Iob 10 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Ann an searbhas anama thagair Iob a chùis an làthair Dhè: 18 tha e a’ caoidh nach tug e suas an deò gun sùil ga fhaicinn. 20 Ghuidh e air Dia beagan comhfhurtachd a thabhairt dha.

¹ Tha m’anam sgìth dem bheatha; fàgaidh mi mo ghearan orm fhèin; labhraidh mi ann an seirbhe m’anama.

² Their mi ri Dia, Na dìt mi; thoir fios dhomh carson a tha thu a’ cur am aghaidh.

³ Am math leat gun sàraicheadh tu? Gun dèanadh tu tàir air obair do làmh? Agus gun dealraicheadh tu air comhairle nan aingidh?

⁴ A bheil sùilean feòla agad? An ann mar a chì duine a chì thusa?

⁵ An ann mar làithean duine a tha do làithean‐sa? A bheil do bhliadhnachan mar làithean duine,

⁶ Gun sireadh tu airson m’euceirt, agus gun rannsaicheadh tu airson mo pheacaidh?

⁷ Tha fhios agad nach do rinn mi gu h‑aingidh: agus chan eil neach ann a shaoras od làimh.

⁸ Shaothraich do làmhan‐sa mi, agus rinn iad mi coicheart mun cuairt; agus an sgrios thu mi?

⁹ Cuimhnich, guidheam ort, gur ann mar chriadh a rinn thu mi; agus gu duslach an tionndaidh thu mi a‑rìs?

¹⁰ Mar bhainne nach do thaom thu mi a‑mach, agus mar chàise nach do dhaingnich thu mi?

¹¹ Le craiceann agus le feòil chòmhdaich thu mi, agus le cnàmhan agus fèithean‐luthaidh dhìon thu mi.

¹² Beatha agus coibhneas dheònaich thu dhomh, agus choimhead do fhreasdal mo spiorad.

¹³ Agus na nithean seo dh’fhalaich thu ad chridhe: tha fhios agam gu bheil seo agad.

¹⁴ Ma pheacaicheas mi, bheir thu fa‑near mi, agus om euceart cha saor thu mi.

¹⁵ Ma bhios mi aingidh, mo thruaighe mi! Agus ma bhios mi ionraic, cha tog mi mo cheann. Làn maslaidh tha mi, agus faic fhèin m’àmhghar;

¹⁶ Oir tha e a’ meudachadh; mar leòmhann garg tha thu a’ sealg orm: agus a‑rìs tha thu gad nochdadh fhèin iongantach orm.

¹⁷ Tha thu ag ath‐nuadhachadh d’fhianaisean am aghaidh, agus a’ meudachadh do chorraich rium; tha caochladh agus cogadh am aghaidh.

¹⁸ Carson, matà, a thug thu a‑mach as a’ bhroinn mi? Och nach tug mi suas an deò, gun sùil gam fhaicinn!

¹⁹ Bhithinn mar nach bithinn ann: on bhroinn a dh’ionnsaigh na h‑uaighe bhithinn air mo ghiùlan.

²⁰ Nach tearc mo làithean? Sguir, matà, agus leig leam, agus gum faigh mi beagan comhfhurtachd,

²¹ Mun siubhail mi, agus nach till mi tuilleadh, gu tìr an dorchadais agus sgàil a’ bhàis;

²² Tìr dorchadais mar dhuibhre sgàil a’ bhàis; agus as eugmhais gach riaghailt, agus far a bheil an solas mar dhorchadas.