Eòin 11 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Thog Crìosd suas Làsaras an dèidh dha a bhith ceithir làithean anns an uaigh. 45 Chreid mòran de na h‑Iùdhaich. 47 Chùm na h‑àrd‐shagairt agus na Pharasaich comhairle an aghaidh Chrìosd.

¹ A‑nis bha duine àraidh gu tinn, dom b’ainm Làsaras o Bhetani, baile Mhuire agus Mharta a piuthar.

² (B’i a’ Mhuire sin a dh’ung an Tighearna le ola luachmhoir, agus a thiormaich a chasan le a falt, aig an robh a bràthair Làsaras gu tinn.)

³ Uime sin chuir a pheathraichean fios da ionnsaigh, ag ràdh, A Thighearna, feuch, tha an tì as ionmhainn leat tinn.

⁴ Nuair a chuala Iosa seo, thubhairt e, Chan eil an tinneas seo a‑chum bàis, ach a‑chum glòir Dhè, a‑chum gum bi Mac Dhè air a ghlòrachadh da thaobh.

⁵ A‑nis b’ionmhainn le Iosa Marta, agus a piuthar, agus Làsaras.

⁶ Uime sin nuair a chuala e gu robh esan tinn, dh’fhan e fhathast dà là anns an ionad anns an robh e.

⁷ Na dhèidh sin thubhairt e ra dheisciobail, Rachamaid a‑rìs do Iudèa.

⁸ Thubhairt a dheisciobail ris, A Mhaighistir, a‑nis dh’iarr na h‑Iùdhaich do chlachadh; agus a bheil thu a’ dol a‑rìs an sin?

⁹ Fhreagair Iosa, Nach eil dà‑uair‐dheug anns an là? Ma dh’imicheas duine anns an là, cha tuislich e, oir tha e a’ faicinn solas an t‑saoghail seo:

¹⁰ Ach ma dh’imicheas duine anns an oidhche, tuislichidh e, do bhrìgh nach eil an solas ann.

¹¹ Na nithean seo labhair e: agus na dhèidh sin thubhairt e riu, Tha ar caraid Làsaras na chadal: ach tha mise a’ dol a‑chum gun dùisg mi as a chadal e.

¹² An sin thubhairt a dheisciobail, A Thighearna, ma tha e na chadal, bidh e slàn.

¹³ Gidheadh labhair Iosa ma bhàs: ach shaoil iadsan gun do labhair e mu thimcheall fois cadail.

¹⁴ An sin thubhairt Iosa riu gu soilleir, Fhuair Làsaras bàs.

¹⁵ Agus tha mi subhach air ur son‐se nach robh mi an sin, a‑chum gun creid sibh; ach rachamaid da ionnsaigh.

¹⁶ An sin thubhairt Tòmas, ris an abrar Didimus, ra cho‐dheisciobail, Rachamaid‐ne mar an ceudna, a‑chum gum faigh sinn bàs maille ris.

¹⁷ An sin nuair a thàinig Iosa, fhuair e e an dèidh dha a bhith cheana ceithir làithean anns an uaigh.

¹⁸ (A‑nis bha Betani fagas do Ierusalem, mu thimcheall còig‐stàidean‐deug uaithe.)

¹⁹ Agus thàinig mòran de na h‑Iùdhaich a‑chum Mharta agus Mhuire, gu comhfhurtachd a thoirt dhaibh a‑thaobh am bràthar.

²⁰ An sin nuair a chuala Marta gu robh Iosa a’ teachd, chaidh i na chòdhail: ach shuidh Muire anns an taigh.

²¹ An sin thubhairt Marta ri Iosa, A Thighearna, nam biodh tusa an seo, chan fhaigheadh mo bhràthair bàs.

²² Ach tha fhios agam a‑nis fhèin, ge bè air bith nithean a dh’iarras tu air Dia, gun toir Dia dhut iad.

²³ Thubhairt Iosa rithe, Eiridh do bhràthair a‑rìs.

²⁴ Thubhairt Marta ris, Tha fhios agam gun èirich e a‑rìs anns an aiseirigh air an là dheireannach.

²⁵ Thubhairt Iosa rithe, Is mise an aiseirigh, agus a’ bheatha: an tì a chreideas annamsa, ged gheibheadh e bàs, bidh e beò:

²⁶ Agus ge bè neach a tha beò, agus a’ creidsinn annamsa, chan fhaigh e bàs am feasd. A bheil thu a’ creidsinn seo?

²⁷ Thubhairt i ris, Tha, a Thighearna: tha mi a’ creidsinn gur tusa Crìosd, Mac Dhè, a bha gu teachd a‑chum an t‑saoghail.

²⁸ Agus air dha na nithean seo a ràdh, dh’fhalbh i, agus ghairm i a piuthar Muire ann an uaigneas, ag ràdh, Thàinig am Maighistir, agus tha e gad ghairm.

²⁹ Nuair a chuala ise sin, dh’èirich i gu grad, agus thàinig i da ionnsaigh.

³⁰ A‑nis cha robh Iosa fhathast air teachd don bhaile, ach bha e anns an àite anns an do choinnich Marta e.

³¹ An sin na h‑Iùdhaich a bha maille rithe anns an taigh, agus a’ toirt comhfhurtachd dhi, nuair a chunnaic iad Muire, gun d’èirich i gu grad, agus gun deachaidh i a‑mach, lean iad i, ag ràdh, Tha i a’ dol a‑chum na h‑uaighe, a chaoineadh an sin.

