Eòin 16 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Thug Crìosd comhfhurtachd da dheisciobail an aghaidh trioblaid, le gealladh an Spioraid Naoimh, agus aiseirigh fhèin agus a dhol suas air nèamh; 23 thug e cinnte dhaibh gum bi na h‑ùrnaighean a nithear na ainm‐san taitneach da Athair.

¹ Na nithean seo labhair mi ribh, a‑chum nach faigheadh sibh oilbheum.

² Cuiridh iad as an t‑sionagog sibh: seadh, thig an uair, ge bè neach a mharbhas sibh, gun saoil e gu bheil e a’ dèanamh seirbhis do Dhia.

³ Agus nì iad na nithean seo, do bhrìgh nach aithne dhaibh an t‑Athair, no mise.

⁴ Ach dh’innis mi na nithean seo dhuibh, a‑chum nuair a thig an t‑àm, gun cuimhnich sibh gun d’innis mi dhuibh iad. Ach cha dubhairt mi na nithean seo ribh o thùs, do bhrìgh gu robh mi maille ribh.

⁵ Ach a‑nis tha mi a’ dol a‑chum an tì a chuir uaithe mi; agus chan eil a h‑aon agaibhse a’ feòraich dhìom, Càit a bheil thu a’ dol?

⁶ Ach a chionn gun dubhairt mi na nithean seo ribh, lìon do‑bhròn ur cridhe.

⁷ Gidheadh tha mi ag innse dhuibh na fìrinn. Is buannachd dhuibh mise a dh’fhalbh: oir mura falbh mi, cha tig an Comhfhurtair dur n‑ionnsaighse; ach ma dh’fhalbhas mi, cuiridh mi esan dur n‑ionnsaigh.

⁸ Agus nuair a thig esan, bheir e dearbh‐shoilleireachd don t‑saoghal mu pheacadh, agus mu fhìreantachd, agus mu bhreitheanas;

⁹ Mu pheacadh, do bhrìgh nach eil iad a’ creidsinn annamsa;

¹⁰ Mu fhìreantachd, do bhrìgh gu bheil mi dol a dh’ionnsaigh m’Athar, agus nach faic sibh nas mò mi;

¹¹ Mu bhreitheanas, a chionn gu bheil uachdaran an t‑saoghail seo air a dhìteadh.

¹² Tha mòran nithean agam fhathast ri ràdh ribh, ach chan urrainn sibh an giùlan an tràth seo.

¹³ Ach nuair a thig esan, Spiorad na fìrinn, treòraichidh e sibh a‑chum gach uile fhìrinn: oir cha labhair e uaithe fhèin: ach labhraidh e na h‑uile nithean a chluinneas e: agus foillsichidh e dhuibhse nithean a tha ri teachd.

¹⁴ Bheir esan glòir dhòmhsa: oir gheibh e dem chuid‐sa, agus nochdaidh e dhuibhse e.

¹⁵ Na h‑uile nithean a tha aig an Athair, is leamsa iad: air an adhbhar seo thubhairt mi gum faigh e dem chuid‐sa, agus nochdaidh e dhuibhse e.

¹⁶ Tamall beag agus chan fhaic sibh mi; agus a‑rìs, tamall beag agus chì sibh mi, do bhrìgh gu bheil mi dol a‑chum an Athar.

¹⁷ An sin thubhairt cuid de a dheisciobail eatorra fhèin, Ciod e seo a tha e ag ràdh rinn, Tamall beag agus chan fhaic sibh mi: agus a‑rìs, Tamall beag agus chì sibh mi: agus, Do bhrìgh gu bheil mi dol a‑chum an Athar?

¹⁸ Air an adhbhar sin thubhairt iad, Ciod e seo a tha e ag ràdh, Tamall beag? Chan eil sinne a’ tuigsinn ciod a tha e ag ràdh.

¹⁹ A‑nis dh’aithnich Iosa gu robh toil aca fheòraich dheth, agus thubhairt e riu, A bheil sibh a’ feòraich nur measg fhèin mar a thubhairt mi, Tamall beag agus chan fhaic sibh mi: agus a‑rìs, tamall beag agus chì sibh mi?

²⁰ Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh ribh, gun dèan sibhse gul agus caoidh, ach nì an saoghal gàirdeachas: agus bidh sibhse do‑bhrònach, ach tillear ur bròn gu gàirdeachas.

²¹ Nuair a bhios bean ri saothair chloinne, bidh i fo dhoilgheas, a chionn gu bheil a h‑uair air teachd: ach nuair a bheireas i an leanabh, cha chuimhnich i a h‑àmhghar nas mò, tre aoibhneas gun do rugadh duine a‑chum an t‑saoghail.

²² Agus tha a‑nis uime sin doilgheas oirbhse: ach chì mise a‑rìs sibh, agus nì ur cridhe gàirdeachas, agus ur gàirdeachas cha bhuin neach air bith uaibh.

²³ Agus air an là sin chan fheòraich sibh nì air bith dhìomsa. Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh ribh, ge bè nithean a dh’iarras sibh air an Athair ann am ainm‐sa, gun toir e dhuibh iad.

²⁴ Gus a seo cha d’iarr sibh nì air bith ann am ainm‐sa: iarraibh, agus gheibh sibh, a‑chum gum bi ur n‑aoibhneas làn.

²⁵ Na nithean seo labhair mi ribh ann am briathran dorcha: ach thig an uair anns nach labhair mi nas mò ribh ann am briathran dorcha, ach innsidh mi gu soilleir mun Athair dhuibh.

²⁶ Anns an là sin iarraidh sibh am ainm‐sa: agus chan eil mi ag ràdh ribh gun guidh mi an t‑Athair air ur son:

²⁷ Oir is toigh leis an Athair fhèin sibh, airson gun tug sibh gràdh dhòmhsa, agus gun do chreid sibh gur ann o Dhia a thàinig mi.

²⁸ Thàinig mi a‑mach on Athair, agus tha mi air teachd a‑chum an t‑saoghail: a‑rìs, tha mi a’ fàgail an t‑saoghail, agus a’ dol a‑chum an Athar.

²⁹ Thubhairt a dheisciobail ris, Feuch, a‑nis tha thu a’ labhairt gu soilleir, agus chan eil thu a’ labhairt cosamhlachd air bith.

³⁰ A‑nis tha fhios againn gur aithne dhut na h‑uile nithean, agus nach feum thu duine air bith a dh’fheòraich dhìot: air a shon seo tha sinn a’ creidsinn gur ann o Dhia a thàinig thu.

³¹ Fhreagair Iosa iad, A bheil sibh a‑nis a’ creidsinn?

³² Feuch, thig an t‑àm, seadh, tha e cheana air teachd, anns an sgapar o chèile sibh, gach aon ga ionad fhèin, agus am fàg sibh mise am aonar: gidheadh chan eil mise am aonar, oir tha an t‑Athair maille rium.

³³ Na nithean seo labhair mi ribh, a‑chum gum biodh sìth agaibh annamsa. Anns an t‑saoghal bidh àmhghar agaibh: ach biodh deagh mhisneach agaibh, thug mise buaidh air an t‑saoghal.