Eabhraidhich 10 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Anfhainneachd ìobairtean an lagha. 10 Thug ìobairt cuirp Chrìosd, a thugadh suas aon uair, peacadh gu sìorraidh air falbh. 19 Earail a‑chum an creidimh a ghleidheadh gu daingean, le foighidinn agus buidheachas.

¹ Uime sin, air a bhith aig an lagh sgàil nithean matha ri teachd, agus chan e fìor‐choslas nan nithean fhèin, chan eil e comasach dha an dream a thig da ionnsaigh a‑chaoidh a dhèanamh coileanta leis na h‑ìobairtean sin a bha iad a’ toirt suas o bhliadhna gu bliadhna a‑ghnàth:

² Oir an sin nach sguireadh iad de bhith gan toirt suas? Do bhrìgh nach biodh aig luchd‐dèanamh na naomh‐sheirbhis tuilleadh cogais air bith peacaidh, air dhaibh a bhith aon uair air an glanadh.

³ Ach anns na h‑ìobairtean sin nìthear ath‐chuimhneachadh air na peacaidhean gach bliadhna.

⁴ Oir chan eil e an comas gun tugadh fuil tharbh agus ghobhar peacaidhean air falbh.

⁵ Uime sin a’ teachd dha don t‑saoghal, tha e ag ràdh, Ìobairt agus tabhartas cha b’àill leat, ach dh’ullaich thu corp dhòmhsa:

⁶ Ann an ìobairtean‐loisgte, agus ann an ìobairtean airson peacaidh cha robh tlachd agad:

⁷ An sin thubhairt mise, Feuch, tha mi a’ teachd (ann an ròla an leabhair tha siud sgrìobhte orm), a‑chum do thoil‐sa a dhèanamh, O Dhè.

⁸ Air dha a ràdh roimhe sin, Ìobairt, agus tabhartas, agus ìobairtean‐loisgte, agus ìobairt airson peacaidh cha b’àill leat, agus cha robh do thlachd annta (a tha air an toirt suas a rèir an lagha);

⁹ An sin thubhairt e, Feuch, tha mi a’ teachd a dhèanamh do thoil‐sa, O Dhè. Tha e a’ cur air cùl a’ chiad nì, a‑chum gun daingnich e an dara nì.

¹⁰ Leis an toil seo tha sinne air ar naomhachadh, tre toirt suas corp Iosa Crìosd aon uair.

¹¹ Agus tha gach uile shagart a’ seasamh gach là, a’ frithealadh agus a’ toirt suas nan ìobairt ceudna gu minig, nithean do nach eil e an comas a‑chaoidh peacaidhean a thoirt air falbh:

¹² Ach an duine seo, an dèidh dha aon ìobairt a thoirt suas airson peacaidh, shuidh e a‑chaoidh tuilleadh air deaslàimh Dhè:

¹³ A’ feitheamh o sin suas gus an cuirear a naimhdean nan stòl‐chas fo a chasan.

¹⁴ Oir le aon ìobairt rinn e a‑chaoidh foirfe iadsan a tha air an naomhachadh.

¹⁵ Agus tha an Spiorad Naomh mar an ceudna a’ dèanamh fianais dhuinne air na nithean seo: oir an dèidh dha a ràdh roimhe,

¹⁶ Is e seo an coicheangal a nì mi riu an dèidh nan làithean ud, tha an Tighearna ag ràdh, Cuiridh mi mo reachdan nan cridhe, agus sgrìobhaidh mi iad air an inntinn:

¹⁷ Agus am peacaidhean agus an euceartan cha chuimhnich mi nas mò.

¹⁸ A‑nis, far a bheil maitheanas nan nithean seo, chan eil tabhartas airson peacaidh ann nas mò.

¹⁹ Uime sin, a bhràithrean, do bhrìgh gu bheil dànachd againn gu dol a‑steach don ionad as naoimhe tre fhuil Iosa,

²⁰ Air slighe nuaidh agus bheò a choisrig e dhuinne, tre an roinn‐bhrat, is sin ri ràdh, tre a fheòil fhèin:

²¹ Agus do bhrìgh gu bheil againn Ard‐shagart os cionn taigh Dhè,

²² Thigeamaid am fagas le cridhe fìor, ann an làn dearbhachd a’ chreidimh, le ar cridheachan air an crath‐ghlanadh o dhroch cogais, agus le ar cuirp air an nighe le uisge glan.

²³ Cumamaid gu daingeann aidmheil ar dòchais gun chlaonadh (oir is fìrinneach an tì a gheall):

²⁴ Agus thugamaid an aire da chèile a‑chum ar brosnachadh gu gràdh, agus gu deagh obraichean:

²⁵ Gun a bhith a’ leigeadh dhinn sinn fhèin a chruinneachadh an ceann a chèile, mar as gnàth le dream àraidh; ach a’ comhairleachadh a chèile: agus gum bu mhò a nì sinn seo, gu bheil sibh a’ faicinn an là a’ tarraing am fagas.

²⁶ Oir ma pheacaicheas sinn de ar toil fhèin an dèidh dhuinn eòlas na fìrinn fhaotainn, chan fhàgar tuilleadh dhuinn ìobairt airson peacaidh,

²⁷ Ach dùil eagalach ri breitheanas, agus feirg theinntich, a sgriosas na h‑eascairdean.

²⁸ An neach a rinn tàir air lagh Mhaois, bhàsaich e gun tròcair, fo dhithis no thriùir de fhianaisean:

²⁹ Cia mòr as mò na sin am peanas a shaoileas sibh air am measar esan toillteanach, a shaltair fo a chasan Mac Dhè, agus a mheas mar nì mì‑naomh fuil a’ choicheangail, leis an do naomhaicheadh e, agus a rinn tarcais air Spiorad nan gràs?

³⁰ Oir is aithne dhuinn an Tì a thubhairt, Is leamsa an dìoghaltas, agus bheir mi dìoladh uam, tha an Tighearna ag ràdh: agus a‑rìs, Bheir an Tighearna breith air a shluagh.

³¹ Is nì eagalach tuiteam ann an làmhan an Dè bheò.

³² Ach biodh ath‐chuimhne agaibh air na làithean a chaidh seachad, anns an d’fhuiling sibh, an dèidh dhuibh a bhith air ur soillseachadh, gleac mhòr fhulangas;

³³ Ann an cuid, am feadh a rinneadh sibh nur ball‐amhairc, araon tre mhaslaidhean agus thrioblaidean; agus ann an cuid, am feadh a rinneadh sibh nur companaich dhaibhsan ris an do bhuineadh mar sin.

³⁴ Oir bha co‑fhulangas agaibh riumsa ann am ghèimhlean, agus ghabh sibh le luathghair ri creachadh ur maoin, air dhuibh fios a bhith agaibh annaibh fhèin gu bheil agaibh air nèamh maoin as fheàrr, agus a tha maireannach.

³⁵ Uime sin na tilgibh uaibh ur muinghinn, aig a bheil mòr dhìol‐thuarasdal.

³⁶ Oir tha feum agaibh air foighidinn; a‑chum an dèidh dhuibh toil Dhè a dhèanamh, gum faigh sibh an gealladh.

³⁷ Oir fhathast sealan beag, agus an Tì a tha ri teachd thig e, agus cha dèan e moille.

³⁸ A‑nis bidh am fìrean beò tre chreideamh: ach ma thilleas neach sam bith air ais, cha bhi aig m’anamsa tlachd ann.

³⁹ Ach chan eil sinne den dream sin a thilleas air an ais a‑chum sgrios; ach den dream a chreideas a‑chum tèarnadh an anama.