Britheamhan 16 - Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

1 Thug Samson leis còmhlaichean geata Ghàsa. 4 Mheall Delilah e, 15 agus thugadh buaidh air. 21 Chuir na Philistich a‑mach a shùilean.

¹ Agus chaidh Samson gu Gàsa, agus chunnaic e an sin strìopach, agus chaidh e a‑steach da h‑ionnsaigh.

² Agus dh’innseadh do na Gàsaich, ag ràdh, Thàinig Samson an seo. Agus chuartaich iad e, agus rinn iad feall‐fhalach air a shon rè na h‑oidhche ann an geata a’ bhaile, agus bha iad tosdach rè na h‑oidhche, ag ràdh, Nuair a thig solas na maidne, marbhaidh sinn e.

³ Agus laigh Samson gu meadhon‐oidhche, agus dh’èirich e mu mheadhon‐oidhche, agus ghabh e còmhlaichean geata a’ bhaile, agus an dà phost, agus thug e leis iad maille ris na crainn, agus chuir e air a ghuaillean iad, agus thug e suas iad gu mullach slèibhe a tha fa chomhair Hebroin.

⁴ Agus na dhèidh sin ghràdhaich e bean ann an gleann Shoreic, dom b’ainm Delilah.

⁵ Agus chaidh tighearnan nam Philisteach suas da h‑ionnsaigh, agus thubhairt iad rithe, Meall e, agus faic càit a bheil a neart mòr a’ laighe, agus cionnas a bhuadhaicheas sinn air, air chor is gun ceangail sinn e a‑chum a cheannsachadh; agus bheir sinn dhut, gach aon againn, mìle agus ceud bonn airgid.

⁶ Agus thubhairt Delilah ri Samson, Innis dhomh, guidheam ort, càit a bheil do neart mòr a’ laighe, agus cionnas a dh’fhaodas tu a bhith air do cheangal a‑chum do cheannsachadh.

⁷ Agus thubhairt Samson rithe, Ma cheanglas iad mi le seachd goid ùra nach do thiormaicheadh, an sin bidh mi anfhann, agus bidh mi mar dhuine eile.

⁸ An sin thug tighearnan nam Philisteach suas da h‑ionnsaigh seachd goid ùra nach do thiormaicheadh, agus cheangail i e leo.

⁹ (A‑nis bha daoine ri feall‐fhalach a’ fantainn maille rithe anns an t‑seòmar.) Agus thubhairt i ris, Na Philistich ort, a Shamsoin. Agus bhris e na goid, mar a bhrisear snàthainn ascaird nuair a bheanas e ri teine: agus cha d’fhuaireas fios a neirt.

¹⁰ Agus thubhairt Delilah ri Samson, Feuch, mheall thu mi, agus dh’innis thu dhomh breugan: a‑nis innis dhomh, guidheam ort, cionnas a dh’fhaodas tu a bhith air do cheangal.

¹¹ Agus thubhairt esan rithe, Ma cheanglas iad mi gu teann le cùird ùra nach do ghnàthaicheadh riamh, an sin bidh mi anfhann, agus bidh mi mar dhuine eile.

¹² Agus ghabh Delilah cùird ùra, agus cheangail i e leo, agus thubhairt i ris, Na Philistich ort, a Shamsoin. (Agus bha luchd feall‐fhalaich a’ fantainn anns an t‑seòmar.) Agus bhris e iad bhàrr a ghàirdeanan mar shnàthainn.

¹³ Agus thubhairt Delilah ri Samson, Gu ruige seo mheall thu mi, agus dh’innis thu dhomh breugan: innis dhomh cionnas a dh’fhaodas tu a bhith air do cheangal. Agus thubhairt esan rithe, Ma dh’fhigheas tu seachd duail mo chinn maille ris an eige.

¹⁴ Agus dhaingnich i iad leis a’ phinne, agus thubhairt i ris, Na Philistich ort, a Shamsoin. Agus mhosgail e as a chadal, agus thug e air falbh leis pinne na garmainn agus an eige.

¹⁵ Agus thubhairt ise ris, Cionnas as urrainn thu a ràdh, Tha gràdh agam dhut, nuair nach eil do chridhe leam? Na trì uairean seo mheall thu mi, agus cha d’innis thu dhomh càit a bheil do neart mòr a’ laighe.

¹⁶ Agus nuair a chuir i gu teann ris gach aon là le a briathran, agus a cho‐èignich i e, bha a anam air a chràdh gu bàs.

