Salm 50 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

Salm le Asaph.

¹ Labhair Dia nan dia, Iehòbhah, agus ghairm e an talamh o èirigh gu ruig laighe grèine.

² A‑mach à Sion, iomlaine na maise, dhealraich Dia.

³ Thig ar Dia-ne, agus cha bhi e na thosd; ro a ghnùis lasaidh teine millteach, agus mun cuairt air bidh doineann mhòr.

⁴ Gairmidh e air na nèamhan on àirde agus air an talamh, a‑chum breith a thoirt air a shluagh.

⁵ Cruinnichibh mo naoimh am ionnsaigh, iadsan a rinn coicheangal rium le ìobairt.

⁶ Agus cuiridh na nèamhan an cèill a cheartas; oir is e Dia fhèin as Britheamh ann. Selah.

⁷ Eisdibh, O mo shluagh, agus labhraidh mi, O Israeil, agus nì mi fianais ad aghaidh; is mise Dia, do Dhia-sa.

⁸ Airson d’ìobairtean chan agair mi thu, oir tha d’ìobairtean-loisgte a‑ghnàth am fhianais.

⁹ Cha ghabh mi tarbh òg as do thaigh, no gobhair fhireann as do mhainnirean;

¹⁰ Oir is leamsa uile bheathaichean na coille, an sprèidh air mìle sliabh.

¹¹ Is aithne dhòmhsa uile eunlaith nam beann, agus is leamsa fiadh-bheathaichean na machrach.

¹² Nam bithinn acrach, chan innsinn dhutsa, oir is leamsa an domhan agus a làn.

¹³ An e gun ithinn feòil tharbh, agus gun òlainn fuil ghobhar?

¹⁴ Iobair ìobairt-bhuidheachais do Dhia, agus ìoc do bhòidean don Tì as àirde.

¹⁵ Agus gairm orm ann an là teanntachd; saoraidh mise thu, agus bheir thusa glòir dhòmhsa.

¹⁶ Ach ris an droch dhuine their Dia, Ciod e do ghnothach-sa mo reachdan a chur an cèill, no gun gabhadh tu mo choicheangal ann ad bheul,

¹⁷ Nuair a bha fuath agad air fòghlam, agus a thilg thu mo bhriathran air do chùl?

¹⁸ Ma chunnaic thu gadaiche, dh’aontaich thu leis, agus maille ri luchd adhaltranais bha do chuibhreann.

¹⁹ Chuir thu do bheul a‑chum uilc, agus dhealbh do theanga cealg.

²⁰ Shuidh thu, agus an aghaidh do bhràthar labhair thu, agus do mhac do mhàthar thug thu beum.

²¹ Na nithean seo rinn thu, agus bha mise am thosd; shaoil thu gu robh mi gu tur mar thu fhèin; cronaichidh mi thu, agus cuiridh mi gach nì an òrdagh fa chomhair do shùl.

²² Smaoinichibh a‑nis air seo, sibhse nach cuimhnich Dia, air eagal gun reub mi as a chèile, gun neach ann a theasairgeas.

²³ Esan a dh’ìobras moladh, bheir e glòir dhòmhsa; agus dhàsan a dh’òrdaicheas a shlighe, nochdaidh mi slàinte Dhè.