Iob 7 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Tha Iob a’ caoidh gu bheil a thrioblaid ro throm air a shon; 11 agus ann an seirbhe a spioraid a’ dèanamh gearain ri Dia. 20 Dh’aidich e eusaontas fhèin ann am fianais Dhè.

¹ Nach eil àm suidhichte aig an duine air thalamh, agus mar làithean fhir‐tuarasdail a làithean?

² Mar a mhiannaicheas an seirbhiseach an sgàil, agus mar a bhios sùil aig an fhear‐tuarasdail ri duais a obrach;

³ Mar sin fhuair mise mar sheilbh dhomh fhèin mìosan dìomhanais, agus àirmhear dhomh oidhcheannan cràidh.

⁴ Ma laigheas mi sìos, their mi, Cuin a dh’èireas mi, agus a thèid an oidhche thairis? Agus tha mi a’ làn‐luasgaidh a‑null agus a‑nall gu briseadh na fàire.

⁵ Tha m’fheòil air a còmhdachadh le cnuimhean agus spairtean ùire; bhris mo chraiceann, agus tha e breun.

⁶ Tha mo làithean nas luaithe na spàl figheadair, agus tha iad air an caitheamh gun dòchas.

⁷ Cuimhnich gur gaoth mo bheatha: cha till mo shùil a dh’fhaicinn maith.

⁸ Sùil an tì a chunnaic mi, chan fhaic i mi: bidh do shùilean orm, agus cha bhi mi ann.

⁹ Caithear an neul, is thèid e as; mar sin esan a thèid sìos don uaigh, cha tig e a‑nìos.

¹⁰ Cha till e nas mò a dh’ionnsaigh a thaighe; agus chan aithnich a àit e nas mò.

¹¹ Uime sin cha chùm mi mo bheul; labhraidh mi ann an teanntachd mo spioraid; gearainidh mi ann an seirbhe m’anama.

¹² Am muir mi, no muc‐mhara, gun cuireadh tu faire orm?

¹³ Ma their mi, Bheir mo leabaidh furtachd dhomh; aotromaichidh m’uirigh mo ghearan;

¹⁴ An sin cuiridh tu fuathas orm le aislingean, agus uamhas le seallaidhean:

¹⁵ Agus is fheàrr lem anam tachdadh, bàs na beatha.

¹⁶ Tha mi a’ gabhail gràin dheth; cha b’àill leam a bhith beò gu bràth: leig leam, oir is dìomhanas mo làithean.

¹⁷ Ciod e an duine, gun àrdaicheadh tu e? Agus gun suidhicheadh tu do chridhe air?

¹⁸ Agus gum fiosraicheadh tu e gach madainn? Gach mionaid gun dearbhadh tu e?

¹⁹ Cia fhad a bhios tu gun dealachadh rium? Agus nach leig thu leam gus an sluig mi sìos mo shile?

²⁰ Pheacaich mi; ciod a nì mi dhut, O fhir‐coimhead dhaoine? Carson a chuir thu mi ad aghaidh, agus a tha mi am èire orm fhèin?

²¹ Agus carson nach maith thu m’easaontas, agus nach cuir thu air falbh m’euceart? Oir a‑nis anns an duslach caidlidh mi; agus iarraidh tu mi anns a’ mhadainn, ach cha bhi mi ann.