³² An sin nuair a thàinig Muire don àite anns an robh Iosa, agus a chunnaic i e, thuit i aig a chasan, ag ràdh ris, A Thighearna, nam biodh tusa an seo, chan fhaigheadh mo bhràthair bàs.

³³ Uime sin nuair a chunnaic Iosa i a’ gul, agus na h‑Iùdhaich a thàinig maille rithe a’ gul mar an ceudna, rinn e osna na spiorad, agus chuir e e fhèin fo àmhghar.

³⁴ Agus thubhairt e, Càit an do chuir sibh e? Thubhairt iad ris, A Thighearna, thig agus faic.

³⁵ Ghuil Iosa.

³⁶ An sin thubhairt na h‑Iùdhaich, Feuch cionnas a ghràdhaich e e!

³⁷ Agus thubhairt cuid dhiubh, Nach faodadh an duine seo a dh’fhosgail sùilean an doill, a thoirt fa‑near nach faigheadh eadhon am fear seo bàs?

³⁸ Uime sin thàinig Iosa, ag osnaich a‑rìs ann fhèin, a‑chum na h‑uaighe. Agus b’uamh i, agus bha clach air a cur oirre.

³⁹ Thubhairt Iosa, Togaibh a’ chlach. Thubhairt Marta, piuthar an duine mhairbh, ris, A Thighearna, tha a‑nis droch bholadh dheth; oir is e seo an ceathramh là.

⁴⁰ Thubhairt Iosa rithe, Nach dubhairt mi riut, ma chreideas tu, gum faic thu glòir Dhè?

⁴¹ An sin thog iad a’ chlach (on àit anns an robh an duine marbh air a chur). Agus thog Iosa suas a shùilean, agus thubhairt e, Athair, tha mi a’ toirt buidheachais dhut, gun d’èisd thu rium.

⁴² Agus bha fhios agam gu bheil thu ag èisdeachd rium a‑ghnàth: ach thubhairt mi e airson an t‑sluaigh a tha nan seasamh mum thimcheall, a‑chum gun creid iad gun do chuir thusa uat mi.

⁴³ Agus nuair a labhair e na nithean seo, ghlaodh e le guth mòr, A Làsarais, thig a‑mach.

⁴⁴ Agus thàinig esan a bha marbh a‑mach, agus a chasan agus a làmhan ceangailte leis an aodach‐mhairbh: agus bha a aghaidh ceangailte mun cuairt le nèapaigin. Thubhairt Iosa riu, Fuasglaibh e, agus leigibh leis imeachd.

⁴⁵ An sin chreid mòran de na h‑Iùdhaich ann, a thàinig a‑chum Mhuire, agus a chunnaic na nithean a rinn Iosa.

⁴⁶ Ach dh’fhalbh cuid a‑chum nam Pharasach, agus dh’innis iad dhaibh na nithean a rinn Iosa.

⁴⁷ An sin chruinnich na h‑àrd‐shagartan agus na Pharasaich comhairle, agus thubhairt iad, Ciod tha sinn a’ dèanamh? Oir tha an duine seo a’ dèanamh mòran mhìorbhailean.

⁴⁸ Ma leigeas sinn leis air an dòigh seo, creididh na h‑uile dhaoine ann; agus thig na Ròmanaich, agus sgriosaidh iad ar n‑àite, agus ar cinneach.

⁴⁹ An sin thubhairt fear àraidh dhiubh dom b’ainm Caiaphas, air dha a bhith na àrd‐shagart air a’ bhliadhna sin, riu, Chan aithne dhuibh nì sam bith.

⁵⁰ Cha mhò a tha sibh a’ toirt fa‑near gur iomchaidh dhuinne gum faigheadh aon duine bàs airson an t‑sluaigh, agus nach biodh an cinneach uile air a sgrios.

⁵¹ Ach cha b’ann uaithe fhèin a labhair e seo: ach air dha a bhith na àrd‐shagart air a’ bhliadhna sin, rinn e fàidheadaireachd gum faigheadh Iosa bàs airson a’ chinnich sin;

⁵² Agus chan ann airson a’ chinnich sin a‑mhàin, ach a‑chum mar an ceudna gun cruinnicheadh e an ceann a chèile, nan aon, clann Dhè a bha air an sgapadh.

⁵³ Uime sin on là sin a‑mach, chuir iad an comhairle ri chèile a‑chum esan a chur gu bàs.

⁵⁴ Air an adhbhar sin cha d’imich Iosa nas mò gu follaiseach am measg nan Iùdhach; ach chaidh e as a sin do dhùthaich làimh ris an fhàsach, gu baile ris an abrar Ephraim, agus an sin ghabh e còmhnaidh maille ra dheisciobail.

⁵⁵ Agus bha càisg nan Iùdhach am fagas: agus chaidh mòran suas as an dùthaich do Ierusalem ron chàisg, a‑chum iad fhèin a ghlanadh.

⁵⁶ An sin dh’iarr iad Iosa, agus labhair iad ri chèile nan seasamh anns an teampall, Ciod ur barail‐se? An e nach tig e a‑chum na fèille?

⁵⁷ A‑nis bha araon na h‑àrd‐shagartan agus na Pharasaich air toirt àithne, nam biodh fhios aig neach air bith càit an robh e, gun innseadh e e, a‑chum gun glacadh iad e.