Ecsodus 21 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Laghan a‑thaobh òglach agus bhanoglach. 14 A‑thaobh an tì a mharbhas duine le ceilg, 17 agus a mhallaicheas athair no a mhàthair, etc.

¹ A‑nis is iad seo na breitheanais a chuireas tu romhpa.

² Ma cheannaicheas tu òglach Eabhraidheach, sia bliadhna nì e seirbhis; agus anns an t‑seachdamh thèid e a‑mach saor, an asgaidh.

³ Mas ann a‑mhàin leis fhèin a thàinig e a‑steach, leis fhèin thèid e a‑mach; ma bha bean aige, thèid mar an ceudna a bhean a‑mach maille ris.

⁴ Ma thug a mhaighistir bean dha, agus gun do rug i dha mic no nigheanan, bidh a’ bhean agus a clann aig a maighistir, agus thèid esan a‑mach leis fhèin.

⁵ Ach ma their an t‑òglach gu cinnteach, Is toigh leam mo mhaighistir, mo bhean, agus mo chlann, cha tèid mi a‑mach saor:

⁶ An sin bheir a mhaighistir e a‑chum nam britheamh; bheir e mar an ceudna a‑chum an dorais e, no a‑chum ursann an dorais, agus tollaidh a mhaighistir a chluas le minidh, agus nì e seirbhis dha gu bràth.

⁷ Agus ma reiceas duine a nighean gu bhith na banoglaich, cha tèid i a‑mach mar a thèid na h‑òglaich.

⁸ Mura taitinn i ra maighistir, a rinn ceangal‐pòsaidh rithe, an sin bheir e fa‑near gum fuasglar i: ri cinneach coimheach cha bhi comas aige a reiceadh, do bhrìgh gun do bhuin e gu cealgach rithe.

⁹ Agus ma cheangail e ra mhac i, a rèir modh nan nighean nì e rithe.

¹⁰ Ma ghabhas e bean eile dha fhèin, a biadh, a h‑aodach, agus a dlighe‐pòsaidh, cha lùghdaich e.

¹¹ Agus mura dèan e na trì nithean sin rithe, an sin thèid i a‑mach saor gun airgead.

¹² Esan a bhuaileas duine, air chor is gum bàsaich e, gu cinnteach cuirear gu bàs e.

¹³ Agus mura do laigh duine am plaid, ach gun tug Dia thairis ga làimh e, an sin sònraichidh mise àite dhut don teich e.

¹⁴ Ach ma thig duine gu dàn air a choimhearsnach, ga mharbhadh le ceilg, om altair bheir thu e, a‑chum gum bàsaich e.

¹⁵ Agus esan a bhuaileas a athair, no a mhàthair, gu cinnteach cuirear gu bàs e.

¹⁶ Agus esan a ghoideas duine, agus a reiceas e, no ma gheibhear na làimh e, gu cinnteach cuirear gu bàs e.

¹⁷ Agus esan a mhallaicheas a athair no a mhàthair, gu cinnteach cuirear gu bàs e.

¹⁸ Agus ma nì daoine còmhstri, agus gum buail duine a choimhearsnach le cloich, no le a dhòrn, agus nach faigh e bàs, ach gun gabh e a leabaidh:

¹⁹ Ma dh’èireas e, agus gun siubhail e a‑mach air a luirg, an sin saorar esan a bhuail e; a‑mhàin dìolaidh e airson call a ùine, agus bheir e fa‑near a leigheas gu h‑iomlan.

²⁰ Agus ma bhuaileas duine a òglach no a bhanoglach le slait, agus gum bàsaich e fo a làimh, dìolar air gu deimhinn:

²¹ Ach ma mhaireas e beò là, no dà là, cha dìolar air; oir is e a airgead e.

²² Agus ma nì daoine còmhstri, agus gum buail iad bean thorrach, agus gun dealaich i ra cloinn, ach nach faigh i bàs; cuirear gu cinnteach ùnlagh air, a rèir mar a chuireas fear na mnà air, agus bheir e seachad mar a dh’òrdaicheas na britheamhan.

²³ Ach ma gheibh i bàs, an sin bheir thu anam airson anama,

²⁴ Sùil airson sùla, fiacail airson fiacla, làmh airson làimhe, cas airson coise,

²⁵ Losgadh airson losgaidh, lot airson lotaidh, buille airson buille.

²⁶ Agus ma bhuaileas duine sùil a òglaich, no sùil a bhanoglaich, agus gum mill e i, leigidh e as saor e airson a shùla.

²⁷ Agus ma chuireas e fiacail as a òglach, no fiacail as a bhanoglaich, leigidh e as saor e airson a fhiacla.

²⁸ Agus ma reubas damh duine no bean le a adhairc, agus gum faigh e bàs, gu cinnteach clachar an damh, agus chan ithear a fheòil; ach bidh sealbhadair an daimh neochiontach.

²⁹ Ach ma ghnàthaich an damh sàthadh le a adhaircean anns an aimsir roimhe sin, agus gun do dhearbhadh sin da shealbhadair, agus nach do ghlèidh e a‑staigh e, agus gun do mharbh e duine no bean, clachar an damh, agus cuirear mar an ceudna a shealbhadair gu bàs.

³⁰ Ma chuirear airgead‐rèitich air, an sin bheir e mar èirig a anama ge bè nì a chuirear air.

³¹ Mas mac a reub e le a adhairc, no mas nighean a reub e, a rèir a’ bhreitheanais seo nìthear ris.

³² Ma reubas an damh òglach no banoglach, bheir e deich‐secel‐ar‑fhichead airgid dam maighistir, agus clachar an damh.

³³ Agus ma dh’fhosglas duine sloc, no ma chladhaicheas duine sloc, agus nach còmhdaich e e, agus gun tuit damh no asal ann:

³⁴ Nì esan dom buin an sloc suas an calldachd, bheir e airgead dan sealbhadair, agus is leis fhèin am beathach marbh.

³⁵ Agus ma reubas damh neach air bith damh neach eile, agus gum faigh e bàs, an sin reicidh iad an damh beò, agus roinnidh iad an t‑airgead a fhuaireadh air a shon, agus roinnidh iad mar an ceudna an damh marbh.

³⁶ No ma bha fhios gun do ghnàthaich an damh sàthadh le a adhaircean anns an aimsir roimhe sin, agus nach do ghlèidh a shealbhadair a‑staigh e, gu cinnteach ìocaidh e damh airson daimh, agus is leis fhèin am marbh.