Isaiah 1 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Tha Isaiah a’ gearan a chionn gun d’rinn Iùdah ceannairc an aghaidh an Tighearna. 5 Truaillidheachd an t‑sluaigh. 10 Chronaich am fàidh iad airson an tabhartas dìomhain; 16 agus chomhairlich e dhaibh aithreachas a ghabhail. 23 Sgrios nan aingidh.

¹ Taisbeanadh Isaiah mhic Amois, a chunnaic e mu thimcheall Iùdah, agus Ierusaleim, ann an làithean Usiah, Iotaim, Ahais, agus Heseciah, rìghrean Iùdah.

² Cluinnibh, O nèamhan, agus tabhair èisdeachd, O thalaimh, oir tha an Tighearna a’ labhairt: Dh’altraim mise, agus thog mi suas clann; agus rinn iadsan ceannairc am aghaidh.

³ Is aithne don damh a shealbhadair, agus don asail prasach a maighistir; ach chan aithne do Israel; chan eil mo shluagh‐sa a’ toirt fa‑near.

⁴ Ah, cinneach peacach! Sluagh luchdaichte le aingidheachd! Sìol nan daoi! Clann a tha nam milltearan! Thrèig iad an Tighearna, bhrosnaich iad Tì naomh Israeil gu feirg, dh’fhalbh iad air an ais.

⁵ Carson a bhuailear sibh nas mò? Thèid sibh nas fhaide agus nas fhaide air seachran. Tha an ceann uile tinn, agus an cridhe uile fann.

⁶ O bhonn na coise gu ruig an ceann, chan eil fallaineachd ann; ach lot, agus bruthadh, agus creuchd lobhte; cha do theannaicheadh ri chèile iad, cha do cheangladh suas iad, cha do thaisicheadh le ola iad.

⁷ Tha ur tìr fàs, tha ur bailtean air an losgadh le teine; ur fearann, tha coigrich ga ithe suas nur làthair; agus dh’fhàsaicheadh e, mar gum biodh e air a sgrios le sluagh coimheach.

⁸ Agus tha nighean Shioin air a fàgail mar bhothan ann am fìonlios, mar thaigh‐fasgaidh ann an gàrradh chularan, mar bhaile air a theannachadh le naimhdean.

⁹ Mura biodh gun d’fhàg Tighearna nan sluagh iarmad ro‑bheag againn, is ann a bhitheamaid mar Shòdom, bhitheamaid cosmhail ri Gomorrah.

¹⁰ Cluinnibh facal an Tighearna, O uachdarana Shòdoim; èisdibh ri lagh ar Dè‑ne, a mhuinntir Ghomorrah:

¹¹ Ciod e lìonmhorachd ur n‑ìobairtean dhòmhsa? deir an Tighearna: tha mi làn de thabhartasan‐loisgte reitheachan, agus de shaill bheathaichean biadhte; ach ann am fuil tharbh, agus uan, agus bhoc ghoibhre, chan eil mo thlachd.

¹² Nuair a thig sibh gu ur taisbeanadh fhèin ann am làthair‐sa, cò a dh’iarr seo air ur làimh, mo chùirtean‐sa a shaltairt?

¹³ Na tugaibh tabhartas dìomhain uaibh nas mò: tha tùis na gràinealachd dhomh; a’ ghealach ùr, agus an t‑sàbaid, gairm a’ cho‐chruinneachaidh, chan fhaodar leam fhulang; is euceart eadhon an co‑ghairm naomh.

¹⁴ Ur gealaichean ùra, agus ur fèillean suidhichte, is fuath lem anam; tha iad nan eallaich orm; tha mi sgìth den giùlan.

¹⁵ Agus nuair a shìneas sibh a‑mach ur làmhan, falaichidh mise mo shùilean uaibh; seadh nuair a nì sibh iomadh ùrnaigh, chan èisd mi: tha ur làmhan làn fala.

¹⁶ Nighibh, glanaibh; cuiribh air falbh olc ur dèanadais as mo shealladh; sguiribh den olc.

¹⁷ Fòghlamaibh math a dhèanamh; iarraibh breitheanas; dèanaibh fuasgladh air an fhear a tha sàraichte; cumaibh còir ris an dìlleachdan; tagraibh cùis na bantraich.

¹⁸ Thigibh a‑nis, agus tagramaid ri chèile, deir an Tighearna; ged robh ur peacaidhean mar an sgàrlaid, bidh iad geal mar an sneachd; ged robh iad dearg mar chorcar, bidh iad mar olainn.

¹⁹ Ma bhios sibh toileach agus umhail, ithidh sibh toradh math an fhearainn:

²⁰ Ach ma bhios sibh eas‐umhail agus ceannairceach, ithear suas sibh leis a’ chlaidheamh; oir labhair beul an Tighearna e.

²¹ Cionnas a dh’fhàs a’ chathair dhìleas na strìopaich! Bha i làn de bhreitheanas, bha ionracas a’ gabhail còmhnaidh innte, ach a‑nis mortairean.

²² Tha d’airgead air fàs na shalchar; tha d’fhìon air a mheasgadh le uisge:

²³ Tha d’uachdarain ceannairceach, agus nan companaich mhèirleach; tha gach aon dhiubh an geall air tìodhlac, agus a’ leantainn dhuaisean; ris an dìlleachdan chan eil iad a’ cumail cothroim, agus cìs na bantraich chan eil a’ teachd nan làthair.

²⁴ Uime sin deir an Tighearna, Tighearna nan sluagh, Tì cumhachdach Israeil, Aha! bheir mi fois dhomh fhèin a‑thaobh m’eascairdean; dìolaidh mi mi fhèin air mo naimhdean.

²⁵ Agus tillidh mi mo làmh ort, agus glanaidh mi uat do shalchar gu ro‑ghlan, agus bheir mi air falbh d’uile staoin.

²⁶ Agus aisigidh mi do bhritheamhan mar air tùs, agus do chomhairlichean mar a bha iad an toiseach; na dhèidh sin goirear dhìot baile na fìreantachd, a’ chathair dhìleas.

²⁷ Saorar Sion ann am breitheanas, agus a muinntir iompaichte ann am fìreantachd.

²⁸ Agus claoidhear luchd‐easaontais agus peacaich maraon; agus bidh iadsan a thrèigeas an Tighearna air an caitheamh as.

²⁹ Oir gabhaidh iad nàire de na daragan a mhiannaich sibh; agus bidh rudhadh gruaidh oirbh airson nan liosan a roghnaich sibh:

³⁰ Oir bidh sibh mar dharaig aig a bheil a duilleach air seargadh, agus mar lios anns nach eil uisge.

³¹ Agus bidh an duine làidir mar asgart, agus a obraiche mar shrad: agus loisgidh iad le chèile cuideachd, agus cha bhi neach ann a mhùchas iad.