmon. Agus thubhairt Iosa ri Sìmon, Na biodh eagal ort; à seo suas glacaidh tu daoine.

¹¹ Agus nuair a thug iad am bàtaichean gu tìr, dh’fhàg iad na h‑uile nithean, agus lean iad esan.

¹² Agus nuair a bha esan ann am baile àraidh, feuch duine làn de luibhre: agus air dha Iosa fhaicinn, thuit e sìos air a aghaidh, agus ghuidh e air, ag ràdh, A Thighearna, mas toil leat, tha thu comasach air mise a ghlanadh.

¹³ Agus shìn e a làmh, agus bhean e ris, ag ràdh, Is toil leam; bi glan. Agus air ball dh’fhàg an luibhre e.

¹⁴ Agus dh’àithn e dha gun innse do neach air bith: Ach imich, agus nochd thu fhèin don t‑sagart, agus thoir seachad airson do ghlanaidh, mar a dh’àithn Maois mar fhianais dhaibh.

¹⁵ Ach bu mhò a sgaoileadh a iomradh‐san: agus thàinig sluagh mòr an ceann a chèile a‑chum èisdeachd, agus a bhith air an slànachadh leis on eucailean.

¹⁶ Agus chaidh e air leth a‑chum an fhàsaich, agus rinn e ùrnaigh.

¹⁷ Agus thàrladh air là àraidh, nuair a bha e a’ teagasg, gu robh nan suidhe an sin Pharasaich agus luchd‐teagaisg an lagha, a thàinig as gach uile bhaile de Ghalile, agus de Iudèa, agus o Ierusalem: agus bha cumhachd an Tighearna an làthair a‑chum an slànachadh.

¹⁸ Agus, feuch, ghiùlain daoine air leabaidh duine air an robh a’ phairilis: agus dh’iarr iad a thoirt a‑steach, agus a chur na làthair‐san.

¹⁹ Agus nuair nach d’fhuair iad seòl air am faodadh iad a thoirt a‑steach, le meud na cuideachd, chaidh iad suas air an taigh, agus leig iad sìos tro mhullach an taighe e fhèin agus a leabaidh, anns a’ mheadhon an làthair Iosa.

²⁰ Agus nuair a chunnaic e an creideamh, thubhairt e ris, A dhuine, tha do pheacaidhean air am maitheadh dhut.

²¹ Agus thòisich na sgrìobhaichean agus na Pharasaich air reusonachadh, ag ràdh, Cò e seo a tha a’ labhairt toibheim? Cò a dh’fhaodas peacaidhean a mhaitheadh ach Dia a‑mhàin?

²² Ach air aithneachadh an smuaintean do Iosa, fhreagair e agus thubhairt e riu, Ciod a tha sibh a’ reusonachadh nur cridheachan?

²³ Cia aca as fhasa a ràdh, Tha do pheacaidhean air am maitheadh dhut, no a ràdh, Èirich agus imich?

²⁴ Ach a‑chum gum bi fhios agaibh gu bheil cumhachd aig Mac an Duine peacaidhean a mhaitheadh air thalamh (thubhairt e ri fear na pairilis), tha mi ag ràdh riut, Eirich, agus tog do leabaidh, agus imich dod thaigh.

²⁵ Agus dh’èirich e air ball nan làthair, agus thog e an leabaidh air an robh e na laighe, agus chaidh e da thaigh fhèin a’ toirt glòire do Dhia.

²⁶ Agus ghlac uamhas iad uile, agus thug iad glòir do Dhia, agus lìonadh le eagal iad, ag ràdh, Chunnaic sinne nithean do‑chreidsinn an‑diugh.

²⁷ Agus an dèidh nan nithean sin, chaidh e a‑mach, agus chunnaic e cìs‐mhaor dom b’ainm Lèbhi na shuidhe aig àite‐togail na cìse; agus thubhairt e ris, Lean mise.

²⁸ Agus air fàgail nan uile nithean dha, dh’èirich e, agus lean e e.

²⁹ Agus rinn Lèbhi fèisd mhòr dha na thaigh fhèin: agus bha cuideachd mhòr de chìs‐mhaoir, agus de mhuinntir eile a shuidh maille riu.

³⁰ Agus rinn an sgrìobhaichean agus am Pharasaich gearan an aghaidh a dheisciobal‐san, ag ràdh, Carson a tha sibh ag ithe agus ag òl maille ri cìs‐mhaoir agus ri peacaich?

³¹ Agus fhreagair Iosa agus thubhairt e riu, Chan eil feum acasan a tha slàn air an lèigh, ach acasan a tha tinn.

³² Cha tàinig mise a ghairm nam fìrean, ach nam peacach a‑chum aithreachais.

³³ Agus thubhairt iadsan ris, Carson a tha deisciobail Eòin gu tric ri trasgadh, agus a’ dèanamh ùrnaigh, agus mar an ceudna deisciobail nam Pharasach; ach tha do dheisciobail‐sa ag ithe agus ag òl?

³⁴ Agus thubhairt esan riu, Am faod sibh a thoirt air cloinn seòmar an fhir nuadh‐phòsda trasg a dhèanamh, am feadh a tha am fear nuadh‐pòsda maille riu?

³⁵ Ach thig na làithean nuair a bheirear am fear nuadh‐pòsda uapa; an sin nì iad trasg anns na làithean sin.

³⁶ Agus labhair e mar an ceudna cosamhlachd riu: Cha chuir neach air bith mìr de aodach nuadh air seann aodach, no reubaidh an t‑aodach nuadh e, agus cha tig am mìr den aodach nuadh ris an t‑seann aodach.

³⁷ Agus cha chuir duine sam bith fìon nuadh ann an seann searragan; no brisidh am fìon nuadh na searragan, agus dòirtear e fhèin, agus caillear na searragan.

³⁸ Ach is còir fìon nuadh a chur ann an searragan nuadha; agus bidh iad le chèile tèarainte.

³⁹ Agus chan eil duine sam bith, air dha seann fhìon òl, a dh’iarras air ball fìon nuadh; oir their e, Is e an seann fhìon as fèarr.