Eclesiastes 4 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Tha dìomhanas air a mheudachadh le fòirneart, 4 agus le farmad. 7 Amaideachd agus dìomhanas sannta. 13 Is feàrr duine bochd na rìgh amaideach.

¹ An sin thionndaidh mi, agus dh’amhairc mi air gach uile fhòirneart a nìthear fon ghrèin, agus, feuch, deòir na dream a bha fo fhòirneart, agus gun aon fhear‐comhfhurtachd aca! Agus air taobh an luchd‐fòirneart bha neart, ach cha robh fear‐comhfhurtachd acasan.

² Uime sin mhol mi na mairbh a dh’eug cheana nas mò na na beòthan a tha beò fhathast.

³ Ach is fheàrr na iad le chèile an tì nach robh ann fhathast, nach faca an droch obair a nìthear fon ghrèin.

⁴ A‑rìs, dh’amhairc mi air gach uile shaothair agus gach uile obair cheirt, gur fàth farmaid do dhuine o a choimhearsnach i. Is dìomhanas seo mar an ceudna, agus buaireadh spioraid.

⁵ Fillidh an t‑amadan a làmhan ri chèile, agus ithidh e a fheòil fhèin.

⁶ Is fheàrr làn dùirn le suaimhneas, na an dà làimh làn le saothair agus buaireadh spioraid.

⁷ An sin thionndaidh mi, agus chunnaic mi dìomhanas fon ghrèin.

⁸ Tha duine ann leis fhèin, agus chan eil lethbhreac aige: seadh, chan eil leanabh no bràthair aige; gidheadh chan eil crìoch air a shaothair uile, agus cha sàsaichear a shùil le saoibhreas; cha mhò a their e, Cò airson a bheil mi a’ saothrachadh, agus a’ fàgail m’anama a dh’easbhaidh maith? Is dìomhanas seo mar an ceudna, agus is saothair ghoirt e.

⁹ Is fheàrr dithis na aon duine, a chionn gu bheil deagh dhuais aca airson an saothrach.

¹⁰ Oir ma thuiteas duine dhiubh togaidh an duine eile suas a chompanach: ach mo thruaighe esan a tha na aonar nuair a thuiteas e; oir chan eil neach eile aige ga thogail suas.

¹¹ Mar an ceudna ma laigheas dithis cuideachd, bidh iad blàth: ach cionnas a bhios aon blàth leis fhèin?

¹² Agus ma bhuadhaicheas aon air, seasaidh dithis na aghaidh; agus cha bhrisear còrd thrì dual gu h‑obann.

¹³ Is fheàrr leanabh bochd agus glic na rìgh sean agus amaideach, nach gabh comhairle nas mò.

¹⁴ Oir à prìosan thig e a rìoghachadh; an tì mar an ceudna a rugadh na rìoghachd, fàsaidh e bochd.

¹⁵ Thug mi an aire do na h‑uile bheòthan a shiùbhlas fon ghrèin, maille ris an dara leanabh a sheasas suas na àite.

¹⁶ Chan eil crìoch air an t‑sluagh uile, orrasan uile a bha romhpa: cha dèan iadsan mar an ceudna a thig nan dèidh gàirdeachas ann. Gu cinnteach is dìomhanas seo mar an ceudna, agus buaireadh spioraid.