Iob 39 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

Nochd Dia a chumhachd fhèin, agus anfhainneachd agus aineolas an duine, le e a bhith a’ coimhead agus a’ riaghladh fhiadh‐bheathaiche na macharach air dhòigh neo‐aithnichte do chreutair.

¹ An aithne dhutsa an t‑àm anns am beir gobhair fhiadhaich na creige? An toir thu fa‑near cuin a bheireas na h‑èildean laoigh?

² An urrainn thu na mìosan àireamh a choileanas iad, agus an aithne dhut an t‑àm anns am beir iad?

³ Cromaidh iad iad fhèin, beiridh iad an àl, tilgidh iad dhiubh an do‑bhròn.

⁴ Tha an àl ann an culaidh mhaith, tha iad a’ fàs suas anns na cluainean; thèid iad a‑mach, agus cha till iad dan ionnsaigh.

⁵ Cò a chuir a‑mach an t‑asal fiadhaich saor, agus cò a dh’fhuasgail ceanglaichean an asail fhiadhaich?

⁶ Don do rinn mi a thaigh den fhàsach, agus a àite‐còmhnaidh den fhearann neo‐thorrach.

⁷ Nì e tarcais air mòr‐shluagh a’ bhaile; ri èigheach an fhir‐ghreasaidh chan èisd e.

⁸ Rannsaichidh e na slèibhtean a‑chum ionaltraidh, agus siridh e an dèidh gach nì uaine.

⁹ Am bi an t‑aon‐adharcach toileach air seirbhis a dhèanamh dhut? Am fan e aig do phrasaich?

¹⁰ An ceangail thu an t‑aon‐adharcach le a chuing anns a’ chlais? No an cliath e na gleanntan ad dhèidh?

¹¹ An earb thu as, a chionn gur mòr a neart? No am fàg thu d’obair dha?

¹² An creid thu e gun aisig e do shìol, agus gun cruinnich e e dod ùrlar‐bualaidh?

¹³ An tusa a thug sgiathan brèagha do na peucagan? No sgiathan agus iteach don struth;

¹⁴ A dh’fhàgas a h‑uibhean anns an talamh, agus a bhlàthaicheas iad anns an duslach,

¹⁵ Agus a dhìochuimhnicheas gum faod cas am bruthadh, no fiadh‐bheathach na machrach am briseadh?

¹⁶ Cruadhaichear i an aghaidh a h‑àlaich, mar nach bu leatha iad: dìomhain tha a saothair gun eagal;

¹⁷ A chionn gun do dhiùlt Dia dhi gliocas, agus nach do roinn e tuigse rithe.

¹⁸ Ge bè uair a thogas i i fhèin an àird, nì i tàir air an each, agus air a mharcach.

¹⁹ An tug thusa neart don each? An d’èidich thu a mhuineal le tàirneanaich?

²⁰ An dèan thu gealtach e mar an leumnach‐uaine? Is uamhasach glòir a chuinneinean.

²¹ Bùraichidh e le a chois anns a’ ghleann, agus nì e gàirdeachas na neart: thèid e air aghaidh an coinneamh an airm.

²² Nì e magadh air eagal, agus cha bhi uamhann air, agus cha till e air ais o fhaobhar a’ chlaidheimh.

²³ Nì am balg‐saighid torman na aghaidh, an t‑sleagh loinnreach agus an gath.

²⁴ Le gairge agus feirg cladhaichidh e an talamh; agus cha chreid e gur i fuaim na trompaid a tha ann.

²⁵ Am meadhon fuaim na trompaid their e, Ha, ha! agus fad as gabhaidh e boladh a’ chatha, tàirneanaich nan ceannard, agus na h‑iolaich.

²⁶ An ann led ghliocas‐sa a dh’itealaicheas an t‑seabhag, a shìneas i a sgiathan a làimh na h‑àird a deas?

²⁷ An ann air d’àithne‐sa a dh’èireas an iolaire suas, agus a nì i a nead gu h‑àrd?

²⁸ Gabhaidh i còmhnaidh anns a’ charraig, agus fanaidh i air sgòrr na carraig, agus anns an daingneach.

²⁹ As a sin iarraidh i cobhartach; chì a sùilean fad as.

³⁰ Agus sùgaidh a h‑àlach suas fuil; agus far am bi na mairbh, an sin bidh ise.