Iob 21 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Dh’iarr Iob gun èisdeadh a chàirdean gu furachair ra chainnt: 7 tha e a’ nochdadh gu bheil na h‑aingidh air uairean a’ soirbheachadh; 16 agus air uairean eile gu bheil an sgrios soilleir. 30 Tha an t‑aingidh air a ghleidheadh a‑chum là an sgrios.

¹ Ach fhreagair Iob, agus thubhairt e,

² Eisdibh gu furachair rim chainnt, agus biodh seo mar ur comhfhurtachd.

³ Fuilingibh dhomh, agus labhraidh mi; agus an dèidh dhomh labhairt, cuiribh ri ur fanaid.

⁴ Am thaobh‐sa, an ann ri duine a tha mo ghearan? Agus nam b’ann, carson nach biodh mo spiorad fo bhuaireas?

⁵ Amhaircibh orm, agus biodh ioghnadh oirbh, agus cuiribh ur làmh air ur beul.

⁶ Oir nuair a chuimhnicheas mi, tha eagal orm; agus glacaidh geilt‐chrith m’fheòil.

⁷ Carson a tha na h‑aingidh beò, a dh’fhàsas iad sean, agus a bhios iad àrd ann an cumhachd?

⁸ Tha an sliochd air a dhaingneachadh nam fianais maille riu, agus an gineal fa chomhair an sùl.

⁹ Tha an taighean saor o eagal; agus chan eil slat Dhè orra.

¹⁰ Ginidh an tarbh, agus chan fhàilnich e; beiridh am bò laogh, agus cha tilg i e.

¹¹ Cuiridh iad a‑mach an clann bheag mar threud; agus dannsaidh an gineal.

¹² Togaidh iad an tiompan agus a’ chlàrsach; agus nì iad gàirdeachas ri fuaim an orgain.

¹³ Caithidh iad an làithean ann an saoibhreas, agus ann an tiota thèid iad sìos don uaigh.

¹⁴ Agus their iad ri Dia, Imich uainn; oir chan àill leinn eòlas do shlighean.

¹⁵ Cò e an t‑Uile‐chumhachdach, gun dèanamaid seirbhis dha? Agus ciod an tairbhe a bhios ann dhuinn, ma nì sinn ùrnaigh ris?

¹⁶ Feuch, chan eil am math nan làimh: tha comhairle nan aingidh fada uamsa.

¹⁷ Cia minig a chuirear coinneal nan aingidh as? Agus a thig an sgrios orra? Roinnidh Dia doilgheasan na fheirg.

¹⁸ Bidh iad mar asbhuain ron ghaoith, agus mar mholl a bheir an iomaghaoth leatha.

¹⁹ Taisgidh Dia suas a euceart‐san da chloinn: dìolaidh e dha, agus bidh fhios aig air.

²⁰ Chì a shùilean a sgrios, agus de fheirg an Uile‐chumhachdaich òlaidh e.

²¹ Oir ciod an tlachd a bhios aige na thaigh na dhèidh, nuair a ghearrar as àireamh a mhìos nam meadhon?

²² Do Dhia an teagaisg neach air bith eòlas, agus gur e fhèin a bheir breith orrasan a tha àrd?

²³ Bàsaichidh e seo na làn neart, agus e uile aig fois agus an sìth.

²⁴ Tha a innidh làn saill, agus a chnàmhan air an taiseachadh le smior.

²⁵ Agus bàsaichidh e sin ann an seirbhe a anama, agus chan ith e idir le toil‐inntinn.

²⁶ Cuideachd anns an duslach laighidh iad, agus còmhdaichidh cnuimhean iad.

²⁷ Feuch, is aithne dhomh ur smuaintean, agus na h‑innleachdan a tha sibh a’ dealbhadh gu h‑eucorach am aghaidh:

²⁸ Oir their sibh, Càit a bheil taigh an duine mhòir, agus càit a bheil ionadan‐còmhnaidh nan aingidh?

²⁹ Nach d’fheòraich sibh dhiubhsan a ghabhas seachad air an t‑slighe? Agus nach aithne dhuibh an comharraidhean?

³⁰ Gun gleidhear an t‑aingidh a‑chum là an sgrios; a‑chum là na feirge gun toirear a‑mach iad.

³¹ Cò a chuireas an cèill a shlighe as an aodann: agus cò a dh’ìocas dha na rinn e?

³² Ach a‑chum na h‑uaighe bheirear e, agus anns an àit‐adhlacaidh fanaidh e.

³³ Bidh fòidean a’ ghlinne milis dha, agus tàirngidh gach duine na dhèidh, mar a tha iad do‑àireamh roimhe.

³⁴ Cionnas, matà, a tha sibh a’ tabhairt comhfhurtachd dhomh gu dìomhain, nuair a tha cealg nur freagradh?