Iob 14 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Dh’aslaich Iob fad‐fhulangas Dhè, do bhrìgh gu bheil an duine air bheag làithean agus làn àmhghair. 13 Dh’iarr e àite tàimh gus an tigeadh crìoch an àimsir suidhichte aige.

¹ Tha an duine a rugadh o mhnaoi geàrr‐shaoghalach, agus làn àmhghair.

² Mar bhlàth thig e a‑mach, agus gearrar sìos e: agus teichidh e mar sgàil, agus chan fhan e.

³ Gidheadh air a leithid sin dh’fhosgail thu do shùilean; agus mise tha thu a’ tabhairt gu breitheanas maille riut.

⁴ Cò a bheir glan à neòghlan? Cha tabhair a h‑aon.

⁵ Gu deimhinn tha a làithean suidhichte, tha àireamh a mhìos agadsa, dh’òrdaich thu a chrìochan, agus cha tèid e thairis orra.

⁶ Tionndaidh uaithe a‑chum gum bi fois aige, gus an coilean e mar fhear‐tuarasdail a là.

⁷ Oir tha dòchas à craoibh, mar ghearrar sìos i, gum fàs i a‑rìs, agus nach fàilnich a faillean òg.

⁸ Ged fhàs a freumh sean anns an talamh, agus anns an ùir ged bhàsaich a stoc;

⁹ Trìd fhàile an uisge ùr‑fhàsaidh i, agus bheir i a‑mach geugan mar òg‑chraoibh.

¹⁰ Ach bàsaichidh fear, agus thèid gu tur as dha; agus bheir duine suas an deò, agus càit a bheil e?

¹¹ Fàilnichidh na h‑uisgeachan on mhuir, agus caithear an abhainn, agus tiormaichidh i suas:

¹² Mar sin laighidh an duine sìos, agus chan èirich e, gus nach bi na nèamhan ann, cha mhosgail iad, agus cha dùisgear as an cadal iad.

¹³ Och, nach falaicheadh tu mi anns an uaigh, nach gleidheadh tu mi ann an uaigneas, gus am biodh d’fhearg thairis! Nach suidhicheadh tu dhomh àm àraidh, agus gun cuimhnicheadh tu mi!

¹⁴ Ma bhàsaicheas duine, an tig e beò? Uile làithean m’aimsire suidhichte feithidh mi, gus an tig mo chaochladh.

¹⁵ Gairmidh tusa, agus freagraidh mise thu: air obair do làmh bidh dèidh agad.

¹⁶ Oir a‑nis tha thu ag àireamh mo cheum: agus nach eil thu ri faire air mo pheacadh?

¹⁷ Seulaichte ann an ceanglachan tha m’easaontas, agus fuaighidh tu suas m’euceart.

¹⁸ Agus gu deimhinn tuitidh a’ bheinn, agus thèid as dhi; agus atharraichear a’ charraig as a h‑àite.

¹⁹ Caithidh na h‑uisgeachan na clachan: bheir thu tuil air na nithean a dh’fhàsas à ùir na talmhainn, agus sgriosaidh tu dòchas an duine.

²⁰ Buadhaichidh tu gu bràth na aghaidh, agus siùbhlaidh e: caochlaidh tu a ghnùis, agus cuiridh tu air falbh e.

²¹ Urramach fàsaidh a mhic, agus cha bhi fhios aige air; agus ìslichear iad, ach cha toir e fa‑near iad.

²² Ach bidh a fheòil an taobh a‑staigh dheth cràiteach, agus nì a anam an taobh a‑staigh dheth bròn.