¹⁷ An sin dh’innis e dhi a chridhe uile, agus thubhairt e rithe, Ealtainn cha tàinig riamh air mo cheann; oir bu Nàsarach do Dhia mi o bhroinn mo mhàthar: ma bhearrar mi, an sin falbhaidh mo neart uam, agus fàsaidh mi anfhann, agus bidh mi mar gach duine eile.

¹⁸ Agus nuair a chunnaic Delilah gun d’innis e dhi a chridhe uile, chuir i fios, agus ghairm i air tighearnan nam Philisteach, ag ràdh, Thigibh a‑nìos an aon uair seo, oir dh’innis e dhomh a chridhe uile. An sin thàinig tighearnan nam Philisteach a‑nìos da h‑ionnsaigh, agus thug iad airgead a‑nìos nan làimh.

¹⁹ Agus thug i air cadal air a glùinean; agus ghairm i air fear, agus thug i air seachd duail a chinn a bhearradh dheth; agus thòisich i air a cheannsachadh, agus dh’fhalbh a neart uaithe.

²⁰ Agus thubhairt i, Na Philistich ort, a Shamsoin. Agus mhosgail e as a chadal, agus thubhairt e, Thèid mi a‑mach, mar air uairean eile, agus crathaidh mi mi fhèin: oir cha robh fhios aige gun d’imich an Tighearna uaithe.

²¹ Ach ghlac na Philistich e, agus chuir iad a‑mach a shùilean; agus thug iad sìos e gu Gàsa, agus cheangail iad e le geimhlean umha, agus bha e a’ bleith ann an taigh a’ phrìosain.

²² Gidheadh thòisich falt a chinn air fàs a‑rìs, an dèidh dha a bhith air a bhearradh.

²³ Agus chruinnich tighearnan nam Philisteach iad fhèin an ceann a chèile a dh’ìobradh ìobairt mhòir dan dia Dàgon, agus a dhèanamh gàirdeachais: oir thubhairt iad, Thug ar dia thairis Samson ar nàmhaid dar làimh.

²⁴ Agus nuair a chunnaic an sluagh e, mhol iad an dia: oir thubhairt iad, Thug ar dia thairis dar làimh ar nàmhaid, agus fear‐millidh ar dùthcha, a mharbh mòran dhinn.

²⁵ Agus nuair a bha an cridheachan subhach, thubhairt iad, Gairmibh air Samson, a‑chum gun dèan e fearas‐chuideachd dhuinn. Agus ghairm iad air Samson à taigh a’ phrìosain; agus rinn e fearas‐chuideachd nan làthair: agus chuir iad e eadar na puist.

²⁶ Agus thubhairt Samson ris an òganach a ghabh greim de a làimh, Leig dhomh na puist a làimhseachadh air a bheil an taigh na sheasamh, a‑chum gun leig mi mo thaic riu.

²⁷ A‑nis bha an taigh làn dhaoine agus bhan; agus bha uile thighearnan nam Philisteach an sin: agus bha air mullach an taighe mu thimcheall trì mìle fear agus bean, a bha ag amharc nuair a rinn Samson fearas‐chuideachd.

²⁸ Agus ghairm Samson air an Tighearna, agus thubhairt e, O Thighearna Dhè, cuimhnich orm, guidheam ort, agus neartaich mi, guidheam ort, a‑mhàin an aon uair seo, O Dhè, a‑chum gum bi mi dìolta a dh’aon tarraing air na Philistich airson mo dhà shùl.

²⁹ Agus ghabh Samson greim den dà phost mheadhonach air an robh an taigh na sheasamh, agus ris an robh e an taic, de a h‑aon dhiubh le a làimh dheis, agus den aon eile le a làimh chlì.

³⁰ Agus thubhairt Samson, Faigheam bàs maille ris na Philistich. Agus chrom e e fhèin le a uile neart; agus thuit an taigh air na tighearnan, agus air an t‑sluagh uile a bha ann: agus bha na mairbh a mharbh e aig a bhàs na bu lìonmhoire na iadsan a mharbh e na bheatha.

³¹ Agus chaidh a bhràithrean agus taigh a athar uile sìos, agus ghabh iad e, agus thug iad suas e, agus dh’adhlaic iad e eadar Sorah agus Estaol, ann an àit‐adhlaic Mhanòah, a athair: agus thug e breith air Israel fichead bliadhna.